خود رهبری فرآیندی است که طی آن، فردِ خود رهبر به سطحی از آگاهی رسیده که می تواند رفتار و حرکات خود را کنترل، بهبود و توسعه بخشد و مسئولیت تمام ابعاد زندگیش را بر عهده بگیرد.
حال به سراغ ویژگی های افراد خود رهبر میرویم:
فرد خود رهبر از هوش هیجانی بالایی برخوردار است در نتیجه، شیوه کنترل احساسات و رفتارهایش را می‌داند، به خوبی خود را می شناسد و می‌تواند با نظارت و دقتی مناسب در مسیر اهدافش گام بردارد.
خودتنظیمی به معنای این است که فرد، انعطاف‌پذیری زیادی دارد و با ابهامات می‌جنگد؛ در نتیجه می‌تواند رفتار مناسبی از خود نشان دهد و با تفکر درست و منطقی، نتایج خوبی از رفتارهای مختلفش دریافت کند.
خود رهبران همواره نیمه پر لیوان را می بینند و برای ایجاد انگیزه در زندگی‌شان، نیازی به عوامل محیطی و خارجی ندارند و حس و حال یا به عبارت دیگر، شور و شوق انجام یک کار در عمق وجودشان پا می‌گیرد و آنها را از اهمال کاری دور میدارد.
افراد خود رهبر علاوه بر اینکه یار و همراه خوبی برای شخص خودشان هستند، برای دیگران هم دوستان و همراهانی هم‌درد به شمار می‌روند که درک درستی از شرایط و روحیات دیگران دارند.
از ویژگی افراد خود رهبر این است که اگر عیب و نقصی داشته باشند، این عیب را بازگو می‌کنند و اجازه نمی‌دهند که با پشت پرده‌ای از دروغ، امکان موفقیت‌های واقعی از آنها سلب شود. کسی که بداند چه ضعف و مشکلی دارد، بی‌تردید به شکل ساده‌تر و موثرتری به سمت تغییر کردن پیش می‌رود.
