کتاب اشعار که میخوانم ، گاهی آنقدر غرق در کلمات میشوم که گویی در حال خود نیستم و در جایگاهی دیگر به سر میبرم ؛ گاهی دلم میخواهد این اشعار را برای دیگران بخوانم یا بنویسم تا آن ها هم از این اشعار لذت ببرند .
کتاب اشک مهتاب ، مجموعه شعری از شاعر گرانقدر ، مهدی سهیلی است که یکی از شعرهای این کتاب ، به نام نیایش را ، با شما عزیزان به اشتراک میگذارم تا شما هم لذت ببرید . امیدوارم بتوانم حس زیبای این شعر را به شما عزیزان نیز منتقل کنم .
خدایا ، بنده ای درد آشنایم
به سر افتاده ای بی دست و پایم
ز غم ها سینه ام دریاست ، دریا
گواهم گریه های هایهایم
به درگاه تو می‌نالم به زاری
مرا بگذار با این ناله هایم
مرا در آتش عشقت بسوزان
مکن زین شعله ی سرکش رهایم
از این آتش ، دلم را پر شرر کن
بسوزان ، سوز دل را بیشتر کن
به آه در گلو بشکسته ، سوگند
به سوز سینه های خسته ، سوگند
به غم پرورده ی محنت نصیبی
که در خون جگر بنشسته ، سوگند
به اشک مادری کز داغ فرزند
فرو ریزد به رخ پیوسته سوگند
به بیماری که در هنگامه مرگ
بر آید ناله اش آهسته ، سوگند
به آن برگشت ایام نگونبخت
که راهش از همه سو بسته ، سوگند
مرا در بی کسی پیوسته کس باش
به وقت ناله ها فریادرس باش
به بی‌پایی که در راهی خزیده
به بی‌دستی که دست از جان کشیده
به محرومی که نالد در شب تار
ز غم ها جان او بر لب رسیده
به آن بیماردار شب نخفته
که ریزد اشک محنت تا سپیده
به ناکامی که در شور جوانی
به خاک سرد گوری آرمیده
به پیر خسته جان مستمندی
که پشتش در تهی دستی خمیده
به آن طفل یتیم بی پناهی
که لبخند محبت را ندیده
بده دستی که دستی را بگیرم
ز خجلت پیش محتاجان نمیرم
قسم بر دستگاه کبریایی
قسم بر شوکت عرش خدایی
قسم بر بی نوای سیرچشمی
که دارد صد نوا در بی نوایی
قسم بر گلرخ عاشق نوازی
که در او نیست رنگ بی وفایی
قسم بر مادری کز هجر فرزند
بود گریان به شب های جدایی
قسم بر دختری کز راه پرهیز
شکیبایی کند در پارسایی
دو رنگی را ز جان من جدا کن
دلم را با محبت آشنا کن
