-کلاً ، پاسخ بیش از حد فنی به سؤال فقط باعث سردرگمی میشه.
تا میتونم متنو براتون ساده مینویسم ، من برای معنی کردن اینترنت اشیا به ساده ترین توضیح اکتفا میکنم.
توضیحات گسترده تر رو توی مقالات دیگه براتون اماده میکنم؛ پس ما رو دنبال کنید.
در اینجا همه چیزهایی که باید درباره اینترنت اشیا بدونید هست.
اگر شما عبارت “ اینترنت اشیا چیست ” رو گوگل کردین از الان میگم که بدونید اینترنت اشیا یا اینترنت چیز ها یا iot همش یه معنی میده و تعریف های زیادی داره! ولی اگه بخوایم یه تعریف ساده ازش بکنیم میشه گفت:
“اینترنت اشیاء (IoT) مجموعه ای از دستگاههای محاسباتی بهم پیوسته (همون کامپیوتر ها و پردازنده ها) ، ماشینهای مکانیکی و دیجیتالی (یا همون سنسور ها) ، اشیاء ، حیوانات یا افرادی است که دارای شناسه های منحصر به فرد و امکان انتقال داده ها از طریق شبکه بدون نیاز به انسان یا انسان هستند. برای وارد کردن دیتا به رایانه “
حتما الان اینو خوندید و گفتین “هان؟”
میدونم زیادم ساده نبود. اجازه بدید براتون توضیح بدم . مطمئنم این پست برای شما و دوستان و اشنایانتان مفیده و لینک این صفحه رو میفرستید براشون?.
الان این پست رو چطوری میخونی؟
یا با کامپیوتر یا با گوشی یا با تبلت اما از هر دستگاهی استفاده میکنی قطعا به اینترنت وصله !
اتصال به اینترنت چیزه خیلی خوبیه و امکاناتی که قبل از وجود اینترنت نداشتیمو بهمون میده . اگر سنتون قد بده یادتون هست که تلفن های همراه قبل از اینترنت چه قابلیت هایی داشتن و الان با وجود اینترنت چه قابلیت هایی دارن.
الان دیگه همه کار میشه با تلفن همراه کرد نیاز به توضیح نیست.
نکته اینه که اتصال چیزها به اینترنت مزایای شگفت انگیز بسیاری به همراه داره. همه ی این مزایا رو با تلفن های هوشمند ، لپ تاپ و تبلت ها مشاهده کردیم ، اما این مورد برای بقیه چیز ها هم جواب میده . ببخشید برای همه چیز جواب میده . ?
اینترنت اشیاء یعنی: وصل کردن همه چیز به اینترنت برای افرودن قابلیت های جدید به آن در جهان?
به نظرم مفهوم سخت و پیچیده ای نداره ؛ اگر هم هنوز براتون قابل درک نیست به این دلیله که نمونه ی ملموسی ندارید.
اگر از نمونه ها و امکانات IoT استفاده کنید ، به راحتی مفهوم اون رو متوجه میشید.
وقتی چیزی به اینترنت متصله ، به این معنیه که می تونه اطلاعات ارسال کنه یا اطلاعات دریافت کنه ، یا هر دو مورد.
این توانایی ارسال و یا دریافت اطلاعات باعث می شه همه چیز هوشمندانه باشه.
بیایید دوباره به عنوان نمونه از تلفن های هوشمند استفاده کنیم. در حال حاضر شما می تونید به همه ی آهنگ ها در جهان گوش بدید ، اما به این دلیل نیست که تلفن شما تمام اهنگ های دنیا رو ذخیره داره .
به این دلیله که هر آهنگ در جهان در جای دیگه ذخیره می شه ، اما تلفن شما می تونه اطلاعاتی ارسال کنه (اهنگ رو از اینترنت درخواست کنه) و سپس اطلاعات دریافت کند (اهنگ رو از اینترنت دریافت کنه).
برای هوشمند بودن ، نیازی به حافظه فوق العاده یا یک کامپیوتر قدرتمند نیست. تمام کارهایی که باید انجام بشه رو یک کامپیوتر خفن انجام میده و بقیه با اتصال به اون رفع نیاز میکنند.
در اینترنت اشیا ، همه مواردی که به اینترنت وصل می شن سه دسته دارند:
? چیزهایی که اطلاعات رو جمع می کنند ارسال می کنند.
? چیزهایی که اطلاعات را دریافت می کنند و روی اون عملیات انجام میدن.
? چیز هایی که هر دو رو انجام می دن.
هر سه ی اینها باهم اینترنت چیز ها یا iot رو میسازن
منظورمون سنسور ها و حسگر هاست. ورودی اطلاعات میتونه توسط سنسورهای دما ، سنسورهای حرکتی ، سنسورهای رطوبت ، حسگرهای کیفیت هوا ، حسگرهای نوری و کلی سنسور و حسگر دیگه باشه. این سنسورها به کمک یک ارتباط بین محیط فیزیکی و دستگاه دیجیتالی به ما امکان می ده تا به صورت خودکار اطلاعاتی رو از محیط جمع کنیم تا بتونیم تصمیمات هوشمندانه تر بگیریم.
ملموس ترین مثال سنسور ها ، سنسور های تشخیص آتش هستند که تقریبا داخل بیشتر ساختمون ها میبینیم.
سنسور ها دمای اتش رو تشخیص میدن و از محیط اطلاعات رو دریافت میکنن و با ارسالشون به بخش پردازش دستور باز شدن شیر اب برای خاموش کردن اتش ارسال میشه. شیر باز میشه اتش خاموش میشه.
همونطوری که بینایی ، شنوایی ، بو ، لمس و سلیقه ، امکان حس کردن جهان رو به ما میده ، سنسورها به ماشین ها اجازه می دن تا جهان رو حس کنن.
چاپگر شما فایلتون رو دریافت می کنه و اون رو چاپ می کنه. ماشین شما از کلیدای ریموت شما سیگنالی دریافت می کنه و درها باز می شن. مثال زیاده …
اصل مطلب اینه که می دونیم می تونیم به ماشینها بگییم که از راه دور چه کاری باید انجام دهند.
قدرت واقعی اینترنت اشیا هنگامی بوجود میاد که کارها می تونن هر دو مورد بالا رو انجام دهند. مواردی که اطلاعات رو جمع آوری و ارسال کنن ، اما فراموش نشه اطلاعات رو که دریافت کردند پردازش مربوطه رو هم انجام میدن.
یه مثال در زمینه ی کشاورزی براتون میزنم:
سنسورها اطلاعات مربوط به رطوبت خاک رو جمع آوری می کنن تا به کشاورز بگن چه مقدار از آب ، محصولات رو آبیاری می کنه ؛ اما شما در واقع به کشاورز احتیاج ندارید. درعوض ، سیستم آبیاری با توجه به میزان رطوبت موجود در خاک ، می تونه بطور خودکار در صورت نیاز روشن بشه و تمومه کار های کشاورز رو انجام بده.
تازه از این پیشرفته ترم میتونه باشه! اگر سیستم آبیاری از طریق اتصال به اینترنت اطلاعاتی در مورد وضعیت آب و هوا دریافت کنه ، می تونه بدونه که بارون میباره و تصمیم می گیره که امروز محصول رو آبیاری نکنه چون به هر حال محصولات توسط بارون سیراب می شن.
این تمومه کار نیست! تمومه این اطلاعات در مورد رطوبت خاک ، میزان آبیاری سیستم آبیاری محصولات زراعی و چگونگی رشد محصول در واقع می تونه برای ابر رایانه هایی اجرا بشه که الگوریتم های شگفت انگیزی رو اجرا می کنن و می تونه تمومه این اطلاعات رو بدست بیاره.
و این فقط حسگر باشه. سنسورهای دیگه مثله نور ، کیفیت هوا و دما را اضافه کنید تا با این الگوریتم ها بتونن چیزهای بیشتری کسب کنن. این الگوریتم ها با ده ها ، صدها ، هزاران مزارع که همه این اطلاعات را جمع می کنن ، می تونن اطلاعات باورنکردنی در مورد چگونگی رشد بهتر محصولات زراعی ایجاد کنن و به تغذیه جمعیت رو به رشد جهان کمک کنن.
کپی شده از : اینترنت اشیا چیست
