چاپ مقاله تقابل زمین‌سوژگی و انسان‌سوژگی در ادبیات طبیعتگرا
متن چکیده:
زمین‌سوژگی بنابر نگره‌ی وجودگرایی عریانیستی، رویکرد وجود هم‌افزا-وجود فراتر از هم‌افزایی- را مطرح میسازد. وجود هم‌افزا-وجود فراتر از هم‌افزایی- کلی فراتر از هم‌افزایی ساحات شاکلە‌ی موجودیت یک هستی‌مند است که از هرگونه ثنویت‌گرایی و دوئیت‌پنداری که خاص فلسفۀ اومانیستی‌ست فراتر می‌رود؛ از این رو در
بررسی تقابل دو نگره‌ی زمین‌سوژگی و انسان‌سوژگی، با معرفی نگرش انتقادی فرااومانیستی و فراسُنت-در نگرش اصالت زمین- انسان خودبنیاد و دائم‌مدار که همواره در فلسفە‌ی اومانیستی بر ثنویت‌گرایی و ابژه‌پنداری زمین تاکید دارد؛ مورد نقد قرار می‌گیرد. در این نگره نیز بیان می‌شود که جدا پنداشتن دو رویکرد وجود و موجود اساسا غلط و نادرست است؛ وجود زمین همواره وابسته به موجودات آن است و این وجود بدون وجودِ زوجِ همگونه معنایی نخواهد داشت؛ بنابراین وجود هم افزا دارای ساحات مشکک موجودیست که قائل به زوجیت-
پنداری پدیدارهاست؛ نه دوگانه‌پنداری آنها. همچنین این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از
منابع کتابخانه‌ای صورت گرفته؛ به بررسی نگرش اکوفمینیسم می‌پردازد. در این نگرش زن و زمین یکی پنداشته میشوند. البته نگرگاه زمین‌سوژگی با عنایت به دیدگاه انتقادی فرافمینیسم و رویکرد زنانه‌نگری و مردانه‌نگری انسان‌محورانه برابری وجودی را مطرح میسازد نه تشابه سازی وجودی. همچنین با معرفی ادبیات طبیعتگرا، بیان میدارد که نگرش اصالت زمین )زمین‌سوژگی( همواره از دو رکن اساسی عدم هرگونه ثنویت-
گرایی و عدم هر گونه صفت دهی پیروی میکند.
پ.ن: متن کامل مقاله در سایت فصلنامه شیرین و شکر
#ستی_سارا_سوشیان
#ادبیات_طبیعت_گرا
#زمین_سوژگی
#ادبیات_سبز
#اومانیسم
#آرش_آذرپیک
#امپراطور_واژه_های_جهان
#عالیجناب_آرش_آذرپیک
#فمینیسم
#فرافمینیسم
#طبیعت
