در این شعر برای واژه‌ی "ژ۳" به جای "3" از امضا به عنوان تصویر استفاده شده است . امضایی که در کنار حرف ژ در ذهن مخاطب ژ۳ را می‌سازد، خود نیز مفهومی جدید دارد و نوعی ایجاز است. در واقع افضل پور از آوردن این تصویر در جهت خلق مفهومی خاص بوده ، از آنجا که این امضا به عنوان امضای افرادی شناخته شده که از سواد کافی برخوردار نمی‌باشند این مفهوم را به مخاطب می‌رساند که ژ۳ سلاحی‌ست در دست انسان‌های ناآگاه می‌باشد و از این سلاح بر علیه آزادی و انسانیت در جهت خفقان و ایجاد ترس استفاده می‌‌کنند .در سطر اول نیز شاعر با آوردن واژه‌ی امضا که مضاف و قاضی مضاف الیه آن است تاکید می‌کند بر تصویر امضایی که در سطر سوم شعر آمده در واقع این تصویر امضا هم به قاضی هم به افرادی که با امضای همان قاضی اسلحه به دست گرفته‌اند ، دلالت می‌کند. کل شعر بدون دیده شدن تصویر شعر دارای مفهوم و معنایی کامل می‌باشد که این موضوع حتما باید در سبک طراشعر لحاظ شود، اما با دیدن تصویر شعر مفهومی خاص‌تر که در دل تصویر پنهان شده و ایجاز دارد به مخاطب می‌رسد. در سطر دوم شعر نیز برای زیبا سازی تصویری از عدد ۳ به جای کلمه‌ی سه استفاده شده است.
