هیچ شبکه اجتماعی به اندازه ویرگول ارزش نداره آدم وقت خودشو براش بزاره، ی لیستی درست کردم از ویژگی های مثبت ویرگول، که طبق اون اصل که اگر خوبی و یا بدی دیدی که ممکنه به دیگران هم برسه، به همه بگو، اینجا میگم:
1- ویرگول شبکه اجتماعی محتوا محوره، اگر به احتمال به جای شانس اعتقاد داشته باشید، خواهید فهمید، شانس شما جایی بالا میره که احتمالش بالا باشه (از پشت متن نمیتونم منظورمو برسونم :) باید از نزدیک بگم از روی لحن)، وقتی به دنبال محتوای خوبید باید جایی برید که محتوای خوب هستش، قطعا تلگرام ویژگی های مثبتی داره ( کلی امکانات) و یا توییتر باحاله، ولی SNR اشون خیلی کوچیکه ( Signal to Noise ratio نسبت اطلاعات بدرد بخور به نویزی که میاد) مثلا هر کس با 140 کارکتر ته تهش بتونه ی خبر برسونه،هیچ وقت نمیتونه ی مقاله بزرگ بنویسه، یا توی تلگرام در حال خوندن ی چیزی، با کلیک روی هایپر لینک میرید به کانال گیز میز، کاری ندارم کانال گیز میز خوبه یا بد، ولی میدونم اگر به دنبال ی مقاله علمی هستید، قطعا توی گیز میز نمیتونید پیداش کنید، باید توی جای دیگه دنبالش باشید، نسبت حواس پرتی روی این نسخه ساده ویرگول هم کمتره که خوشبختانه که از هنر طراحاش دراومده که به less is more اعتقاد درستی دارن
2- ویرگول نسخه ایرانی شده مدیوم هستش، شاید همه بگن خوب بریم مدیوم بخونیم، قطعا انگلیسیش بهتره :)) اما نه، اشتباه نکنید، شما فقط نمیخواید بخونید برای خوندن، شما آدمید و دوس دارید اطرافیانتون درک کنید، قطعا وقتی ما توی ایران توی ی محیط خاص و تقریبا لوکالیم، باید ادم های این محیط بشناسیم و دغدغه هاشونو و مشکلاتی که قبلا داشتنم ببینیم، هیچ وقت برای کسی مثل دیود هادسن، معضلی مثل سربازی دولوپر مطرح نبوده، اما توی همین ایران افرادی مثل علی آجودانیان و حامد زیدآبادی از چالش های این معضل نوشتن، و یا چالش های مرتبط با راه اندازی سرویس هایی که در ایران تحریمه و یا مورد خود تحریمی قرار گرفته، یا حتی pivot کردن هیچ وقت به اندازه این نوشته مسعود حسن زاده برام جذاب و قابل درک نبوده،قبول کنیم یا نکنیم این چالش ها مختص کسری از افراد جهانه، نه همه افراد جهان، توی ویرگول فرصت بیشتری برای آشنایی با این چالش ها دارید
3- بار اولی که فهمیدم انتشارات چه امکاناتی میتونه داشته باشه، با ذوق زدگی با هر کدوم از دوستام صحبت می کردم، میگفتم ی مجموعه جدیدی به اسم ویرگول هست با این امکانات، ازش استفاده کنید و منم اد کنید، و یا بچه های تیم مجبور می کردم که توی ویرگول بنویسن، اون اتفاقات هنوزم برای من جذابن و امیدوارم این ویرگول همین مسیر فعلی خودشو ادامه بده
4- توی ایران برای طبقات پایین، ناامید بودن ساده ترین انتخابه، ولی وقتی پلتفرمی مثل ویرگول میاد وسط، به همه افراد نسبت برابری برای نمایش دادن توانایی هاشون میده
برای کسی توی آمریکا یا کانادا، مشکلات یک ایرانی همونقدر غیرقابل درکه که گرسنگی یک کودک سومالیایی، بعله ویرگول امکاناتی برای افزایش بازدید داره که باید باشه تا این سیستم بتونه هزینه های خودشو دربیاره، اما اینکه کسی سرش درد کنه که به جای هزاران کار ساده تر، مسیر سخت تری مثل توسعه نرم افزار اینگونه در پیش بگیره، به اندازه کافی جذاب هست.
5- ویرگول توی تهران نیست! اصفهانه، این نشون میده توانایی دنیای آی تی چقدر میتونه بزرگ باشه، و وقتی ی تیم بخوان ی کاری کنن، می کنن!،
ویرگول کلی آدم از سرتاسر ایران با هم آشنا کرده، و این چقدر میتونه قشنگ باشه،(بعله، کلی شبکه اجتماعی داریم که اینکارو می کنه، ولی زاویه دید ویرگول برای امثال یکی مثل من قشنگتره)
من به شخصه آخرین بازدیدم از اینستاگرام و فیسبوک به 2 الی 3 سال قبل برمیگرده، ولی ویرگول منو مجاب کرد نه تنها محتوای یک شبکه اجتماعی بخونم، بلکه توش بنویسم، نوشتن برای آدم های درونگرا، نیازمند هزاران دلیله تا اتفاق بیوفته، من ازشون تشکر می کنم ( از این اموجی های فایو :)
