داستان عجیب فرانسیس انگانو تنها داستان رسیدن از فرش به عرش نیست بلکه همزمان می تواند داستان عبور او از جهنم برای رسیدن به قفس شش ضلعی بالای آن هم باشد!
فرانسیس قبل از تغییر دادن زندگی خود و تبدیل شدن به قهرمان ufc سختی های زیادی کشید. از فقر شدید در کامرون برخاست، سپس در آفریقا با مرگ چشم در چشم شد و بعد در پاریس تبدیل به یک بی خانمان شد.
این شکارچی قصه ی ما اولین آفریقایی است که قهرمان سنگین وزن جهان می شود، آنهم با شکست دادن استیپه میوچیچ در رویداد ufc 260. (میوچیچ بزرگترین قهرمان سنگین وزن تاریخ محسوب می شود)
زندگی از ابتدا برای فرانسیس سخت و ناعادلانه بود زیرا او مجبور بود برای کمک به مادر مجرد خود از همان سن 10 سالگی در معدن شن و ماسه کار کند. او در این باره در پادکست جو روگان می گوید:
من از بزرگ شدن در این مکان متنفر بودم...از معدن شن و ماسه،از همه چیز متنفر بودم،از زندگی ام متنفر بودم...گاهی اوقات پیش می آمد که با یک موش در سطل زباله جر و بحث می کردید...به یاد آوردن این چیزها که از کجا آمده ام واقعا برایم ناراحت کننده است.
زمانی که او 17 ساله بود تصمیم گرفت که بر روی قدرت خدادادی اش تمرکز کند و زندگی بهتری برای خودش بسازد. او تصمیم گرفت که تبدیل به یک مبارز شود و برای رسیدن به رویای خود به مراکش رفت. اما قبل از اینکه بتواند به هدفش برسد چند مشکل پیش آمد.
او در سفر خود از کامرون به مراکش به طور غیر قانونی از مرزها عبور کرد،مجبور شد که در یک بوته زندگی کند و برای پیدا کردن غذا به دنبال جمع کردن سطل های زباله برود. مسیر رفتن او چندین بار در صحرا متوقف شد جایی که مجبور بود از چاه های آلوده به حیوان آب بنوشد.
زمانی که سرانجام به سرزمین موعود خود یعنی اروپا رسید یک مانع دیگر پیش آمد؛ او به دلیل عبور غیر قانونی از مرز دریایی مراکش و اسپانیا زندانی شد. دو ماه بعد از آزادی انگانو به فرانسه گریخت.
من آن زمان بی خانمان بودم ، اما در آن لحظه دیگر برایم سخت نبود. شما ممکن است تصور کنید که بی سرپناهی در آن هوای سرد پاییزی سخت است، اما اشتیاق من در آن زمان ... فراتر از همه چیز بود ، من خوشحال بودم که در سرزمین فرصت قرار داشتم.
او این دوران از زندگی خود را به عنوان یکی از شادترین لحظات عمر خود حساب می کند زیرا او در این زمان بیشتر از هر وقت دیگری به هدفش نزدیک شده بود.
با اینکه در پارکینگ می خوابیدم و پول و غذا نداشتم اما آزاد بودم. در مقایسه با جایی که در مراکش بودم،پارکینگ هتل پنج ستاره حساب می شد.
برای گذران زندگی انگانو در یک پناهگاه مخصوص بی خانمانان به نام "la chorba"شروع به کار کرد. کار او در آنجا خرد کردن سبزیجات بود.از اینجا بود که وضعیت زندگی اش بهتر شد زمانی که مدیر بنیاد "la chorba"او را به مدیر یک مرکز آموزش بوکس در پاریس به نام دیدیه کارمونت معرفی کرد.
کارمونت او را به یک مرکز آموزش mma(مخفف mixed martial art،به معنای هنرهای رزمی ترکیبی) در پاریس معرفی کرد. در این زمان انگانو که مایک تایسون(بوکسور بزرگ آمریکایی) برایش مانند یک بت بود شروع به یادگیری بوکس کرد.انگانو در این باره می گوید:
از زمانی که سال 2013 به فرانسه رفتم این اولین باری بود که وارد یک باشگاه می شوم.
انگانوی 35 ساله هتوز صحبت های مربی خود را به یاد دارد:
آنها به من گفتند که اگر می خواهی سریعتر باشی(برای رسیدن به ثروت و شهرت)،باید (به جای بوکس)mma را انتخاب کنی. من به آنها گفتم mma چیه؟هنرهای رزمی ترکیبی چیه؟من در آن زمان ufc(بزرگترین و معتبر ترین کمپانی برگزار کننده مبارزات mma در جهان)را نمی شناختم.اصلا نمی دانستم ufc چیست.
در نوامبر 2013، تقریباً سه ماه پس از شروع تمرینات MMA،انگانو اولین مبارزه خود را انجام داد و از طریق سابمیشن یک برد را در راند اول کسب کرد. او مبلغی بالغ بر دو هزار یورو دریافت کرد، چیزی که تا به امروز آن را ارزشمند می داند.
دو هزار یورو! وای، این اولین پول من توی اروپا بود. من به آفریقا زنگ می زنم، مثل "هی مامان، تو باید اینو جشن بگیری، چون 8 مارسه، می تونی روز جهانی زن ویژه ای داشته باشی." پسرت اینجاست و (می‌تونه) تو رو برای شام بیرون ببره.
در آوریل 2014 ، "شکارچی"(لقب انگانو) اولین تورنمنت سنگین وزن خود را برنده شد و در سال 2015،مورد توجه UFC قرار گرفت و با این کمپانی قرارداد بست.
در سال 2018 در رویداد ufc 220،زمانی که انگانو 32 ساله در آستانه ی قهرمانی قرار داشت توسط استیپه میوچیچ متوقف شد.
با شکست در این مبارزه انگانو تلاش کرد تا قوی تر برگردد و پس از سه سال طولانی در نهایت او به سمت رستگاری شلیک کرد.
این بار انگانو با ناک اوت کردن میوچیچ در راند دوم مبارزه ی برگشتشان نشان داد که چرا او یک جانور فاتح است و به این ترتیب رویای کودکی خود را برآورده کرد.
انگانو در حال حاضر به ایجاد بنیاد Francis Ngannou روی آورده است - یک موسسه خیریه که به مردم روستای او این شانس را می دهد تا به رویاهای خود به همان روش او دست پیدا کنند. او اولین باشگاه رسمی خود را در زادگاهش Batie ،ساخته است و امیدوار است که تعداد بیشتری در سراسر آفریقا افتتاح کند.
بسیاری از کودکان اکنون در کامرون، به خاطر من، رویایی دارند. آنها می گویند: "من در MMA قهرمان خواهم شد. من مانند فرانسیس بوکس انجام خواهم داد، زیرا آنها مرا در جوانی دیدند. من چیزی نداشتم،هیچ فرصتی نداشتم و امروز مرا می بینند و رویا پردازی می کنند. آنها فکر می کنند که چنین چیزی ممکن است. حتی وقتی آنها بسیار فقیر هستند، چیزی در زندگی ممکن است ... آسان نیست. خیلی سخت است، اما ممکن است.»
منبع=indianexpress.com
