اینجا دیگه نیست جای موندن

پیش نوشت : بنا به حمایت های عاطفی و تصمیم شخصی موندگار شدم و دیگه این پست منظورش این نیست که دیگه من کلا با ویرگول کات کردم :))

من میرم و دیگه پشت سرم رو نگاه نمیکنم.

خسته شدم از آدمایی که فقط سطحی نگر هستن. فکر میکردم اینجا جایی برای نوشتن، ویرگول قراره جایی برای اشتراک دانش باشه ولی نبود از ترند شدن مزخرفات و نادیده گرفته شدن بقیه بگیر تا توهین های قد و نیم قدی که بهم شده. من پا پس نکشیدم ولی این قهوه خونه ای که زمانی بهترین جا برای اشتراک دانش برای من بود دیگه اونجا نیست. سعی میکردم در این امر خیر سهیم باشم ولی خب یه حرکت به ظاهر اشتباه دیگه من رو از ادامه دادن توی ویرگول دلسرد کرد. ولی خب همچین هم بد نبود خیلی هم خوش نگذشت.

الان نرفتم خیلی وقته رفتم

چند ماهی هست که میخوام از ویرگول برم، بخصوص اون پست جناب دست انداز که (البته تیتر پست نیست ولی موضوعش اینطوری بود) «ویگول ارزش صرف زمان نداره، من توی حساب ویراستی بازدید های بیشتر از تعداد فالوور هام میگیرم، چند هفته در ویراستی قابل مقایسه با سابقه شش سال من در ویرگول نیست».
مینی آپدیت بعد از ۱ ساعت از انتشار پست : «کلا سوشال مدیا های ایرانی بیگاری هست اگر عمری باقی موند و دستم به جایی رسید شاید یوتیوب»

یه رفع سو تفاهم

توی پست (فاجعه انسانی در فلسطین | اسرائیل یا آیفون ۱۵) یک سری سو تفاهماتی با جناب دادخواه و دست انداز بوجود اومد همین الان میخوام بگم که سوتفاهمی بیش نبوده و از اونجایی که واقعا حوصله بحث ندارم تا به این لحظه این بحث باز بوده.

تشکر نامه

قبل از پایان یه تشکر نامه بکنم از تک تک کسانیکه تا این لحظه از پست های من استفاده کردن، خندیدن یا به فکر فرورفتن.
اسامی خیلی زیاد هستن ولی یه اشاره ای میکنم تا جایی که یادم بوده باشه ولی اگر شما با من تبادل انرژی داشتین هم در این لیست قرار میگیرین. (اگر کسی از قلم افتاده به حساب بدسکتور های ذهنی من بزنین به صندوق پستی ...)

میان نوشت :‌ دیگه یوزرنیمتون رو واقعا یادم نیست یا حوصله انگلیسی فارسی کردن مکرر ندارم :)) برای همین اسامی تماما فارسی هستن.

جناب دست انداز، انولا، ایریدیم، پیشگوی معبد دلفی، بهار (خرگوش سابق)، حمید مصیبی (باعث شدن بیشتر بتونم در بحث های علمی فرسایشی دووم بیارم)، عرفان، زهرا، ساناز آمیزتاب، آرتمیز، کریپتون، یلدا، ارمیا، فاطمه، آفتاب گردون، سید محمد علی میری، دختر جنوب، یوجین، کتی، یلدای روشن، یسنا نظری پور، علی آقا، یک پایتونیست، نمرنی، صدای ماه، مستر سه نقطه، نوی صاد، میراندا، بهناز نوجوان، ندا زندی، دختر مهتاب و ... (دیگه انقدر زیادین که اسکرول کردنم دیگه نمیاد!)

مینی آپدیت ۲ ساعت بعد :‌راستی یادم رفته بود که از خانم دهقان (همون خانم معلم دوست داشتنی) هم تشکر بکنم :))

پی نوشت : کسانیکه شاید فکر میکنن من پاپس کشیدم، تسلیم شدم یا منو تونستن خرد بکنن باید بگم که سخت در اشتباه هستن من همون صد دلاری هستم که توسط شما (مثلا چکش) له شدم ولی ارزشم همچنان ۱۰۰ دلار هست و میتونم چیزی بخرم ولی شما فقط میتونین مثل یه آشغال دور ریخته بشین یا یه جایی بیفتین یا در نهایت صد دلاری هایی مثل من شما رو معامله میکنن به همین سادگی! حتی اگر سه هزار سال هم بگذره پول و یا هرچیز با ارزشی ارزشش رو حفظ میکنه و نمیمیره، اینجا منظور از پول منطق هست، علم هست، ادب هست،‌ چیزی که خیلی از یوزر های ویرگول ندارن (کلا جامعه بشری) و به جای همه اینها کوله باری از توهین دارن. من هم میتونم توهین بکنم ولی نمیکنم تا جاییکه به حد Critical برسه.

مخلصه کلام اینکه برای پست های من زمان صرف شده، یعنی هم نوشتن هم خواندن که از طرف خواننده متشکرم.

ایسگا نامه:

راستی اون بابایی هم که به INTP بودن من گیر داده بود بگم که:

از موتوری جنس نگیر، پارکت رو عوض کن بعدشم اشتباه گرفتی ما ساقی نیستیم داری چپ راست میزنی، کامنتت رو هم نخوندم و صد البته قرار نیست که خطا های ذهنی شما رو من پاسخگو باشم :)).