من عسل کاوسی هستم، دانش آموخته زبان شناسی و علاقه مند به زبان و ساختارهاش. در این مقاله قصد دارم به بیان پنج اشتباه رایجی بپردازم که گاه و بی گاه در نوشته های فارسی افراد تحصیکرده می بینم. صحت و سقم تمام این موارد در منابع معتبر دستور زبان فارسی بررسی شده تا احتمال هر گونه خطای فردی به صفر برسه.
اول: کسره رو به جای فعل «است» به کار نبرین.
مثال: هوام دوباره پسِ ← هوام دوباره پسه.
(نام یکی از آهنگ های محسن چاوشی، خواننده مشهور ایرانی، که روی تصویر کاور این آهنگ چاپ شده)
دوم: از ساختار مجهول رایج در زبان انگلیسی استفاده نکنین. فارسی یه زبان معلوم-محوره.
مثال: این فیلم توسط جعفر پناهی ساخته شد. ← جعفر پناهی این فیلم را ساخت.
سوم: وقتی بیشتر از دو صفت برای یه اسم به کار می برین، بهتره بین همه صفت ها به جز دو مورد آخر از ویرگول استفاده کنین. دو صفت آخر با «و» به هم وصل میشن.
مثال: اطلاعات جامع و دقیق و درستی به من ندادند. ← اطلاعات جامع، دقیق و درستی به من ندادند.
چهارم: جایگاه «را» بعد از مفعوله، حتی اگه مفعولتون یه عبارت موصولی طولانی باشه.
مثال: این موضوع، که نشان‌دهنده تواضع شماست را، به فال نیک می گیرم. ← این موضوع را، که نشان‌دهنده تواضع شماست، به فال نیک می گیرم.
پنجم: برای جمع بستن اسامی فارسی از علامت جمع فارسی یعنی «ها» استفاده کنین.
مثال: آزمایشات ← آزمایش ها
در آخر اینکه، اگه به صحیح نویسی اهمیت میدین یا به نحوی با نوشتن، تولید محتوا یا ترجمه سر و کار دارین، پیشنهاد می کنم به سراغ کتاب «غلط ننویسیم» ابوالحسن نجفی هم برید. این کتاب یکی از بهترین منابع فارسی برای صحیح نویسیه و به نظر من رو دست نداره.
از اون جائیکه خوندن مطالب کوتاه برای خودم لذت بخشه، این مطلب رو تا جایی که امکان داشت کوتاه نوشتم. اگر پرسشی ابهامی حرفی حدیثی بود من رو از نظراتتون بی بهره نذارین.
و من الله توفیق و از این حرفا!
