در تكملهی همه اعتراضات بايد نوشت؛
ما براي مبارزه با ظلم نوشتيم و سكوت نكرديم، اگر قرار باشد ظلمی باشد مجدداً عليه آن هم اعتراض خواهيم كرد.
خشمي درست شده، اگر بخواهد تر و خشك را بسوزاند و با خوب هم، بد كند، پس بين او و ظالم چه فرق است؟ و اگر قدرت تَمَيز دادن نداشته باشد كه ما باز به خانهی اولمان بازگشته ايم.
و خب اگر پرچم حقی به دست ظالمی بلند شود، غم ما كم نميشود.
براي حقوق اوليهی خودشان و برای ظلم هايی كه بَرِشان روا داشته شده فرياد ميزنند اين مردم؛ نه درخواست براي ايكس و ايگرگی كه حتی از بردن نامشان حالمان بهم ميخورد.