ایدهی «راگکوین» یا «کارپتکوین»، محصولی نوآورانه که برای اولین بار در آبانماه 1400 خورشیدی در اولین کنفرانس بین المللی بازاریابی دیجیتال بانکی در مقاله ای با عنوان « ایده خلاقانه بکارگیری توکن غیرقابل معاوضه در تایید اصالت و بازاریابی فرش دستباف به منظور ایجاد یک پلتفرم سرمایه گذاری و ارائه خدمات بانکی پایدار» با همراهی گروه نویسندگان همکار ارائه شده است.
این پروژه توسط استارتاپ چمروش و با همکاری استارتاپ بلاک ورز و با هدف تحول در صنعت فرش دستباف ایران، حفظ میراث فرهنگی، و ادغام آن با زیرساختهای نوین اقتصاد دیجیتال طراحی شده و پیشنهاد شده است. این پروژه با تکیه بر فناوری بلاکچین، توکنهای غیرقابل تعویض (NFT) و ابزارهای مالی دیجیتال، فرشهای نفیس ایرانی را به داراییهای دیجیتال با قابلیت معامله، سرمایهگذاری و اعتباردهی تبدیل میکند.
چگونه کار میکند؟
در این مدل، هر فرش دستباف اصیل بهعنوان یک دارایی فیزیکی منحصربهفرد، پس از احراز اصالت و ثبت اطلاعاتی مانند محل بافت، نام بافنده، قدمت، جنس و طرح، به یک توکن NFT تبدیل میشود. این توکنها سپس از طریق پلتفرم جمعسپاری مالی به بخشهای کوچکتر تقسیم شده و به صورت «راگکوین» در اختیار عموم قرار میگیرند. راگکوین، رمز ارزی با پشتوانه واقعی (هر واحد معادل یک دلار)، هم ابزار پرداخت است و هم گواهی مالکیت دیجیتال.
نقش در اقتصاد دیجیتال:
توکنسازی داراییهای واقعی: راگکوین نمونهای از چگونگی توکنسازی داراییهای فیزیکی در بستر اقتصاد دیجیتال است. این مدل، امکان مشارکت مالی افراد از سراسر دنیا در مالکیت فرش ایرانی را فراهم میکند، بدون نیاز به جابجایی فیزیکی کالا.
افزایش شفافیت و اعتماد: با ثبت تمام اطلاعات مربوط به فرشها روی بلاکچین، امکان جعل، سرقت یا ابهام در مالکیت از بین میرود. این شفافیت، اعتماد سرمایهگذاران و مجموعهداران را افزایش میدهد.
ایجاد بازار ثانویه دیجیتال: راگکوینها قابلیت معامله در بازارهای ثانویه مبتنی بر بلاکچین را دارند. این ویژگی، نقدشوندگی بالایی برای سرمایهگذاران فراهم میکند و سرمایهگذاری روی فرش را از یک دارایی سنتی غیرنقد به یک ابزار مالی مدرن و پویا تبدیل میکند.
دسترسی به خدمات مالی نوین: با همکاری بانکها و نهادهای مالی، دارندگان راگکوین میتوانند از آنها بهعنوان وثیقه برای دریافت وام، کارت اعتباری یا سایر خدمات بانکی استفاده کنند. این امر باعث ورود فرشهای دستباف به نظام مالی رسمی و تقویت اعتبار آنها در سطح جهانی میشود.
توانمندسازی اقتصادی هنرمندان: این پلتفرم فرصتی برای هنرمندان فرشباف در مناطق روستایی و کمتر توسعهیافته ایجاد میکند تا آثار خود را بهصورت جهانی عرضه کرده، حمایت مالی دریافت کنند و از منافع فروش بهرهمند شوند.
نتیجهگیری: راگکوین نه فقط یک ابزار سرمایهگذاری نوین، بلکه مدلی الهامبخش برای اتصال داراییهای فرهنگی با اقتصاد دیجیتال است. این پروژه میتواند الگویی باشد برای سایر صنایع هنری و سنتی، که چگونه با نوآوری و فناوری میتوان به حفظ میراث، توانمندسازی اقتصادی و جذب سرمایه بینالمللی دست یافت. در نهایت، راگکوین فرصتی است برای آنکه فرش ایرانی—این نماد تمدن و هنر—نه در گذشته، بلکه در آینده اقتصاد دیجیتال نیز بدرخشد.
