در این مقاله پیرامون فیزیوتراپی شکستگی شانه و روش‌های درمانی برای مبتلایان به این عارضه و همچنین تمرینات ورزشی مفید برای شکستگی بازو صحبت می‌کنیم.
پس از تشخیص شکسته شدن شانه از طریق اشعه ایکس، بازوی شما به طور معمول از طریق مچ دست در یک اسلینگ پشتیبانی می‌شود. اسلینگ اجازه می‌دهد تا وزن بازو، استخوان بازو را به سمت پایین بکشد. نیروی جاذبه رو به پایین به بهبود استخوان‌های شکسته در موقعیت صحیح کمک می‌کند.
در تلاش برای تحمل وزن بازوی خود، نباید چیزی را زیر آرنج خود قرار دهید. این نیرو استخوان بازو را به سمت بالا هل داده و استخوان‌ها را به موقعیت نادرستی منتقل می‌کند.
از این رو، به همین دلیل است که یک اسلینگ مثلثی نامناسب است. هنگام نشستن یا دراز کشیدن نباید بازوی خود را روی بالش قرار دهید. بسته به آنچه جراح شما توصیه می‌کند، باید حداقل شش هفته اسلینگ بپوشید. ممکن است آن را بیرون از لباس خود بپوشید. ممکن است آن را برای شستن بردارید.
شانه شما طی دو هفته اول کاملاً دردناک خواهد بود. قرص‌های تسکین دهنده درد، می‌توانند درد شما را بهبود دهند. از پزشک خود راهنمایی بخواهید. برای تثبیت شانه شکسته شما گاهی به جراحی نیاز است.
به دنبال شکستگی پروگزیمال (بالای) استخوان بازو، فیزیوتراپی برای بازیابی عملکرد مناسب شانه و بازو بسیار مهم است. در صورت نیاز به جراحی، بسته به مداخله جراحی خاص مورد نیاز، فیزیوتراپی معمولاً ۱ تا ۴ هفته پس از جراحی آغاز می شود اگر نیازی به جراحی نباشد، پزشک و متخصص فیزیوتراپی شما با توجه به بهبود استخوان و علائم شما، تعیین می‌کنند که چه زمانی بهترین زمان برای شروع فیزیوتراپی شکستگی شانه است.
بعد از آسیب دیدگی مانند شکستگی، افراد، دامنه حرکت و قدرت خود را از دست می‌دهند و اغلب الگوهای مختلف حرکتی ناشی از محدودیت‌های آسیب‌دیدگی ایجاد می‌کنند. فیزیوتراپیست شما یک طرح درمانی فردی برای رسیدگی به شرایط خاص شما تدوین می‌کند و به شما کمک می‌کند تا به فعالیت‌های مورد نظر خود برگردید.
درمان شانه شکسته با فیزیوتراپی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
به دلیل حرکت محدود به دنبال شکستگی پروگزیمال (بالای) استخوان بازو، افراد دامنه حرکت شانه خود را از دست می دهند و ممکن است دچار سفتی مفصل شانه شوند. فیزیوتراپیست شما حرکت شانه شما را در مقایسه با حرکت طبیعی مورد انتظار و حرکت شانه بازوی بدون آسیب شما ارزیابی می‌کند و شما را از طریق یک برنامه تمرین حرکتی برای بازگرداندن عملکرد شانه هدایت می‌کند.
عضلات شانه و قسمت فوقانی کمر با هم کار می‌کنند تا حرکت بالاتنه را به صورت طبیعی انجام دهند. بر اساس نحوه طراحی مفصل شانه (یک اتصال توپ و سوکت، مانند یک توپ گلف روی سه راهی گلف)، جهت‌های مختلفی وجود دارد که ممکن است شانه در آنها حرکت کند.
بنابراین، برای اطمینان از این که مفصل شانه با حرکات خود محافظت و کارآمد است، قدرت متعادل تمام عضلات بالاتنه بسیار مهم است. هنگامی که در استخوان بازو پروگزیمال شکستگی ایجاد شود (نزدیک قسمت گردی مفصل)، عضلات اطراف کمربند شانه ضعیف می‌شوند، زیرا از آنها به طور معمول استفاده نمی‌شود.
این فرآیند “آتروفی” نامیده می‌شود. تمرینات زیادی وجود دارد که می‌تواند برای تقویت عضلات اطراف شانه انجام شود، به طوری که هر عضله قادر به انجام وظیفه خود به درستی است. اغلب، ایجاد قدرت بعد از شکستگی به دلیل آتروفی ممکن است هفته‌ها تا ماه‌ها طول بکشد. فیزیوتراپیست به شما کمک می‌کند یک برنامه تقویت کننده ایمن و جامع تهیه کنید.
فیزیوتراپیست‌ها در درمان دستی (عملی) آموزش دیده‌اند. در صورت لزوم، بر اساس مرحله بهبودی در محل شکستگی شما، فیزیوتراپیست شما مفصل شانه و عضلات اطراف را به آرامی در صورت لزوم حرکت می‌دهد تا حرکت، انعطاف پذیری و قدرت آنها را بهبود بخشد. این تکنیک‌ها می‌توانند مناطقی را هدف بگیرند که به سختی خود به خود درمان می‌شوند.
فیزیوتراپیست شما ممکن است روش‌های درمانی مانند یخ و گرما را برای کمک به مدیریت درد توصیه کند.
شما در یک کارخانه کار کنید، مادر یک کودک خردسال باشید، به عنوان منشی کار کنید، یا یک فرد بزرگتر باشید، روش‌های انجام فعالیت‌های عادی روزمره خود مهم هستند. الگوی حرکتی نامناسب پس از شکستگی ممکن است شما را آزار دهد، زیرا ممکن است منجر به آسیب‌های ثانویه در آینده شود.
فیزیوتراپیست‌ها در ارزیابی کیفیت حرکت متخصص هستند. فیزیوتراپیست شما قادر به اشاره و اصلاح حرکات معیوب خواهد بود، بنابراین شما می‌توانید از شانه بدون درد استفاده کرده و آن را حفظ کنید.
همچنین فیزیوراپیست شما با توجه به نیاز شما از مدالیته‌های الکتریکی برای کاهش درد و بهبود ترمیم شما استفاده می‌کند.
انواع ورزش‌ها بعد از شکستگی بازو شامل موارد زیر است:
آرنج خود را خم کرده و صاف کنید. بازوی شما آسیب دیده بنابراین احساس خفیف تا متوسط کش آمدن می‌کنید. می‌توانید از بازوی دیگر خود استفاده کنید تا در صورت لزوم کمک بگیرید. آن را فشار ندهید باعث درد می شود. ۱۰ بار تکرار کنید.
آرنج بازوی آسیب دیده خود را کنار خود قرار دهید، آن را تا ۹۰ درجه خم کنید. به آرامی بچرخید. کف دست خود را به سمت بالا و سپس رو به پایین قرار دهید تا احساس کشیدگی خفیف تا متوسط کنید. اگر می توانید از بازوی دیگر خود برای کمک استفاده کنید. اگر باعث درد می‌شود فشار وارد نکنید. ۱۰ بار تکرار کنید.
مچ دست خود را بالا و پایین ببرید. ۱۰ بار تکرار کنید.
دست آسیب دیده خود را باز و بسته کنید. پس از چند روز، یک توپ نرم / توپ را نگه دارید، توپ را به سختی فشار دهید. بدون درد ممکن است برای پنج ثانیه نگه دارید. ۱۰ بار تکرار کنید.
شانه ها را به عقب بیاورید و فشار دهید، موقعیت را برای ۲۰ تا ۳۰ ثانیه حفظ کنید. ۵ بار تکرار کنید.
بایستید و به جلو خم شوید و از خود پشتیبانی کنید. دست دیگر سعی کنید بازوی آسیب دیده خود را شل کنید و اجازه آویختن دهید. بازوی خود را به آرامی بچرخانید، به جلو و به عقب بازوی خود را به آرامی، از یک طرف به طرف دیگر بچرخانید. بازوی خود را به آرامی و به صورت دایره‌وار در جهت عقربه‌های ساعت چرخش دهید و تقریبا برای یک تا دو دقیقه ادامه دهید.
