تلگرام، زیبای بیدار!

تلگرام، پیام رسانیست که تقریبا همه ما با آن سر و کار داریم و بخشی از شبانه روزمان را، کم یا زیاد به فعالیت در آن اختصاص می‌دهیم. تلگرام جزو چند پروداکت دلنشینی است که در مدت چند سال اخیر با آن سر و کار داشته‌ام که انگار دقیقا می داند مخاطبش از او چه می‌خواهد.

یادم می‌آید حدود 7 سال پیش که تلگرام را نصب کردم، آخرین بازدید مخاطبانم غالبا در بازه بیشتر از یک هفته قبل از آن تاریخ بود، یعنی شبکه مخاطبان من عملا از تلگرام استفاده نمی‌کردند و همین باعث شد که این محصول برای من ارزشی خلق نکند. اینطور شد که بعد از مدت کوتاهی تلگرام را حذف کردم. آن روزها بیشتر از واتس اپ و بعضا پیام رسان های کار راه انداز دیگر استفاده می‌کردم. مدتی گذشت و بر حسب نیاز دوباره به سراغ تلگرام رفتم. روزهایی بود که زمزمه هایی نظیر “چه پیام رسان خوبیه!”، “شماره ت رو همه نمی‌تونن ببین” ، “میتونی پیام ها رو ریپلای کنی” را می‌شنیدم. این ها همان ویژگی هایی بود که کاربرها، بخصوص کاربران ایرانی که حریم خصوصی و تعامل گروهی برایشان اهمیت دارد را به خود جذب کرد.
با وایرال شدن تلگرام و پیوستن افراد به این پیام رسان، نقش اثر شبکه ای به وضوح مشاهده شد تا جایی که تقریبا همه از واتس‌اپ به سمت تلگرام کوچ کردند.

تلگرام یک کار را خیلی خوب بلد است،؛ ارائه فیچر. این فیچرها، هم خودشان کاربردی هستند، هم در زمان درستی عرضه می‌شوند. شاید همان جایی که با خودتان فکر کنید “دیگه آخرشه هر چی داشته رو کرده”، تلگرام فیچر جدید ارائه می‌دهد که نه تنها متوجه می‌شوید آخرش نیست، بلکه همان فیچر با جملاتی نظیر “آپدیت آخر تلگرام رو دیدی؟ عجب چیزیه!” بر سر زبان‌ها می‌افتد.

ارائه فیچرهای متعدد و اضافه شدن تاچ‌پوینت‌های مختلف به محصول - در صورت عدم مدیریت - ذاتا خاصیت ایجاد سردرگمی برای کاربر دارد. نکته جالبی که در تلگرام مشاهده می‌کنم، تجربه کاربری روان و ساده با وجود فیچر های زیاد است. اصل مهمی که در بعضی پیام‌رسان‌های مطرح دیگر یافت نمی‌شود.

احساس می‌کنم تلگرام برای جامعه ایرانی بومی سازی شده است! به طور مثال فیچرهای ادیت و حذف پیام در ایران خیلی کاربرد دارد. شاید برای یک فرد خارجی فرستادن یک استیکر یا پیام اشتباه در گروه موضوع مهمی نباشد و حتی جنبه خنده به خود بگیرد اما همین موضوع در ایران می‌تواند ایجاد مشکل کند.
یا مثلا تمرکز تلگرام بر روی تعامل جمعی (گروه، سوپرگروه، کانال) با دست باز یکی دیگر از مواردیست که مورد توجه کاربران ایرانی قرار گرفت.

تلگرام پس از چند سال فعالیت توانسته به نقطه Embedding یا همان ادغام با زندگی کاربر برسد، هر چند فیلترینگ از شدت این موضوع کم کرد.

در یک فلوی مختصر، جرقه پیشرفت این پیام رسان از ارائه فیچرهای جذاب‌تر نسبت به دیگر پیام رسان‌‌ها زده شد. پس از آن، وایرال شدن توسط کاربرانی که از این پیام رسان استفاده کردند کمک شایانی به افزایش یوزربیس تلگرام داشت و در نهایت افزایش کاربران و استفاده روزافزون آنها از تلگرام باعث ایجاد ارزش برای هر کاربر در این شبکه شد.

به نظر شما چه عوامل دیگری در رشد تگرام موثر بودند؟