برادران لیلا ساخته سعید روستایی دراماتیک‌تر و اجتماعی‌تر از «ابد و یک» روز است اما همچنان کپی دست‌دومی از سینمای اجتماعی مسعود کیمایی و «گوزن‌ها» است. این مولف که در کارنامه خود «متری شیش و نیم» را نیز دارد ثابت کرده توانایی بالایی در به چالش کردن عنصر انسان در جامعه و برخورد جامع با انسان دارد. فیلم‌نامه دراماتیک «برادران لیلا» قبل از آن‌که خسته‌کننده باشد بسیار پر چالش است و به نظر می‌رسد تریبونی است برای عدالت‌خواهی جوانان از جغرافیای خود. عدالت خواهی به معنای بازپس‌گیری حق زیستن و نه انتقاد از وضعیت فعلی که شاید تنها جاه‌طلبی روستایی در این زمینه موهای بافته و آویزان ترانه علیدوستی، لیلا، است. ویژگی ابتدایی فیلم‌نامه فیلم مورد بحث تعلیق بدون سیاه‌نمایی به واسطه استفاده از سیاهی‌های موجود در بطن داستان است. فیلم‌نامه قصه‌ای را به عنوان پیرنگ برگزیده که ماجرای قشر عظیمی از جامعه امروز است اما این ماجرا همچنان سمپاتی‌اش برای بیننده متحجر غیرقابل قبول می‌شود و...
