سری «گاو نر» از پابلو پیکاسو تشکیل شده از یازده لیتوگراف که در سال ۱۹۴۵ خلق شده است. این سری یک گاو نر را به تصویر می‌کشد که در مراحل اول به شکل واقعی با جزئیات دقیق ترسیم شده است و در ادامه رویکردی انتزاعی پیدا کرده و تنها در چند خط خلاصه شده است.
اولین لیتوگراف در این مجموعه سبُک و خودجوش به نظر می‌رسد، گویی که به سرعت با قلم‌مو و جوهر ترسیم شده است. اجزا نسبتا دقیق ترسیم شده و سایه‌ها به قسمت‌های مختلف بدن گاو حالتی واقع‌گرایانه داده است.
در ادامه اما این گاو نر فرمی اسطوره‌ای به خود می‌گیرد و با شاخ‌های بزرگ‌نمایی شده و بدنی عضلانی بیشتر به هیولایی از دوران باستان شباهت پیدا می‌کند. سایه‌ها نیز تاریک و تحمیل کننده هستند.
هر چقدر که در این سری جلوتر می‌رویم گاو نر با آثار پیکاسو شباهت بیشتری پیدا می‌کند. برای مثال خطوط و اشکال انتزاعی به آن اضافه شده و اجزاء با رویکرد منحصر به فرد پیکاسو ترسیم می‌شوند.
پیکاسو در ادامه به ساده کردن هر چه بیشتر فرم می‌پردازد و تمامی خطوط برآمده و منحنی‌دار را با خطوط صاف جایگزین می‌کند.
لیتوگراف نهایی چیزی نیست جز یک خط ساده برای به تصویر کشیدن گاو نر.
یکی از مهم‌ترین نکات هنر تبدیل کردن اجسام پیچیده به خطوط ساده و انتزاعی است. بسیاری بر این باورند که هنر به منظور دیدن بیشترین جزئیات بکار گرفته می‌شود، در صورتی که هدف کاستن از این جزیئات است. دیدن الگوهای اساسی در میان "سر و صدا" ؛ دیدن فرم‌های پایه در میان مجموعه‌ای از اشکال پیچیده؛ دیدن جزئیات مهم که بیشتر معنی را منتقل می‌کنند. پیکاسو با قرار دادن تصویری از یک گاو اسطوره‌ای در میان واقعیت و انتزاع کمی به جلوتر رفته است. این بیانگر برداشت اغراق آمیز از گاو نر است. ادراک همان چیزی است که به همه اجازه می دهد دنیا را به روشی منحصر به فرد تجربه کنند و به همین دلیل هنر بسیار متنوع است.
5 نکته جالب درباره ی پیکاسو بخوانید
گردآوری و ترجمه: علیرضا محسنی
برای خواندن مطالب بیشتر پیرامون دنیای هنر به وبسایت www.artunity.art مراجعه کنید.
منبع: drawpaintacademy.com
