andishe physio
andishe physio
خواندن ۵ دقیقه·۱۹ روز پیش

دارو کمر درد

بهترین قرص و دارو برای کمردرد

یکی از اقداماتی که می‌توان برای کاهش دردهای کمر انجام داد استفاده از داروی کمردرد است. در این مقاله انواع دارو و قرص کمردرد را که می‌تواند در این زمینه موثر و مفید باشد را معرفی می‌نماییم. توجه داشته باشید که سایر روش‌های درمانی مانند ورزش، فیزیوتراپی کمر و … را نیز می‌توانید در برنامه درمانی خود داشته باشید.

انواع قرص و دارو برای درمان کمر درد

نخستین گامی که اغلب افراد مبتلا به کمر درد برمی‌دارند، استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که بدون نسخه تجویز می‌شوند. این داروها یا قرص‌های کمردرد مسکن‌های ضعیف‌تری هستند که به عنوان درمان اولیه امتحان می‌شوند.

از آن جایی که داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی در طیف داروهای مسکن ضعیف قرار دارند، اما از عوارض جانبی مخصوص به خود برخوردار هستند، که در صورت استفاده زیاد و یا مصرف طولانی مدت، نمایان می‌شوند.

این عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  1. زخم‌های گوارشی
  2. مشکلات گوارشی
  3. آسیب به کلیه‌ها

همچنین داروی استامینوفن ممکن است در کبد نیز تاثیر بگذارد.

هنگامی که درد بیمار بیش از سه ماه طول بکشد، این درد، درد مزمن محسوب می‌شود. اگر در طول سه ماه، بیمار داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی را مصرف کرد و بهبود نیافت، حتما باید به پزشک مراجعه کند تا داروی مناسب با دوز مناسب برای بیمار تجویز شود.

علاوه بر مصرف خوراکی، داروهای ضد التهاب ممکن است به شکل کرم موضعی برای فرد تجویز شود، که به صورت مستقیم بر روی کمر مالیده می‌شود. ممکن است این داروها عوارض جانبی همانند داروهای خوراکی را داشته باشند، اما تاثیر منفی کمتری بر روی فرد داشته و بر تمامی بدن وی تاثیرگذار نخواهند بود.

مهمترین داروهای کمردرد شامل موارد زیر هستند:

  • داروهای شل کننده عضله
  • داروهای اپیوئیدی یا مخدرها
  • داروهای کورتیکواستروئید

داروهای شل کننده عضله

یکی از انواع داروی کمردرد داروهای شل کننده عضله است. هنگامی که داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی تجویز موثری برای بیمار نباشد، پزشک داروی شل کننده عضله را تجویز می‌کند. این داروها عبارت است از:

  1. سیکلوبنزاپرین
  2. تیزانیدین
  3. باکلوفن
  4. کاریسوپرودول
  5. متوکاربامول

این داروها ممکن است برای جراحات مانند کشیدگی عضله کمر بسیار موثر باشند.

اغلب این داروهای کمردرد عوارض جانبی مشابهی دارند، و به هنگام قطع دارو اثرات آنها متداول است. از آنجایی که این داروها کاملا آرام بخش هستند، هنگامی که فرد تاکنون چنین دارویی مصرف نکرده باشد، پس از اولین مرتبه استفاده نباید رانندگی کند و یا با دستگاه‌های سنگین کار کند تا زمانی که نحوه تاثیر دارو را بشناسد.

داروهای اپیوئیدی یا مخدرها

داروهای اپیوئیدی یا مخدرها، از دیگر داروهای موثر برای کمردرد است. ممکن است برای برخی از بیماران داروهای شل کننده عضله و یا ضد التهاب غیر استروئیدی کفایت نکند. این افراد در طولانی مدت پس از امتحان روش‌های مختلف نتیجه موثر ندیده‌اند. در این شرایط پزشک از داروهای اپیوئیدی یا مخدر استفاده می‌کند.

طبق بررسی‌های انجام شده ۷۰ درصد بیماران کمردرد، داروهای مخدر را دریافت می‌کنند. نحوه عملکرد این داروها به این صورت است که، بر گیرنده‌های درد در مغز و سلول‌های عصبی تاثیر می‌گذارد تا درد را تسکین دهند.

این نوع داروهای ضد کمردرد انواع گوناگونی دارند و امکان دارد اثر آنها ضعیف و در مدت زمان کوتاهی باشد، مانند ویکودین (استامینوفن و هیدروکودون) یا استامینوفن کدئین دار. همچنین از مرفین به عنوان داروی مخدر قوی استفاده می‌کنند.

عوارض جانبی این داروها که بسیار شایع است عبارت است از:

  1. یبوست
  2. خطر وابستگی به دارو
  3. آرامبخشی و کسالت پس از قطع مصرف
  4. واکنش آلرژی، مانند کهیر و خارش

ترامادول نوعی داروی تخدیری و اپوئیدی است که در مغز تاثیر می گذارد، اما بسیار ضعیف‌تر از مرفین یا هیدروکودون است.

اما ممکن است استفاده از این داروهای تخدیری در بعضی از شرایط برای فرد لازم باشد، چرا که این بیماران ممکن است چندین جراحی کمر انجام داده باشند و بیشتر از ۱۰ سال است که مورفین مصرف می‌کنند و متاسفانه تنها راه مدیریت درد آنها استفاده از این داروهاست.

امروزه روش‌های دیگری که نیاز به جراحی ندارند، برای بهبود بیمار بدون نیاز به مخدر وجود دارد، در نتیجه این داروها به دلیل خطر بالای وابستگی توصیه نمی‌شود. استفاده مداوم از این داروها در دوز بالا باعث تغییر سیستم عصبی می‌شود به طوری که فرد ممکن است درد بیشتری را احساس کند.

داروهای کورتیکواستروئید

داروهای کورتیکواستروئید از جمله داروهای مربوط به کمردرد است که همانند داروهای ضد التهابی می‌توانند در کمتر شدن درد در ناحیه کمر و کاهش التهاب موثر باشند. این داروها هم به صورت خوراکی هم به صورت تزریقی در ناحیه کمر مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

داروهای کورتیکواستروئید امکان دارد در فضای اطراف ریشه عصب ستون فقرات یا در مفاصل فاست، ( مفاصلی هستند در ستون فقرات که ممکن است دچار آرتروز شده باشند)، تزریق می‌شود. در نهایت داروی قدرتمندی است که مستقیما به منشا درد وارد می‌شود و عوارض جانبی مصرف داروی خوراکی را به حداقل ممکن می‌رساند.

این عوارض جانبی هنگام مصرف بیش از حد یا طولانی مدت عبارت است از:

  1. به تحلیل رفتن استخوان ها
  2. افزایش وزن
  3. آسیب دیدن توانایی پردازش قند خون

درمان‌های کمکی برای کمردرد

در برخی از شرایط امکان دارد از داروهای ضد تشنج ضد افسردگی برای درمان کمر درد استفاده شود. زیرا این داروها در برخی از انواع درد کمر، که حاصل از مشکلات عصبی است، بسیار قوی و موثر عمل می‌کنند.

داروهای ضد تشنج مانند:

  1. گاباپنتین
  2. پرگابلین
  3. و داروهای ضد افسردگی مانند:
  4. فلوکستین
  5. دولوکستین

که دارای عوارض جانبی مشابه هستند و برای درمان کمردرد استفاده خواهند شد.

شایع‌ترین عوارض جانبی این داروها عبارت است از:

  1. سردرد
  2. یبوست
  3. حالت تهوع
  4. بی‌خوابی
  5. خستگی
  6. عوارض جنسی

از دیگر عوارض‌های خطرناک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد که در صورت بروز باید به پزشک مراجعه نمایید:

  1. تغییر ضربان قلب
  2. تشنج
  3. واکنش آلرژی مانند کهیر و خارش و تورم
  4. گیجی یا توهم
  5. ناتوانی در نشستن
  6. افکار خودکشی
  7. تغییر خلق و خو

در کنار این داروهای شیمیایی و انواع قرص کمردرد که در این مقاله بیان شد، بیمار می‌تواند از درمان فیزیکی مانند ورزش‌های مناسب کمردرد و درمان‌های دیگر کمک بگیرد.

دردکمر درددرمان کمر درد
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید