این کتاب را از دست ندهید و بخوانید
پس از پنج شش ماه، داستانی بدیع و مسحورکننده از دیگر هموطنم خواندم: صفا ایرانپور. داستان فارسی قبلی از محمود کیانوش بود. کیانوش از نویسندگان جُنگ اصفهان بود، و کار اصلیاش روزنامهنگاری. پنج سال از صفا ایرانپور کوچکترم. وقتی که سن ایرانپور را دانستم، مبهوت و شگفتزده شدم که اینچنین داستانی نگاشتهاست؛ به سنوسالش نمیخورد. همواره میاندیشیدم که نویسندگان خوبْ ریشوپشم و یالوکوپال دارند و از آنها در محافل ادبی و رسانههای اجتماعی نام میبرند. قضاوتم اشتباه و ازسرِ خامی بود. دستمریزاد! دستمریزاد به او برای بیان دردآلودش از بغض گلولهشدۀ کردهای ایلام. این کتاب قویاً در حافظهام بهیاد ماندهاست و میماند، چراکه حرف برای گفتن دارد. او گیروگورهای فرهنگیای را نشانه گرفتهاست که نهتنها درد فرهنگی کردهاست، بلکه فریاد درددلمندی است برای کثیری از اقوام ایران، از وفور خشم در شناخت و آگاهی از زوناهای فرهنگی-اجتماعی این خطّه از کشور. از نظر من، ایشان، صفا ایرانپور، چشمشان در نویسندگی پر است. نگارش او میرسانَد که به داستانهای ایرانی واقف است و بهنحو احسن، به فوتوفن کوزهگری اشراف دارد؛ ازاینرو، او را نویسندهای جدی و کاردان میدانم، هرچند که در آغاز راه باشند و ناشناخته. طرح تخفیف کتاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در کتابفروشیها بود. بازار شام بود و کد ملی مشتریان را جیکثانیهای در سامانۀ ثبت تخفیف درج میکردم. او به کتابفروشی آمد. سریعاً شناختمش. یکی دو مشتری دوروبرم را راه انداختم و وظیفهام را به یکی از همکاران خود سپردم. بهنزدش رفتم. خودم را معرفی و عرضادب کردم، و دوست شدیم. فهمیدم که دانشآموختۀ مقطع کارشناسی ارشدِ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاهِ (؟) علامه طباطبایی است و مدرسِ داستاننویسی. سیاهچرده بود. موهای پر و فرفری داشت و تارهای سفید نیز لابهلای انبوه موهایش خودنمایی میکرد. قاب عینکش کائوچویی نشکن و بزرگ بود. سبیل هم داشت. کتشلوار بر تن کرده بود. کراوات هم زده بود. خوشم آمده بود ازش... دوستیمان برقرار بمانَد. ویراستاران و مترجمان و نویسندگانی که دودمان بلوط را در برنامۀ مطالعاتی خود گذاشتهاند حین مطالعۀ رمان، از غلطهای املایی کتاب متعجب نشوند. این اشکالها بهعهدۀ نویسنده نیست؛ از تحریریۀ انتشارات است. مضمون کتاب را دریابند. *** عنوان: دودمان بلوط نویسنده: صفا ایرانپور موضوع: داستانهای فارسی قرن چهاردهم مشخصات ظاهری و اطلاعات چاپ: قد رقعی و عرض پالتویی، ۷۳۲ ص، چاپ اولِ انتشارات فرهنگ جاوید در بهار ۱۴۰۰ معرفیکننده: امیر سبحانی ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰