بعد از مدت‌های بسیار واسه این حرکت زیبا شروع کردم به نوشتن، البته یکم هم ربط داره به اون قولی داره که دادم. ?
جمعه پیش واسه خودم یه چالش گذاشتم که در طی این هفته ۱۲۰ کیلومتر رکاب بزنم، خیلی سخت نبود چون با دوچرخه جدید خیلی روان می‌توانم ۲۰ کیلومتر رو بدون خستگی خاصی رکاب بزنم! قبل از اینکه برم سراغ اینکه چرا چنین چالشی رو واسه خودم گذاشتم بگم که به دلیل آلودگی شدید هوا و البته گرفتگی کمر و توانستم به نصف این هدف برسم. حدود ۶۴ کیلومتر (می‌توانید منو در شبکه‌اجتماعی STARVA دنبال کنید.)
طبق مشاهدات خودم به این نتیجه رسیدم که داشتن روتین (صبح یا عصر) خیلی می‌توانه به بهره‌وری ذهن کمک کنه، مخصوصاً الان که همگی ریموت کار می‌کنیم و تمایز قائل شدن بین کار و زندگی خیلی سخت شده، برای همین یه مدت بود بیشتر عصرها در یک زمان مشخص دوچرخه‌رو رو بقل میکردم و دو طبقه میامدم پایین و شروع ... تعجب نکنید چرا که دوست خوبم همین‌جا توی اتاق خواب پارکه ?
داشتن این روتین بهم کمک میکرد پایان روز وقتی با یک ذهن خسته روبه‌رو میشم خودم رو بسپارم به رکاب زدن، چیزی که می‌توانست ذهنم رو به کلی رفرش کنه، دقیق از نظر علمی نمی‌توانم منبعی رو بیاورم ولی به نحوی ثابت شده که دوچرخه‌سواری در بهبود عملکرد مغز شما تاثیر چشم‌گیری داره.
روزها بعد از ۸، ۹ ساعت کد/دیباگ/جلسه/چت/مطالعه با ذهنی خسته روبه‌رو میشدم، که حتی نمی‌توانست روی یک موضوع خاصی تمرکز کنه، دیدین یه تایم‌هایی اینقدر ذهنتون خسته میشه که هی تمایل داره به یه جایی خیره بشه؟ در اون حالت واسه من رکاب زدن چاره‌ی کاره، به شدت می‌توان ضربان قلب شما رو ببر بالا و باعث بشه خون به سرعت جریان پیدا کنه در کنار اون ریه شما پر از اکسیژن (همراه با دود) میشه و همین باز به رفرش شدن مغزتون کمک میکنه، و جالب اینکه در داخل شهر شما باید حسابی حواستون باشه، چون کسی خیلی حواسش به شمای دوچرخه‌سوار نیست، پس همین حواس جمعی باز مثل پازل حل کردن، مغزتون رو به چالش میکشه ? مثلاً چندین احتمال رو بررسی میکنی که آیا من می‌توانم از بین این ماشین‌ها برم و تصادف نکنم یا نه؟! ? (این تیکه رو پاک کنین از ذهنتون تا بد‌آموزی نداشته باشه، من یکی عاشق این کارم چون هیجان انگیزه ?).
با دوچرخه‌سواری عصر جوری ذهنم رفرش میشد که بعد از آن دوباره می‌رفتم پشت سیستم و یک ساعتی کار میکردم، واقعاً راضی بودم ولی خوب انسان یه جورایی همیشه هزینه و فایده در ذهنش شکل میگیره مخصوصاً اول کار! ... مثل صبح زود کوه رفتن، اولش خیلی سخته ولی بعدش میگی واووو چه خوب که انجامش دادم. واسه همین چنین چالشی رو گذاشتم که بهش عمل کنم!
پس گفتیم رکاب زدن در کنار جنبه‌های مثبتی که داره مثل وزن کم کردن به رفرش شدن مغز شما کمک میکنه، پس اگه در طول روز مثل من برنامه‌نویس پشت میز نشین هستید حتماً امتحان کنید! تحرک داشتن لازمه سالم زیستن. {خیلی شعار گونه}
راستی یادم رفت بگم از لحاظ تناسب اندام نیز حدود ۶ کیلوگرم لاغر شدم و الان می‌توانم از صافی شکمم لذت ببرم ? چه حسی از این بهتر؟ {نویسنده بسیار شو‌آف کننده‌است}
در ادامه دلم میخواهد چندتا نکته مهم با شما درمیان بگذارم.
اگه دوچرخه‌ی شما زیاد توی چشم هستش (منظورم مجموع المان‌های قیمت، برند، نو بودن، رنگ جذاب) حتماً حتماً حتی واسه دو دقیقه هم که شده به جای مناسبی قفل کنید، و باز زیر چشمی حواستون بهش باشه، چون معمولاً اجزا دوچرخه‌های جدید با یک دسته راحت باز میشه، یه موقع شما بدنه رو قفل کردین یکی راحت زین و یا تایر رو باز میکنه و میره. اگه توانستین مثل ایشون قفل بزنید!
راستی دزدی داخل پارکینگ فوق‌العاده زیاد هستش، سد قفل‌های شلنگی خیلی راحت در عرض چند دقیقه توسط قیچی و یا اره آهن‌بر برداشته میشه، پس با خیال راحت دوچرخه‌تون رو داخل پارکینگ نگذارین، می‌توانین مثل من با خودتون بیارین اش داخل خانه. ?
در هنگام دوچرخه‌سواری به شدت حواستون به باز شدن درب ماشین‌های پارک شده باشه، حتی خالی و یا پر بودن ماشین‌های پارک شده رو رصد کنید، اگه دیدین کسی داخل ماشین هست یکم بیشتر ازش فاصله بگیرید، همزمان دست‌ها رو ببرید روی ترمز و آماده باشید، و باز با مشاهده متداول عقب سمت چپ خودتون رو در ذهنتون داشته باشید، که اگه درب ماشین مورد نظر باز شد آیا مکان مناسبی برای فرار دارید یا نه؟ این خیلی مهمه چرا که ممکنه شما از باز شدن درب ماشینی فرار میکنید به سمت چپ و بعد با یک ماشین دیگری تصادف میکنید! در آخر هیچ موقع انتظار رعایت از جانب رانندگان رو نداشته باشید! همیشه آماده باشید.
میگم باز نمی‌توانید انتظار رعایت قانون از همهی رانندگان محترم داشته باشید، خیلی از راننده‌ها بدون راهنما زدن یهو جلوی شما می‌پیچند! بارها واسه من این موقعیت پیش اومده و حتی یک بار تصادف کردم و دستم کمی زخمی شد!
حالا چه طور می‌توانیم بهتر این مشکل رو مدیریت کنیم؟ مهم‌ترین نکته تشخص رفتار راننده هستش، مطمئناً یه ماشین نمی‌توانه با سرعت بالا مثلاً دنده سه بپیچه توی یه فرعی! اگه دیدین ماشینی نزدیک کوچه/فرعی سرعتش رو کم کرد، بیشتر مواظب باشید، دست‌ها روی ترمز و در این حین به سر راننده توجه کنید، اگه در حال صحبت‌کردن با بقل دستیش بود و یا کلش توی گوشی بود درجه احتیاط رو دو برابر کنید. بسته به نوع ماشین باز درجه احتیاط رو بیشتر یا کمتر کنید، مثلاً راننده یه پراید قدرت مانور و البته ریسک کمتری رو در رانندگی داره تا یه ماشین میلیاردی! ( اومدم بگم صد میلیونی دیدم پراید جزو اش میشه ?)
می‌توانید با رعایت مقررات مثلاً رد نشدن از چراغ قرمز الگویی باشید واسه بقیه، درسته درصد تاثیرگذاری کمه ولی صفر نیست، واسه رعایت کردن مقررات می‌توانید از رد نشدن چراغ قرمز در چهارراه‌های خلوت شروع کنید، و یا حتی به رانندگانی که مقررات رو رعایت نمی‌کنند در کمال آرامش و احترام تذکر بدهید. (سعی کنید بحث نکنید، تذکر بدهید و راه خودتان رو ادامه بدهید.)
می‌دونم در قدم اول خرید کلاه یکم لوکس به نظر میرسه ولی همیشه این نکته رو در نظر بگیرید اگه اتفاقی افتاد دیگه راه برگشتی وجود نداره! لازم نیست کلاه گرون قیمتی بگیرید، همین که کیفیت خوبی داشته باشه و سر شما رو اذیت نکنه عالیه. در کل رکاب زدن با کلاه و دستکش یه حس خیلی بهتری به آدم میده، حس حرفه‌ای بودن. ?
این نکاتی بود که واسه ایمن رکاب زدن به ذهنم میرسید در ادامه چند تا نکته هم برای تازه‌کاران بگم که هنگام دوچرخه‌سواری مواظب زانو و دست‌هایشان باشند.
تشخیص اینکه ارتفاع زین کجا مناسبه یکم طولانیه و باید از آموزش تصویری استفاده کنید، و خودتان بارها چک کنید، پس ارجاع میدم به دیدن ویدیوی زیر ?
خیلی زیبا توضیح میده، ۴ دقیقه بیشتر نیست، سلامتی زانو و موثر رکاب زدن خیلی بیشتر از اینها ارزشمنده. ?
تقریباً همهی برنامه‌نویس‌ها با سندرم تونل کارپال آشنا هستند، گرفتی عصبی ناشی از فشار آوردن به مچ دست، متاسفانه اگه یه سری اصول رو رعایت نکنید، دوچرخه‌سواری می‌توانه باعث بشه مچ دست‌تان حتی بیشتر از کار با مجیک موس (موس غیر استاندارد اپل که اصلاً ارگونومیک نیست) به مچ‌تون آسیب بزنه!
خوب چه باید کرد؟ طبق تجربه من و البته ویدیویی که در ادامه می‌گذارم، در درجه اول کل وزن بالا تنه‌ی خود را روی فرمان نیندازید، استایل بدن‌تان جوری باشه که دست‌هاتون آزاد باشه، یعنی عضلات ساعد دست منقبض نباشه، هر از گاهی دست‌تان را از روی فرمان بردارید یکم جابجا کنید، ترمزها رو جوری تنظیم کنید که با انگشتان دست‌تان هم راستا باشه.
در آخر اگه مسیر خلوت باشه می‌توانید مدتی دست‌ولی رکاب بزنید، من یکی که عاشق این کارم ?
راستی دیدن این ویدیو به شدت پیشنهاد میشه ?
یه نکته دیگه دوچرخه‌سواری با دوستان خیلی لذت بخشه، یا حتی آدم‌هایی که بار اول می‌بینید، اصولاً آدم‌ها هنگام دوچرخه‌سواری خودشون هستند، مغزشون یه جورایی درگیر میشه با رکاب زدن ... واسه همین صحبت‌کردن و آشنایی با دوستان یا افراد جدید توی این حالت خیلی جذابه ?
اگه اصفهان هستین می‌توانید خیلی راحت یه دایرکت بدین توی توییتر تا یه تایمی ست کنیم واسه رکاب زدن و صحبت کردن. ?
