در 8 تیر ماه 1390 بعد از تصویب مجلس شورای اسلامی، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی جمهوری اسلامی ایران با تصویب شورای نگهبان در 12 تیر ماه 1390 تشکیل شد. هدف از تاسیس چنین نهادی تجمیع دو وزارتخانه رفاه و تامین اجتماعی با کار و امور اجتماعی و در نهایت کوچک‌سازی دولت بود. حقوق قانون کار در دنیا برای نخستین بار در زمان انقلاب صنعتی و افزایش تولیدات کارخانه‌ها برای تسریع مقررات حاکم بین کارفرما و کارگر پدیدار شد.
قوانین اداره کار پدید آمدند تا درباره مفاهیم بنیادین صحبت کنند. اینکه کارفرما کیست؟ کارگر کیست؟ کارگر چه وظایفی دارد؟ وظایف کارفرما نسبت به کارگر چیست؟ ساعت کاری باید چه مقداری باشد؟ حق و حقوق کارگر چگونه قرار است پرداخت شود؟ و…
خیلی از افراد فکر می‌کنند که فقط میزان پایه حقوق قانون کار و تعیین ساعت کاری از وظایف وزارتخانه کار و رفاه اجتماعی و همچنین حقوق قانون کار است؛ ولی خدمات این وزارتخانه و به‌طور کلی قانون کار جدید، بسیار فراتر از این دو موضوع است. مواردی که در ذیل عنوان شده است، همگی جزو موارد مهمی هستند که در قانون کار و این وزارتخانه به آن‌ها رسیدگی می‌شود:
