چهل سال از اجرای تمام و کمال یک ایده(مدینه فاضله شیعه ـ اسلامی، جا) توسط ارائه کنندههای آن گذشته برای من خوب یا بد بودن اصل ایده اهمیتی ندارد، مردم به افرادی که آن ایده را داشتند همهی قدرت و امکانات را دادند، جا در برخی از موارد پیشرفت داشته(از تولید سیم خاردار به تولید موشک) و در برخی از موارد پسرفت(از مشارکت ۹۸ درصدی مردم در رفراندوم ۱۳۵۸ تا مشارکت زیر پنجاه درصدی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰) در برخی از موارد هم مشخص نیست که پیشرفت داشته است یا پسرفت(از قتلهای زنجیرهای دهه شصت تا کشتن نوجوانان زیر هجده سال در خیابانها با باتوم و سلاح گرم در ۱۴۰۱).
موضوع برای من حتی درست اجرا شدن یا نشدن ایده اولیه جا نیست موضوع برای من این است که مردم نسل به نسل تغییر میکنند ایدههای آنها هم تغییر میکند ولی ایده اصلی جا مبتنی بر تغییر نکردن مردم و در نتیجه تغییر نکردن شیوه حکومت بر مردم و در اصل سرکوب هر نوع تغییر در این راستا میباشد به همین خاطر هم هست که به نظر من اصلاحات در جا بی معنیست.
فکر میکنم چهل سال برای نتیجه نگرفتن از ایدهای که قدرت خود اصلاحی ندارد زمان زیادی است و اگر رفراندومی برگزار شود اکثریت مردم به ایده حکومت اسلامی پایان میدهند ولی متاسفانه در حال حاضر کسانی که قدرت را در دست دارند جرات به محک گذاشتن نظر مردم را پای صندوقهای رای(رفراندوم) ندارند، ساده است ترجیح میدهند سایرین جان بدهند ولی آنها از جایگاهشان تکان نخورند.
کشته شدن پلیس یا انقلابیون(۱۴۰۱)، کشته شدن آرمان علیوردیها و نیکا شاکرمیها برای آنها مهم نیست مهم فقط حفظ حکومت در دست آنها است!
به صورت ساده تر جا مشروعیتش را در رفراندوم ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ (روز جمهوری اسلامی ـ تعطیل رسمی) از مردم گرفت ولی حاضر نیستند آن را به صورت مسالمت آمیز به مردم برگرداند.
حالا حاج آقا باورش نمیشود که وقتش تمام شده و باید بیرون برود!
نظرِ مخالفِ متداولِ احتمالی:
در کدامین کشورِ غربی با ادعای حقوق بشر و دموکراسی برای قانون اساسی آن رفراندوم برگزار کردهاند که جا دومین آن باشد!؟
جواب: در استرالیا در سال ۱۹۹۹ رفراندوم دربارهٔ تغییر قانون اساسی استرالیا و تبدیل این کشور به یک جمهوری به رهبری یک رئیسجمهور برگزار شد.
به یاد مهسا امینی