امین زاده‌حسین
امین زاده‌حسین
خواندن ۷ دقیقه·۴ سال پیش

پیشوندهایی متفاوت با معنایی یکسان: cyber, digital, net, online, virtual, e-

روندهای لطیفی در کاربرد و مفاهیم پیش­وندهای مورد استفاده وجود دارد. برای مثال E برای commerce، cyber برای security و crime و digital هم برای مشتقات development مورد استفاده قرار می‌گیرد. تحلیل 9 ساله رونوشت­‌های انجمن حکمرانی اینترنت[1] (IGF) توسط DiploFoundation نیز این روند را تأیید می‌­کند. برای مثال این مطالعه نشان از یک روند روشن در استفاده از کلمه سایبر به­‌عنوان پیش­وند در موضوعات مرتبط با امنیت دارد.

این روند تعجب­‌آور نیست. چراکه هر زمینه سیاستی تمایل به توسعه واژگان مدنظر خود و ایجاد چارچوب مباحث در مسیری خاص را دارد. به‌­هرحال اگر به کلیه زمینه­‌های سیاست­‌گذاری اینترنت از یک منظر نگاه شود، خطری بالقوه وجود خواهد داشت. برای مثال اگرچه اتحادیه اروپا برنامه دیجیتال[2] را به­‌عنوان سند اصلی مباحث مربوط به اینترنت در اختیار دارد، اما شورای اتحادیه اروپا مفهوم دیپلماسی سایبری[3] را معرفی می­کند؛ درحالی­‌که به نظر می­‌رسد عبارت دیپلماسی دیجیتال بیشتر برای نمایندگی وزارت امور خارجه در برنامه دیجیتال اتحادیه اروپا مناسب باشد.

در آمریکا نیز طیف گسترده‌­ای از پیش­وندها را می­‌توان شناسایی کرد. برای مثال واحد دیپلماسی الکترونیکی[4] امور خارجه آمریکا، دیپلماسی دیجیتالی خود (استفاده از اینترنت در فعالیت‌­های دیپلماتیک) را مدیریت می­‌کند که نمونه‌­ای از آن اداره یک سفارت مجازی در ایران است. در سطح ملی نیز در این کشور یک استراتژی امنیت سایبری وجود دارد. در سایر کشورهای جهان نیز در این زمینه چیزی شبیه به «سالاد پیش­وند» وجود دارد.

دلیل دوم اهمیت پیش­وند، ایجاد سردرگمی بواسطه استفاده دولت­‌ها، شرکت­‌ها و سازمان‌­های مختلف از پیش­وندهای متفاوت در سیاست‌­گذاری عمومی حوزه اینترنت است. پیش­وندهای مختلف ممکن است پیامدهای متفاوت و شاید نادرستی در مورد مفاهیم و موضوعات مورد استفاده متبادر کنند. این مسئله بسیار جدی است که برای دولت‌­ها تصمیم­‌گیری در جهت مواجهه با این اختلاف کلمات دشوار است. چه کسی باید مسئول مسائل مختلف باشد؟ آیا باید وزارت ارتباطات (دیجیتال) داشت یا امنیت (سایبر) یا ...؟

سوم این که روند پوشش موضوعات مشابه تحت عناوین مختلف ممکن است به انبوهی از سیاست­­­‌گذاری­‌های دارای هم­پوشانی منجر شود. انبوه سیاست­‌گذاری موجب عدم بهینگی در موضوعات چندرشته‌­ای از قبیل حاکمیت اینترنت می‌­شود. برای مثال بدون توجه به مسائلی از قبیل حریم خصوصی، آزادی بیان یا علایق تجاری نمی‌­توان به­‌طور مؤثری امنیت فضای مجازی را مورد توجه قرار داد. توصیف فرایندهای مشابه با استفاده از پیش­وندهای مختلف (cyber، digital، net و ...) می­‌تواند شکاف موجود را برجسته کرده و باعث ایجاد انبوهی از سیاست‌­گذاری‌­های پیچیده شود.

چه کاری می­‌توان انجام داد؟

باید تلاش کرد تا سیاست­‌گذاری‌ها منطقی شود. عل‌ی­رغم تلاش‌­هایی که صورت م‌ی­گیرد، سیاست‌­گذاری‌­ها به­ندرت بهینه است. همواره یک عنصر غیرمنطقی وجود دارد که نشان­‌دهنده نواقص ما به­‌عنوان یک جامعه است. هریک از گروه­‌های فعال در حوزه‌­های امنیت، فنی، حقوق بشر تمایل دارند در فضای گفتمانی خود باقی بمانند. ما باید این واقعیت را بپذیریم، اما نباید تلاش خود را برای پوشش میان‌­رشته‌­ای موضوعات محل بحث متوقف کنیم. در بسیاری از موارد ما شکست خواهیم خورد. اما باید تلاش کرد. چند مرحله عملیاتی برای این مهم به شرح زیر است:

  • سرمایه­‌گذاری فراوان بر تسهیل ارتباط میان جوامع مختلف سیاسی (حقوق بشر، امنیت و فناوری). از تلاش صِرف برای جمع کردن جوامع مختلف دور یک میز، نمی‌­توان انتظار ایجاد یک ارتباط مؤثر را داشت. این امر نیازمند خلاقیت و دقت در تسهیل­‌گری است.
  • تا حد ممکن خطر «فقدان ترجمه» را در تخصص­های مختلف با ارائه توضیحات ساده از مفاهیم کاهش دهید. گاهی اوقات این مسئله شامل شرح و توضیح اشتراکات لفظی است. برای مثال کلمه پروتکل در دیپلماسی و ارتباطات فنی دارای معانی متفاوتی است.
  • ایجاد تشویق ساختاری برای ایجاد ارتباط میان گروه­‌های حرفه‌­ای مختلف. عملکرد انجمن حکمرانی اینترنت به­‌صورت ویژه در ایجاد تنوع در ترکیب پنل­‌های گفتگو و سایر فعالیت­‌ها موفقیت‌­آمیز بوده است.

در واقع همه این پیش­وندها (سایبر، دیجیتال، نت و ...) به یک موضوع و همان اینترنت اشاره دارند. درعین‌حال که فرایند متمایز کردن معانی و ادعاهای ترمینولوژی یا اصطلاح­‌شناسی امری طبیعی است، باید توجه داشت که در واقع ما خود در حال ایجاد تفاوت هستیم نه اینکه به دنبال نام‌­گذاری تفاوت­‌های موجود باشیم.

ضمیمه: راهنمایی کوتاه بر ریشه‌­یابی پیش­وندها در ادبیات سیاست­‌گذاری اینترنت

ریشه‌­یابی لغت سایبر[5] به کلمه «حکمرانی[6]» در یونان باستان برمی‌­گردد. سایبر در زمان ما از طریق کتاب­های نوربرت وینر[7] در حوزه سایبری شناخته شد و مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1984 ویلیام گیبسون[8] کلمه فضای مجازی[9] را در رمان علمی­‌تخیلی Neuromancer خلق کرد. رشد استفاده از پیش­وند سایبر در پی رشد اینترنت اتفاق افتاد. در اواخر دهه 1990 تقریباً هر چیز مربوط به اینترنت، سایبر نام­‌گذاری می­‌شد: جامعه سایبری، قانون سایبری، جرائم سایبری، فرهنگ سایبری و هرچیزی که شما در اینترنت نام‌­گذاری می­‌کردید. در اوایل دهه 2000 میلادی، به تدریج از گستره کاربرد کلمه سایبر کاسته شد و بقای آن عمدتاً در اصطلاحات امنیتی محصور شد. یکی از دلایل این مسئله استفاده از کلمه سایبر در نام­‌گذاری شورای معاهده جرائم سایبری اتحادیه اروپا[10]بود. برای مثال­‌های دیگری از این سبک نام­‌گذاری می­توان استراتژی فضای سایبر ایالات متحده آمریکا، برنامه جهانی امنیت سایبری ITU، سیاست دفاع سایبری ناتو و مرکز دفاع سایبری استونیا را نام برد.

الکترونیکی با مخفف (E) دیگر پیشوندی است که در این حوزه کاربرد دارد. اولین و مهم‌­ترین کاربرد این پیش­وند در اصطلاح تجارت الکترونیک به‌­عنوان توصیفی اولیه از تجاری‌­سازی اینترنت نمایان شد. در برنامه لیسبون اتحادیه اروپا (2000)، E رایج‌­ترین پیش­وند مورد استفاده بود. E همچنین پیش­وند اصلی در اعلامیه­‌های اجلاس جهانی جامعه اطلاعات (WSIS، ژنو 2003 و تونس 2005) بود. محور اقدامات WSIS شامل دولت الکترونیک، یادگیری الکترونیک، سلامت الکترونیک، اشتغال الکترونیک، کشاورزی الکترونیک و علوم الکترونیک بود. بااین‌­وجود در زمانه معاصر E به اندازه گذشته کاربرد ندارد. حتی اتحادیه اروپا نیز اخیراً استفاده از پیش­وند E را کنار گذاشته است که به احتمال زیاد برای دور کردن اذهان از عدم موفقیت در برنامه لیسبون اتحادیه اروپا است.

امروز اما اتحادیه اروپا برنامه اقدام دیجیتال را در دستور کار دارد. دیجیتال به صفر و یک اشاره دارد. دو رقمی که اساس کل دنیای اینترنت است. در نهایت همه نرم‌­افزارها و برنامه‌­ها با این پیش­وند آغاز می­‌شود. در گذشته دیجیتال عمدتاً در محافل توسعه برای نشان دادن شکاف دیجیتال مورد استفاده قرار می‌­گرفت. طی چند سال گذشته، کلمه دیجیتال سرآغازی برای پرداختن به موضوعات زبان­‌شناسی اینترنت است. علاوه‌­بر اتحادیه اروپا، بریتانیا هم­ درحال­‌حاضر از اصطلاح دیپلماسی دیجیتال استفاده می­‌کند.

پیش­وند net تقریباً پس از محبوبیت اولیه، به­‌ویژه در کشور آلمان (Netzpolitik)، تقریباً ناپدید شد. این مسئله بااهمیت روزافزون بحث بی­طرفی net و همچنین برگزاری اجلاس NETmundial در سائوپائولو (آوریل 2014) دوباره بر سر زبان­‌ها افتاد.

کلمه Virtual مربوط به ماهیت نامشهود اینترنت است. این واژه ابهام میان نامحسوس بودن و عدم وجود را بیان می­‌کند. واقعیت مجازی می­‌تواند هم‌­زمان یک واقعیت نامشهود باشد (چیزی که قابل‌­لمس نیست.) و یا یک واقعیتی که وجود ندارد (واقعیت کاذب). دانشگاهیان و پیشگامان اینترنت برای برجسته‌­سازی نوظهور بودن اینترنت و ظهور «دنیای شجاع جدید[11]» از این واژه استفاده کرده‌­اند. Virtual به­‌دلیل معنای مبهمی که دارد به‌­ندرت در زبان سیاست و اسناد بین­‌المللی ظاهر می­‌شود.

پی‌نوشت: این مطلب را Jovan Kurbalija مؤسس DiploFoundation و مسئول Geneva Internet در سال 2015 منتشر کرده است.

[1] Internet Governance Forum

[2] Digital Agenda

[3] cyber-diplomacy

[4] E-Diplomacy

[5] cyber

[6] Governing

[7] Norbert Weiner

[8] William Gibson

[9] CyberSpace

[10] Council of Europe Cybercrime Convention

[11] a brave new world

حکمرانی دیجیتالحکمرانی سایبریدیجیتالسایبر
‏بچه‌محله امام رضا ع | علاقه‌مند به سیاست‌گذاری | فعال در حوزه حکمرانی دیجیتال
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید