این پست برای چالش کتابخوانی طاقچه نوشته شده است. برای اطلاعات بیشتر به لینک زیر سر بزنید.
نقد کتاب موهبت کامل نبودن، رها کردن خود آرمانی و پذیرش خود واقعی- کلید های مدیریت زندگی
نوشته برنه براون- ترجمه اکرم کرمی از انتشارات صابرین
این کتاب درباره کمالگرایی صحبت می کند. این مشکل که خیلی ما آدم ها آن را در زمینه های مختلف بروز می دهیم و باعث می شود در آن زمیننه به نتیجه مطلوب نرسیم. این کتاب راهکار های ارایه می دهد تا خود واقعی مان را پذیرش کنیم و از کمالگرایی دوری کنیم.
نویسنده این کتاب برنه براون که استاد دانشکاه در آمریکا هم هست اعتقاد دارد که افراد باور کنند که کمالگرا هستند و بعد به درمان آن بپردازند. این نکته بسیار مهمی است که اگر به آن توجه نکنیم در چرخه باطل گرفتار می شویم و رهایی از آن کاری است طاقت فرسا.
این نویسنده در این کتاب نوعی از چگونگی زیستن را می گوید که آن نوع زیست را با تمام وجود دوست بداریم و سعی در برطرف کردن مشکلات آن بکنیم.من با این مهم کمی زاویه دارم و دلیلم این است که اگر تمام افراد این نوع زیست را انجام بدهند در آینده مشکلاتی برای جامعه به وجود می آید برای مثال کسی که در ایران شغل سطح پایینی دارد و ناراضی است و هرچه تلاش می کند به بالاتر نمی رسد و آن فرد دچار بحران می شود و شاید به خودکشی دست بزند.
آقای براون از شادی می گوید و از اینکه چطور پذیرش و دوست داشتن خود باعث شادی می شود و این شادی زندگی فرد را به آرامش می رساند. که این شادی باعث دور شدن نا امیدی ها می شود. این موضوع در جامعه ای دچار بحران های مختلف است بیشتر کاربرد دارد تا در جامعه ای با بحران کم و به نظرم مسوولین هر کشوری باعث به این موضوع توجه کنند.
بریده:
1-می‌توان بدون خشم و ایراد گرفتن یا تحقیر کردن شخصی را با پیامد کارش روبه‌رو ساخت کسی را اخراج کرد، دانش‌آموزی را رد کرد یا کودکی را وادار به رعایت انضباط کرد. نکته اینجاست که فرد را از رفتارش جدا کنیم، کار آن‌ها را زیر سؤال ببریم نه هویت و شخصیت آن‌ها را.
2-در دنیایی که شب و روز تلاش می‌شود تا از ما، کسی غیر از خودمان بسازند، خود بودن و خود ماندن سخت‌ترین نبردی است که انسان می‌تواند داشته باشد.
3-ما همان‌قدر می‌توانیم به دیگران عشق بورزیم که به خود عشق می‌ورزیم.
4-سنگدلی کردن راحت و بی‌دردسر شده است. به‌ویژه این روزها که تکنولوژی گمنام ماندن را ممکن ساخته است.
5- واقعیت این است که فرهنگ ما فرهنگ عیب‌جویی و تعیین مقصر است. همواره درصدد هستیم که ببینیم چه کسی اشتباه می‌کند و چگونه تاوان آن را می‌پردازد.
در آخر باید بگویم که اگر به توصیه های این کتاب عمل نکنید باعث می شود که فکر کنید یک کتاب زرد و به درد نخور خواندید . بیهوده وقتتان را تلف کردید. بنابر این توصیه می کنم که این کتاب را با دقت و آرام بخوانید و سعی نکنید که زود تمام شود. حتی مثل من که هنوز بعد دوماه تمامش نکردم و دارم به آرامی می خوانمش و به توصیه هایش عمل می کنم و نکته آخر اینکه در خواندن این کتاب کمالگرایی نداشته باشید که بد جوری حالتان را می گیرد.
لینک این کتاب در طاقچه
بخوانید پیش از آنکه دیر شود
پایان
