به نام او...
چند وقت پیش کاملا اتفاقی با ویرگول آشنا شدم...
تونگاه اول برام جالب بنظر اومد یه فضای متن محور به دور از هیاهوی خیلی از اپلیکشن های مجازی که حس کردم کلی آدم دوست داشتنی و خوش فکر که عاشق خوندن و ازون بیشتر عاشق نوشتنن دور هم جمع شدن و از محتویات ذهنیشون برای هم دیگه مینویسن...
امروز فرصت کردم و برای اولین بار چند ساعتی رو تو ویرگول گشتم و نوشته های جذابتون رو خوندم طرز فکرم درست بود...
خیلی از فضای اینجا خوشم اومد نمیدونم با وجود شبکه های اجتماهی مثل اینستاگرام و... نوشته هام چقدر اینجا خونده میشه...
ولی مهم نیست مینویسم از هرچی که به ذهنم برسه برای هرکی که بخونه...
خداروچه دیدی شاید یه نفر از نوشته هام خوشش اومد...
اینجا هسم تا خودم باشم و از هرچی درونم میگذره بنویسم بیخیال بقیه شبکه های اجتماعی شلوغ و پرسروصدا و لایک و کامنت و ... هستم تا بنویسم مهم نیست چقدر بازخورد داشته باشه...
توکل به خودش...
