گفتم:«خطا که می‌کنی، می‌توانی به ارج و منزلتی که توی ذهن و دل اطرافیان داری پی ببری؛ اگر خطا را نادیده بگیرند یعنی واقعا و از ته دل دوستت دارند. ولی اگر رو ترش کنند و خطا را به رویت بیاورند، یعنی بیشتر خودشان را دوست دارند و نفع خودشان در میان است و تو... برایشان هیچ هستی.»
گفت: «قضاوت نکن! این حرف یعنی دیگران را قضاوت کرده‌ای. یعنی حتی به جای آ‌‌ن‌ها در مورد خودت فکر کرده‌ای. یعنی خودت بریده‌ای، دوخته‌ای و پوشیده‌ای. تند نرو! سرعت در خیلی از مواقع ویرانگر است. زلال باش! حتی اگر فکر می‌کنی کسی زلال نیست.»
