امروز می‌خواهیم به معرفی شغلی جذاب و انرژی بخش بپردازیم. مربیگری ورزشی، شغلی مناسب برای اشخاصی است که سال‌ها در رشته‌ی ورزشی خاصی، به صورت حرفهای به فعالیت پرداخته‌اند و به مرحله‌ای رسیده‌اند که می‌توانند اشخاص علاقه‌مند را در این مسیر همراهی کنند و آموزش دهند.
برای ورود به این شغل و نیز موفقیت در آن، نیاز به مهارت‌هایی است که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم تا در ضمن بر شمردن آن، با فضای کاری این حرفه و ویژگی‌های مثبت و منفی آن آشنا شوید:
۱. مهارت کافی در رشته‌ی ورزشی، نخستین لازمه‌ی فعالیت در این حرفه است؛ چرا که شخص باید به درجه‌ای از مهارت رسیده باشد که بتواند علاقه‌مندان را از مبتدی تا حرفهای آموزش دهد یا آن‌ها را برای کسب موفقیت بیشتر در ورزشی خاص راهنمایی کند و این جز با تمرین مداوم طی سال‌ها فعالیت ممکن نیست.
۲. علاقه‌مندی مربی به رشته ورزشی و داشتن انگیزه و هدف، موجب ترغیب هرچه بیشتر شاگردان به فعالیت می‌شود. چنان‌چه مربی خود انگیزه‌ی لازم نداشته باشد و به دنبال پیشرفت در رشته‌ی تخصصی خود نباشد یا صرفا برای کسب درآمد یا گذراندن وقت، به این کار روی آورده باشد، نمی‌تواند از شاگردان یا حتی کسانی که در آغاز علاقه‌مند به فعالیت حرفهای در ورزش بوده‌اند، انتظار موفقیت داشته باشد.
۳. در ادامه‌ی نکته‌ی قبل، مربی باید بتواند به شاگردان انگیزه‌ی فراوان و اعتمادبه‌نفس کافی بدهد. موفقیت در هر عرصه‌ای، جدا از مهارت در کار، به میزان زیادی بستگی به باور قلبی و اعتماد به توانایی‌های خود فرد دارد. مربی ورزشی نقش پررنگی در ایجاد یا تقویت این حس در درون شاگردان خود دارد، به خصوص در هنگام مسابقات یا فضاهای رقابتی.
۴. داشتن اطلاعات کافی و دانش به روز در خصوص رشته ورزشی و شناخت فیزیک بدن، برای یک مربی ضروری است. گاهی ممکن است مربی به علت نداشتن دانش کافی، با دادن برنامه‌ی غیرمتناسب با وضعیت جسمی یا روحی فرد، آسیب‌های فراوانی به او وارد کند که جبران‌پذیر نیست؛ همچنین نظارت مداوم بر وضعیت جسمانی شاگردان، از وظایف اصلی مربیان ورزشی است.
۵. داشتن مدرک علمی مرتبط با رشته‌ی ورزشی، در موفقیت بیشتر شخص در حرفه‌ی مربیگری موثر است؛ همچنین این مورد، در جذب مربی در مراکز آموزشی معتبر و در فضای رقابتی اثر مثبتی دارد.
۶. مربی ورزشی باید استقامت بدنی فراوانی داشته باشد؛ حتی گاهی لازم است بیش از شاگردان فعالیت کند و همراه و هم گام تک‌تک آن‌ها باشد. ناتوانی یا نداشتن استقامت بدنی در چنین موقعیت‌هایی بحران‌آفرین است.
۷. یک مربی ورزشی موفق در مورد نکات تغذیه‌ای که برای بدن ورزشکاران اهمیت دارد اطلاعات کافی کسب کرده است. خود مربی برنامه‌ی تغذیه‌ی منظمی را رعایت می‌کند و می‌تواند برای دیگر ورزشکاران متناسب با بدن آن‌ها، قد و وزن هر کدام و نوع ورزشی که انجام می‌دهند برنامه‌ی غذایی پیشنهاد دهد و با پیگیری این برنامه با شاگردانش به روند بهبود سلامت فردی آن‌ها کمک کند.
گذشته از تمام موارد گفته شده، پیش از بر عهده گرفتن این شغل، لازم است حتما دوره‌های آموزش مربیگری هم به صورت تئوری گذرانده شود و شخص در آزمون‌های مرتبط پذیرفته شود؛ چرا که این حرفه از حساسیت ویژه‌ای برخوردار است.
