حس خوبی دارم از اینکه دارم اینجا می نویسم. واقعا تنها حس القا کننده به شما تو ویرگول همین نوشتنه که به صورت عالی تونسته اینکارو بکنه. محیط کاملا ساده به دور از هیچگونه مزاحمتی و یک صفحه سفید روبه رو که تمام دغدغه ات اینه که بتونی توش بنویسی. شگفت زده ام از این همه سادگی. داشتم فکر میکردم برم تو سایت وردپرسی خودم بنویسم اما محیط به شدت منو به این که "بیا اینجا بنویس" فراخوند و منم تسلیمش شدم.
اگه قبلا بلاگ داشتی یا نویسنده بودی، در هر ژانری، فرقی نمیکنه . میفهمی اینجا جاته. یک خونه جدید پیدا کردی که امید داری که روز به روز بهتر بشه. دکمه های زیر دستم دارن میگن بنویس تا میتونی بنویس. بعد از مدتها که وبلاگ نویسی رو کنار گذاشته بودم امید دارم بتونم دوباره اینجا خودمو پیدا کنم.
بهت توصیه می کنم:
اگه میخوای بنویسی، اگه فقط میخوای بنویسی و دنبال هیچ چیز دیگه مثل شوآف و تبلیغات و پول درآوردن و تمام مواردی که تو رو از نوشتن دور میکنه نیستی. بیا اینجا بنویس تا حسش کنی این حسی رو که دارم برات وصف می کنم.
