تا حالا به این فکر کردید چقدر حال خوبمون وابسته به یه چیزیه؟
اون چیز میتونه شخص بخصوصی باشه ،اشیاء یا واحد ارزی!
چقد از بودنمون جایی لذت می بریم؟مثل محل کار یا خونه؟
یه راهُ شاید روزهای مختلف بریم اما ندونیم زمینش چه شکلیه!
اصلا شاید ندونیم روزا هفته ها ماه ها به چی فکر کردیم؟
فقط بعضی وقت ها با افسوس میگیم پارسال یا این چند سال برام خوب نبوده.
یا وقتی می رسیم بهم مسابقه میگذاریم تو گفتن خبرای بد!!!
اما میتونه اینجوری باشه
تو آیینه خودمونو ممکنه آرایش کنیم یا سر وضع خودمونو مرتب کنیم، اما یه لحظه ام فقط بدون اینکه به نیاز لوسیون یا آبرسان یا موهای سفید فکر کنیم ببینیم چقد زیبا هستیم چقد موجودات عجیبی هستیم
دست بکشیم رو صورتمون یه لحظه نفس بکشیم و فقط مال خودِ خودمون باشیم.
اصلا تو شاید میگه خوشگل نیستی اما خودت که هستی.
بعضی وقتا یادمون میره گوش داریم یا انگشت کوچیک پامونو شاید خیلی وقت باشه برامون جز بی اهمیتی باشه
اما همین که اذیت بشه داخل یه کفش تنگ متوجه میشیم راستی اونم وجود داره!
نه با کسی کامل میشیم نه بدون کسی؛ ما هستیم کلا این کمال طلبی بیش از حد کنار بگذاریم.
و به این فکر کنیم چطور می تونیم به اطرافیان یه لحظه حال خوب بدیم حتی با گفتن چقد خوشگل شدی امروز :-)
