سلام بر استمرار!
میدونی چیه؟همینکه میام اینجا و چند خط ناشناس مینویسم یه تیکی تو مغزم میزنه که اها این انجام شد. میدونی چیه؟اون زندگی ایده ال من از همینجا شروع میشه. ریز ریز با قدم‌های خنده دار. درس گرفتم که همین قدم‌های کوچیک رو ثابت قدم بردارم!
امروز یه خبر خیلی خوب بهم رسید. کمی خیالم راحت شد. حالم خوب شد و دلم اروم گرفت. واقها واقعا واقعا هیچ دشمنی رو بزرگتر از ذهن خودم در زندگیم نشناختم. قشنگ مغز ادمیزاد ساخته شده که با تک تک جنبه‌های زندگی مدرن مخالفت داشته باشه و به سخت‌ترین حالت ممکن همه چیز اتفاق بیوفته.
هرچی واست خوبه سخته هرچی واست بده خوبه!
واقعا مسخره است. ولی ،قتی بازیش رو یاد بگیری، وقتی بدونی این الان ثدای مغزمه که میگه بخواب، نخون، ول بچرخ، وقتی بدونی صدای مغز انسان اولیه است که میگه تا میتونی چربی و قند ذخیره کن، صدای مغز انسان اولیه است که همه چیز رو سریع سیاه سفید و دوست و دشمن و صفر و صدی میبینه که بتونه برای فرار و موندسریع انتخاب کنه. چون این مغز ابله هنوز خطر رو شکل ببر دندان خنجری میبینه.
اخ اگه میتونستم این مغز عقب افتاده از رشد بشری رو عوض کنم...
اشکال نداره. میخوام بگم هرچی جلوتر میرم تصویرم از اینده واضح تر میشه، انگار این امیدواریه، نظمه با خودش یه ارامش میاره که مثل برف پاک کن شیشه رو پاک میکنه که بتونی ببینی.
به هر صورت خلاصه بگم که بیشتر لذت خواهم برد از زندگی. از خدا بیشتر خواهم خواست. زیبایی‌ها رو بیشتر خواهم دید و عاشقانه اطرافیانم رو دوست خواهم داشت. باورش سخته ولی امروز من خوشبختم، خدایا شکرت، با تک تک سلولام شکرت، بعد این همه سختی، بالاخره حس درونیم با همه موانع و مشکلات پیش رو خوب شد. چقدر این مسیر سخت بود، چقدر زخمی شده روح و تنم، چقدر خودم رو ندیده بودم، چقدر نخواستنی بود زندگی برام. خدایا، مرسی برای زندگی.
شکر
هزار بار شکر
