در اشعار کلاسیک و نو فارسی موارد بسیاری را پیدا خواهید نمود که درباره اهمیت سفر رفتن صحبت کرده باشند. پیشنهاد می دهیم که شعر «به کجا چنین شتابان؟» از محمدرضا شفیعی کدکنی را بخوانید. اخوان ثالث نیز شعر زیبایی با مصرع « من اینجا بس دلم تنگ است …» دارد که از مزیت های سفر سخن می گوید. در اشعار شاعرانی همچون حمید مصدق، خسرو گلسرخی، حسین پناهی، مهدی اخوان ثالث، سید علی صالحی، فریدون مشیری، اردلان سرافراز، هوشنگ ابتهاج، شهریار، دهلوی، ناصر خسرو و بسیاری دیگر ابیات قابل تاملی راجع به اهمیت سفر رفتن پیدا خواهید نمود.
برای اینکه از اهمیت سفر رفتن برای شما خوانندگان جمله های آدمهای معروف درباره سفر را بیاوریم، به جمله ای از سعدی شیرین زبان شیرازی رجوع می کنیم که می گوید:
آن را که تو از سفر بیایی حاجت نبود به ارمغانی
گر ز آمدنت خبر بیارند من جان بدهم به مژدگانی
گر چه در کلبه خلوت بودم نور حضور هم سفر به که نماندست مجال حضرم
…
گر به دوری سفر از تو جدا خواهم ماند شرم بادم که همان سعدی کوته نظرم
به قدم رفتم و ناچار به سر بازآیم گر به دامن نرسد چنگ قضا و قدرم
از قفا سیر نگشتم من بدبخت هنوز میروم وز سر حسرت به قفا مینگرم
همچنین بین معروفی که اکثر ما ایرانی ها از سعدی راجع به اهمیت سفر رفتن شنیده ایم:
بسیار سفر باید تا پخته شود خامی صوفی نشود صافی تا درنکشد جامی
یا ابیاتی چند همانند بیت های زیر را می توانید از شاعران معروف ایرانی راجع به سفر بخوانید:
عطار نیشابوری می گوید:
در همه عالم تو را خواهیم یافت گر همه عالم سفر خواهیم کرد
