قهوه ممکن است شما را کمتر خواب‌آلود کند، اما واقعاً به بدن «انرژی» نمی‌دهد.
بسیاری از ما می‌خواهیم (یا باید بگویم نیاز داریم ؟) قهوه‌ی صبحگاهی‌مان را به ما بدهد تا «برخیز و برو». در مجموع، مردم جهان روزانه بیش از دو میلیارد فنجان قهوه می نوشند.
ممکن است فکر کنید قهوه به شما انرژی می‌دهد تا صبح یا روز را سپری کنید - اما قهوه آنقدر که فکر می‌کنید به شما انرژی نمی‌دهد.
محرک اصلی قهوه کافئین است. و روش اصلی کار کافئین تغییر روشی است که سلول‌های مغز ما با ترکیبی به نام آدنوزین تعامل می‌کنند..
آدنوزین بخشی از سیستم است که چرخه خواب و بیداری ما را تنظیم می کند و بخشی از این است که چرا سطوح بالای فعالیت منجر به خستگی می شود. همانطور که روزهای خود را می گذرانیم و کارها را انجام می دهیم، سطح آدنوزین افزایش می یابد زیرا به عنوان یک محصول جانبی با استفاده از انرژی در سلول های ما آزاد می شود.
سلول‌ها می‌گوید سرعت خود را کاهش دهند و باعث می‌شود ما احساس خواب‌آلودگی و خواب آلودگی کنیم. به همین دلیل است که پس از یک روز فعالیت بزرگ احساس خستگی می کنید. در حالی که ما خواب هستیم، مصرف انرژی کاهش می یابد کاهش سطح آدنوزین با تبدیل آن به اشکال دیگر. صبح با احساس شادابی از خواب بیدار می شوید. خوب، اگر به اندازه کافی بخوابید اینطور است.
اگر هنوز هنگام بیدار شدن از خواب احساس خواب آلودگی می کنید، کافئین می تواند برای مدتی کمک کند. با اتصال به گیرنده آدنوزین عمل می کند، که می تواند انجام دهد زیرا شکل مشابهی دارد. اما آنقدر شبیه نیست که سیگنال کاهش سرعت خواب‌آلود را مانند آدنوزین تحریک کند. در عوض فقط لکه ها را پر می کند و از اتصال آدنوزین به آنجا جلوگیری می کند. این همان چیزی است که احساس خواب آلودگی را از بین می برد.
اما یک گرفتاری وجود دارد. این مداخله کوچک کافئین در حالی که احساس انرژی می کند، بیشتر وام احساس بیداری است، نه ایجاد هر گونه انرژی جدید.
این به این دلیل است که کافئین برای همیشه متصل نمی شود و آدنوزینی که مسدود می کند از بین نمی رود. بنابراین در نهایت کافئین تجزیه می‌شود، گیرنده‌ها و تمام آن آدنوزینی که منتظر بوده و ایجاد می‌شود رها می‌شود و احساس خواب‌آلودگی باز می‌گردد - گاهی اوقات به یکباره.
بنابراین، بدهی شما به کافئین همیشه باید در نهایت بازپرداخت شود و تنها راه واقعی برای بازپرداخت آن خوابیدن است.
میزان آدنوزین آزاد در سیستم شما، که هنوز به گیرنده‌ها متصل نشده است، و در نتیجه چقدر خواب‌آلود هستید، بر میزان کافئینی که می‌نوشید شما را بیدار می‌کند. بنابراین، قهوه ای که بعداً در روز می نوشید، هنگامی که سیگنال های خواب آلودگی بیشتری دارید ممکن است سیستم شما قدرتمندتر احساس شود.
اگر در روز خیلی دیر باشد، کافئین می تواند خوابیدن را هنگام خواب سخت کند. "نیمه عمر" کافئین (چه مدت طول می کشد تا نیمی از آن تجزیه شود) حدود پنج ساعت است. گفته می شود، همه ما کافئین را متابولیزه می کنیممتفاوت است، بنابراین برای برخی از ما اثرات سریعتر از بین می روند. افرادی که به طور منظم قهوه می نوشند، ممکن است با تحمل کمتر احساس «مشت زدن» کافئین داشته باشند به ساخت محرک در طول زمان.
کافئین همچنین می تواند سطح کورتیزول را افزایش دهد، یک هورمون استرس است که می تواند شما را هوشیارتر کند. این ممکن است به این معنی باشد که کافئین بعداً در صبح مؤثرتر است، زیرا شما در حال حاضر هنگام بیدار شدن از خواب افزایش طبیعی کورتیزول دارید. به همین دلیل ممکن است تاثیر قهوه بیرون از رختخواب چندان قوی به نظر نرسد.
اگر نوشیدنی کافئین دار انتخابی شما نیز قندی است، این می تواند احساس اوج و تصادف را تشدید کند. زیرا در حالی که شکر انرژی واقعی را در بدن ایجاد می کند، قندهای آزاد موجود در نوشیدنی شما می تواند باعث افزایش قند خون شود، که پس از آن احساس خستگی در شما ایجاد می کند.
در حالی که نوشیدن قهوه با معده خالی، قهوه همراه یا بعد از غذا هیچ ضرری ندارد ممکن است آهسته تر به شما ضربه بزند این به این دلیل است که غذا ممکن است سرعت جذب کافئین را کاهش دهد.
البته قهوه تنها نوشیدنی کافئین دار نیست که می تواند به شما انرژی بدهد.
کافئین موجود در چای، نوشابه های انرژی زا و سایر نوشیدنی ها همچنان به همان شیوه بر بدن تأثیر می گذارد. اما، از آنجایی که مواد تشکیل دهنده بیشتر از گیاهان می آیند، هر نوشیدنی کافئین دار مشخصات خاص خود را از ترکیبات اضافی دارد که می تواند اثر محرک خاص خود را داشته باشد، یا می تواند با کافئین تعامل کند تا تأثیرات آن را تغییر دهد.
کافئین می تواند مفید باشد، اما جادو نیست. برای ایجاد انرژی و انرژی مجدد به بدن خود به غذا، آب و خواب کافی نیاز داریم.
