ناشناس شماره 12 عنوان نمایشی از رهام بحیرایی است که تا 10 بهمن ماه ساعت 18 در تالار هنر به روی صحنه می رود. گراسیا مورالس اسپانیایی نویسنده این نمایشنامه جزئیات پیچیده ای از روان انسان، تولد و مرگ را در متن گنجانده است که بحیرایی با مداقه بسیار آنها را برای جامعه ایرانی بازخوانی کرده است؛ البته عنوان اصلی نمایشنامه «اعدامیِ ناشناسِ شماره 12» است. در مواجهه اول، این نمایش من را به یاد سینمایی «استخوان های دوست داشتنی» پیتر جکسون انداخت اما در ادامه جزئیات کلیدی نمایشنامه از مقایسه فاصله گرفت و مفاهیم تازه ای از جنگ و جنایات باقی مانده از آن نمایان کرد؛ که شاید در حوزه جغرافیایی همذات پنداری با آن دور باشد اما تجربه ای است تطبیق یافته که می تواند در هر مکان و در هر زمانی روی دهد.
*ناشناختگی
بحیرایی توانمندی خود در بازی گرفتن از بازیگر را در نمایش «اژدهاک» که مونولوگی از بهرام بیضایی با بازی زیبای مهرزاد مشکل گشا نشان داد؛ اما مشخصا در این نمایش من بهترین بازی و...
برای مطالعه کامل این یادداشت به روزنامه اینترنتی برداشت بلند مراجعه کنید
