فعالان عرصه سلامت همواره تلاش کرده اند میزان آگاهی عمومی را نسبت به مشکلات سلامت محور جامعه افزایش دهند. مشکلات حوزه سلامت، همواره به نسبتی متغییر، روح و جسم بیمار را درگیر میکنند.
گاهی وزنه روحی روانی آن بیشتر است و گاهی وزنه تاثیر پذیری جسمی آن.
در راستای افزایش آگاهی عمومی جامعه، کمپین های تبلیغاتی و رسانه ها نقش مهم و کلیدی را ایفا میکنند.
کمپین هایی که تلاش میکنند با خلاقیت هر چه تمام تر در ایده پردازی و دقت در اجرا و جزئیات، مخاطبین بیشتری را هدف قرار بدهند و سطح ماندگاری و تاثیرگذاری بیشتری را ایجاد کنند.
روانشناسی، توانگری، روانکاوی و .... پیشرفت کرده اند، شبکه های اجتماعی و ارتباطات متنوع تر و سرگرم کننده تر شده اند، صنعت داروسازی متحول شده است اما در آنچه آمار و ارقام بیان میکنند، سطح خودکشی در حال افزایش است. براساس آخرین اطلاعات سازمان بهداشت جهانی (WHO) در اپریل 2018 برای کشور ایران به طور متوسط در هر 100 هزار نفر 4 نفر در سال و برای کشوری مانند انگلستان به طور متوسط در هر 100 هزار نفر 7 نفر در سال جان خود را با خودکشی از دست میدهند .
اما سوالی که اینجا مطرح است چرا باید آگاهی عمومی نسبت به رشد آمار خودکشی افزایش یابد ؟
علت را باید در اهداف خودکشی جستجو کرد که جامعه شناس فرانسوی امیل دورکیم، انها را به سه دسته خودکشی خودخواهانه، خودکشی ناشی از بی هنجاری و خودکشی دیگر خواهانه تقسیم میکند، و موضوعی که واضح است در تمامی آنها ارتباط بین خودکشی و شرایط اجتماعی مطرح میشود.
خودکشی بزرگترین قاتل مردهای زیر 45 سال در انگلستان است و این موضوع پیداش این کمپین را رقم زده است. این کمپین به گونه ای طراحی گردیده است که در صبح یک روز کاری، 84 نفر بر روی یکی از ساختمان های شهر لندن ایستاده اند و آماده خودکشی دسته جمعی هستند در حالیکه مردم در کوچه و خیابان ها این وضعیت را مشاهد میکنند و رسانه های نیز در حال گزارش و مخابره اخبار آن میباشند.
اما این افراد نه افرادی واقعی بلکه ماکت های ساخته شده از اندام واقعی خانواده های هستند که یکی از اعضای آنها دست به خودکشی زده اند و در این کمپین شرکت کرده اند تا این پیغام را ابراز نمایند که نمیخواهد این اتفاق برای دیگران نیز تکرار شود.
ویدیو پروژه 84 رو اینجا ببینید.