همانطور که در اولین مطلب اشاره کردم سعی در تحلیل موارد حقوقی جدید خواهم داشت . از این رو سراغ بررسی این تکنولوژی آمدم.( این مطلب دو زبانه خواهد بود و ترجمه ی انگلیسی نیز خواهد داشت-This article will be bilingual and will also have an English translation.)
برای شروع بحث بلاکچین و حقوق باید از اینجا شروع کنیم که ازگذشته تا به امروز بشر برای راحت تر کردن تعاملات اجتماعی خود فارغ از وسایل ارتباطی و نوآوری هایی که در هر حوزه از زندگی داشته است، نیازمند این بوده که دستاوردهایش را درجامعه به ثبت برساند . همچنین سایر افراد جامعه را به این سو هدایت کند که این دستاورد ها را به رسمیت بشناسند.
واژه ی دستاورد لزوما نباید به معنای داشتن یک اختراع یا چیزی شبیه به آن تلقی شود(که البته در وهله ی بعد قطعا این موارد را نیز دربرمی گیرد) بلکه افراد نیاز به ثبت خویشتن را نیز در دستور کار خود داشتند!و با نام گذاری بر روی فرزندان خود سعی در ثبت و ماندگاری خود و دستاورد هایشان داشتند. به مرور این موارد با جزئیات بیشتری پیش رفت. افراد نام و نام خانوادگی ثبت شده در دفاتر نهاد های دولتی پیدا کردند . به تبع سعی در ثبت خود و دستاوردهایشان ذیل این نام داشتند.
تحول جامعه ی بشری به این سمت و سو رفته بود که تمرکز گرایی در حوزه ی مدیریت جامعه بهترین راهکار و کارآمد ترین آن هاست. لذا شما برای ثبت هرچیزی از نام و نام خانوادگی گرفته تا اسناد و اموال نیاز به یک تمرکز به رسمیت شناخته شده داشتید. مثلا فردی که وقتی می گوید فلان مکان متعلق به فلان فرد است، دیگر کسی نتواند حرفی روی حرفش بزند.
اما نکته اینجاست که تعدد انسان ها منجر به بی اعتمادی به یکدیگر شدو باعث ایجاد نهاد ها و سازمان های عریض و طویل ذیل دولت شد. اما کار از جایی سخت شد که اعتماد مردم به این نهاد ها نیز کمرنگ شد و یا به دلیل وجود فرآیند های بروکراتیک طولانی استفاده از این نهاد ها با دشواری مواجه شد و زمان بسیاری را از مردم گرفت. مردمی که در عصر حاضر همیشه با کمبود وقت مواجه اند!
از این رو تکنولوژی و فناوری که پای ثابت رفع مشکلات بشر در دهه های اخیر بوده است، به دلیل پویا بودن و کارآمدی ابزار هایی که در اختیار داشت ، برای این مشکل نیز راه حلی ارائه کرد! روشی مکانیزه برای تولید اعتماد بدون وجود نهاد هایی که این رابطه ها را برقرار کنند! این همان ساده ترین کاربرد فناوری بلاکچین است.اطلاعات در این فناوری توسط تمامی بازیگران شبکه صحت سنجی ، ثبت و نگه داری میشود.حال برای فهم دقیق تر موضوع به بررسی جزئی تر این فناوری خواهیم پرداخت.
بلاکچین یک فناوری غیرمتمرکز است . از طریق ثبت اطلاعات در یک دفتر کل توزیع شده مبادلات و تعاملات را در بستر خود امکان پذیر میکند. دلیل نام گذاری این فناوری هم به عملکرد آن باز میگردد . اطلاعات و مبادلات و تراکنش ها در قالب بلوک هایی که به همدیگر همانند یک زنجیر پیوسته اند ، متصل می شود.
در بلاک چین امری به نام دفتر کل داریم . دفتر کل به نوعی محل ثبت اطلاعات یاد شده است . این دفتر کل به نوعی یک دیتابیس است که ما امکان ثبت اطلاعات مختلف با اشخاص را روی آن داریم . با ثبت این اطلاعات دسترسی آتی به این اطلاعات مادامی که شبکه پابرجاست وجود دارد.
مالکیت اموال مختلف ، سهام ، حق اختراع ، علامت تجاری ، قرارداد ها ، ثبت ازدواج ، انتخابات و سوابق پزشکی و مسائلی از این دست امکان ثبت در بستر بلاکچین را دارد. ( در آینده در مطالب بعدی بعضی از این موارد را بیشتر باز خواهیم کرد)
این دفتر کل که در بالا به آن اشاره کردیم توزیع شده است. توزیع شده به این معناست که امکان دسترسی به اطلاعات میان تمامی کاربران شبکه ی مذکور توزیع شده است. به بیان دیگر فناوری بلاکچین یک فناوری غیر متمرکز است و مدیریت و کنترل آن به صورت انحصاری نیست و همه ی کاربران دسترسی یکسانی به اطلاعات روی این بستر دارند. همین غیر متمرکز بودن و دسترسی یکسان باعث استفاده ی یکسان از اطلاعات خواهد شد و همین امر مدیریت انحصاری این فضا را از بین میبرد.
نکته ی قابل تامل این است که هر بلاکچین قواعد و راهنمایی هایی برای اداره ی خود داردکه این قواعد را در اصطلاح پروتکل می نامند. این پروتکل ها را که قوانین و قواعد یک بلاکچین و استفاده از آن هستند میتوان با اساسنامه ی شرکت ها مقایسه کرد. استقاده کنندگان از بلاکچین با شروع استفاده از این بستر و شبکه به نوعی موافقت خود را به صورت عملی با قواعد و پروتکل های بلاکچین اعلام کرده اند و مسئولیت های ناشی از عدم آگاهی کافی در استفاده از این بستر به عهده ی خود کاربر خواهد بود.
یکی از کاربرد هایی که در بالا اشاره کردیم بحث انتخابات بود. انتخابات به معنای عام آن برای انتخاب اشخاص صلاحیت دار در مقام های مختلف ، یا به رای گذاشتن تصویب یا عدم تصویب یک قانون. حال با توجه به فناوری بلاکچین که یک ماهیت غیرمتمرکز دارد این بستر بسیار بیشتر از گذشته فراهم است که با هدف تامین و تضمین حقوق افراد، قانون گذاری مستقیم و بدون واسطه توسط این شبکه انجام گیرد و احتمال هرگونه دستکاری را به صفر برساند. این روند در بسیاری از کشور ها آغاز شده و کد های بلاکچین توانایی شکل دهی قوانین جدید را دارند. این فرآیند در این بستر به دموکراتیک ترین شکل ممکن پیش خواهد رفت.
نکته ای که این جا حائز اهمیت است بحث قانون گذاری خود این فناوری مهم و کاربردی است! تعدادی از کشور ها اقدام به قانونمند کردن این بستر و مسائل ماهوی رخ داده در این فضا کردند. اما نکته اینجاست که عدم وجود قانون و خلا های قانونی برا یچنین پدیده ای به معنای غیر قانونی بودن آن نیست!
در ادامه ی این سری مطلب، بحث های حقوقی و قانونی این فناوری را بیشتر پیش خواهیم برد. هرکجا نیز که نیاز باشد اشاره مختصری به مباحث فنی خواهیم کرد! باشد که از فناوری های نوین به طور قانونمند استفاده کنیم.
To begin the discussion of blockchain and law, we must start from the fact that throughout history, humans have needed to register their achievements in society to facilitate social interactions, regardless of the communication tools and innovations in each area of life. Furthermore, they have sought to guide others to recognize these achievements.
The term "achievement" need not necessarily imply an invention or something similar (although it certainly encompasses these in subsequent stages); rather, individuals also needed to register themselves! They attempted to record and preserve themselves and their achievements by naming their children. Over time, this process evolved with greater detail. People acquired names and surnames registered in governmental institutions' records. Consequently, they sought to register themselves and their achievements under these names.
The evolution of human society gravitated toward the belief that centralization in community management was the best and most efficient approach. Therefore, to register anything—from a name and surname to documents and properties—you needed a recognized centralized authority. For instance, when someone claimed that a particular location belonged to a specific individual, no one could dispute this claim.
However, the issue arose when the multiplicity of humans led to distrust of one another, resulting in the creation of extensive institutions and organizations under government authority. The situation became more challenging when people's trust in these institutions diminished, or when their use became difficult due to lengthy bureaucratic processes, consuming substantial time from people who, in the current era, are perpetually time-constrained!
Consequently, technology—a constant solution to human problems in recent decades—provided a solution to this issue as well, owing to its dynamic nature and efficient tools! A mechanized method for generating trust without the institutions that traditionally established these relationships! This represents the simplest application of blockchain technology. In this technology, information is verified, recorded, and maintained by all network participants. Now, for a more precise understanding of the subject, we will examine this technology in greater detail.
Blockchain is a decentralized technology. It enables transactions and interactions through recording information in a distributed ledger. The naming of this technology relates to its functionality—information, exchanges, and transactions are connected in blocks that are linked together like a chain.
In blockchain, we have what is called a ledger. The ledger is essentially where the aforementioned information is recorded. This ledger is a kind of database where we can record various information about individuals. Once this information is recorded, future access to it remains possible as long as the network exists.
Ownership of various properties, shares, patents, trademarks, contracts, marriage registrations, elections, medical records, and similar matters can be recorded on the blockchain platform. (In future articles, we will elaborate on some of these cases in greater detail.)
The ledger mentioned above is distributed. Distribution means that access to information is shared among all users of the network. In other words, blockchain technology is decentralized, and its management and control are not exclusive—all users have equal access to the information on this platform. This decentralization and equal access leads to equal utilization of information, eliminating exclusive management of this space.
A noteworthy point is that each blockchain has rules and guidelines for its operation, which are termed "protocols." These protocols, which constitute the rules and regulations of a blockchain and its usage, can be compared to company bylaws. Users of blockchain, by beginning to use this platform and network, implicitly express their agreement with the blockchain's rules and protocols. Responsibilities arising from insufficient awareness in using this platform will fall upon the users themselves.
One of the applications mentioned above was elections. Elections in the general sense are for selecting qualified individuals for various positions or voting on the approval or rejection of a law. Given the decentralized nature of blockchain technology, this platform provides an unprecedented opportunity to ensure and guarantee individuals' rights through direct legislation without intermediaries, eliminating any possibility of manipulation. This process has begun in many countries, and blockchain codes have the capability to shape new laws. This process will proceed in the most democratic manner possible on this platform.
An important point here concerns the legislation of this significant and practical technology itself! Several countries have begun to regulate this platform and the substantive issues occurring within it. However, it's important to note that the absence of laws and legal gaps for such a phenomenon does not indicate its illegality!
In the continuation of this series, we will further explore the legal aspects of this technology. Wherever necessary, we will also briefly touch on technical discussions! May we use new technologies in a lawful manner.
