می‌دانستید زمان اثر زیادی بر موفقیت و ویروسی شدنِ محتوایِ شما دارد؟
درست مثل هر کار دیگری که زمان و مکان خودش را دارد، انتشار محتوا نیز نیازمند زمان‌سنجی و مکان‌سنجی‌ست.
بیایید داستان را با مثالی از جدیدترین خبر ۹۹ یعنی ظهور ویروس کرونا ادامه دهیم:
عصر ابری اول اسفند ۹۸ بود. از صبح که سر میزم نشستم، سنگینی سرم روی بدنم اذیتم می‌کرد. اما دیگر طاقتم طاق شده بود. جال و پلاسم را جمع کردم و کیفم را زیر بغل زدم و روانه‌ی خانه شدم.
رسیدم به خانه و روی تخت دراز کشیدم. با خودم گفتم بیا سرما خوردی و گرفتار شدی!!
فردا صبح با خبر ورود ویروسی به اسم کرونا بیدار شدم. چه اسم عجیبی! با خودم فکر کردم: بروم ببینم این ویروس چیست و از کجا آمده و از جان ما چه می‌خواهد؟
روزها گذشت و این ویروس تیتر اول رسانه‌ها شد. چشمان ما هم که دنباش می‌دوید! می‌خواندیم و می‌دیدیم و لایک و ذخیره و ری‌شیر می‌کردیم!
کرونا جذاب بود و اثرگذار... اما چرا؟
۱- چون تازه بود.
موضوع‌های جدید کنجکاوی عده‌ی زیادی را قلقک می‌دهند و سریع‌تر دست به دست می‌شوند.
۲- چون راجبش اطلاعات کم بود.
در این حالت، مخاطب تشنه‌تر است!
۳- چون حس ضرورت به ما می‌داد.
شما هیچ آدمی را نمی‌توانید پیدا کنید که در برابر ضروریات مقاومت کند. اگر قرار است محتوای شما دیده شود و مثل ویروس همه جا برود، باید ضرورت و اهمیت آن را به بهترین شکل به مخاطب منتقل کنید. گاهی با یک تیتر جنجالی، گاهی با استفاده از شهرت فرد یا چیزی، و گاهی هم با دست گذاشتن روی احساس یا اعتقاد مخاطب می‌توانید، ضرورت محتوا را در ذهن مخاطب جا بیاندازید.
۴- چون موجی برایش شکل گرفته بود.
وقتی کرونا نقل مجلس و تیتر رسانه‌ها شد، آبی گل‌آلود داشتیم که ماهی‌گیری را میسر می‌کرد. این یعنی موج سواری! یعنی راجب موضوعی صحبت کنی که حالا بخشی از زندگی مردم شده.
۵- چون غافل‌گیرمان می‌کرد.
از آن‌جایی‌که این ویروس مفهومی جدید به زندگی‌مان اضافه کرد، هر ویدیو و مطلب و خبری درباره‌ی آن ما را غافل‌گیر یا حیرت‌زده می‌کرد. عنصر غافل‌گیری یکی از عناصر مهم در دست به دست شدن و دیده‌شدن محتواهاست.
حالا فهمیدید چرا باید برای انتشار محتوا حواس‌تان به زمان و مکان و این داستان‌ها باشد؟
