دیروز با یکی از دوستام در مورد اینکه چطور ما - تقریبا - به هیچکدوم از چیزایی که میخواستیم و آرزوش رو داشتیم نرسیدیم ولی با این حال حالمون خوبه. منظورم از حال خوب اینکه امید داریم. افسرده هستیم ولی نه در حدی که بگیم دیگه کار از کار گذشته و بلندترین ساختمون شهر کجاست! ناراحت هستیم از تلاش هایی که کردیم و نشد و حتی از تلاش هایی که نکردیم و شاید اگر میکردیم میشد. همه اینا هست. ولی بازم حالمون خوب هست. اینجا بود که به دوستم گفتم, حالا با این اوصاف اگر ما یه تعداد از اون چیزهایی که میخوایم برسیم چی میشه؟ بهتر از اینی که الان هستیم میشیم دیگه؟ خداییش الانم بد نیستیم که. ناشکری نکنیم. تن سالم. درسته جیب خالیه ولی علیل نیستیم که. فکر کن با یکم تلاش و تمرکز بیشتر و حرفه ای تر میتونیم یه تعداد از اون چیزایی که دوست داریم و برا خودمون جور کنیم.
مثل یه موتور. مثل یه نمره خوب توی امتحان آیلتس. مثل یه بیزنس کوچولو که ماهی ۱۰و۱۵ میلیون گردش مالی داشته باشه. مثل یه مسافرت دم عید برای خانواده ت( ۵ ماه تا عید مونده). مثا ساختن. کاشتن. ساختن یه سافتلایت یا کاشتن یکم بزر. همه اینا قدم های کوچیکن که ما به اونا به چشم برنده شدن نگاه میکنیم. اگر اون کار بزرگه رو نتونستی یا نکردی بکنی که برنده شی. این کار کوچیک‌ها کم کم کار و دوباره راه مینداره. میدونی اون موقع چی میشه؟حالت بهتر و بهتر میشه. نه یه روز نه دو روز. هر روز. فکر کن هر روز حالت خوبه. هر رووووز. از خواب بیدار میشی و چیزایی که دوست داری رو داری. کسی قرار نیست اونا رو ازت بگیره. این حس های خوب چیزایی هستن که توی میتونی داشته باشیشون. فقط کافیه به دنیایی که نمیشناسی سلام کنی و بری جلو.
ادامه بده. دوست شما عطا
