گروه ترجمه کلینیک آوان – اختلال نعوظ (ED) مشکلی رایج در عملکرد جنسی مردان می باشد که در هرسنی می تواند رخ دهد. اگر مستعد ابتلا به اختلال نعوظ هستید، ممکن است نعوظی که برای رابطه جنسی مناسب باشد، دشوار یا غیرممکن باشد.
اگرچه بسیاری از مردم اختلال نعوظ را مشکل مردان مسن تر می دانند، اما آمار نشان می دهد که اختلال نعوظ در هر سنی می تواند مردان را تحت تاثیر قرار دهد. در واقع، برخی تحقیقات نشان می دهد که تقریباً 26 درصد موارد اختلال نعوظ در مردان زیر 40 سال رخ می دهد.
اختلال نعوظ می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. در مردان مسن، اغلب به دلیل مشکلات سلامتی مانند بیماری قلبی، انسداد شریان ها، دیابت، ام اس یا فشار خون بالا ایجاد می شود.
اما مردان جوان و سالم چطور؟ در مردان جوانتر که تحت تأثیر بیماریهای قلبی عروقی و سایر مسائل جدی سلامتی نیستند، این توضیح برای اختلال نعوظ وجود دارد؟ بنابراین، در غیاب مشکلات سلامت جسمانی، برای تعیین علت اختلال نعوظ باید عمیقتر کاوش کنیم.
چیزی که ممکن است ندانید این است که برای بسیاری از مردان، عوامل روانی عامل مهمی برای اختلال نعوظ هستند.
در این مطلب، توضیح دادهایم که اختلال نعوظ چیست و به چگونگی نقش عوامل روانشناختی در ایجاد اختلال نعوظ پرداخته ایم. همچنین، در مورد روش هایی که می توانید برای درمان روانشناختی اختلال نعوظ انجام دهید صحبت کرده ایم تا بتوانید زندگی جنسی لذت بخشی را داشته باشید.
اختلال نعوظ یک بیماری شایع سلامت جنسی است. اگر اختلال نعوظ دارید، ممکن است نتوانید نعوظی داشته باشید که برای رابطه جنسی به مناسب باشد ویا اینکه نتوانید نعوظ را به اندازه کافی برای داشتن رابطه جنسی با همسرتان حفظ کنید.
اختلال نعوظ از نظر شدت متفاوت است. برای برخی از مردان، گاه به گاه پیش می آید و می تواند هر از چند گاهی مانع رابطه جنسی شود. برای دیگران، اختلال نعوظ ممکن است یک مشکل شدید و طولانی مدت باشد که تأثیر جدی بر توانایی فرد برای لذت بردن از رابطه جنسی دارد.
تخمین زده می شود که 30 میلیون مرد در ایالات متحده تحت تأثیر اختلال نعوظ هستند که آن را به یک مشکل بسیار رایج تبدیل می کند.
برخی عوامل ممکن است خطر ابتلا به اختلال نعوظ را افزایش دهند. اگر مسن تر هستید، استفاده از دارو های تجویزی برای مقابله با بیماری یا عادات خاصی مانند سیگار کشیدن یا نوشیدن زیاد الکل، ممکن است باعث شود تا شما بیشتر مستعد ابتلا به اختلال نعوظ باشید.
اگرچه بیشترین علل پدیدار شدن اختلال نعوظ ماهیت فیزیکی دارند، اما بسیاری از موارد اختلال نعوظ در نتیجه مسائل عاطفی یا روانی ایجاد میشوند.
هنگامی که اختلال نعوظ مربوط به یک مشکل روانی باشد، به آن اختلال نعوظ روانی یا ناتوانی روانی می گویند.
مانند اختلال نعوظ فیزیکی، هیچ دلیل روانشناختی واحدی وجود ندارد که بتواند باعث اختلال نعوظ در مردان شود. درعوض، مسائل مختلفی می توانند باعث اختلال نعوظ روانی شوند یا به آن کمک کنند، مانند:
برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان مسائل روانی مانند داروهای ضد افسردگی نیز می توانند در ایجاد اختلال نعوظ نقش داشته باشند.
بسیاری از این محرکها ارتباط نزدیکی با هم دارند و کاملاً ممکن است که شما در یک زمان تحت تأثیر یک یا چند مورد قرار بگیرید. بیایید نگاهی دقیقتر به هر علت بالقوه بیندازیم تا بفهمیم چگونه میتواند در ایجاد اختلال نعوظ روانی نقش داشته باشد.
اگرچه استرس و اضطراب دو چیز متفاوت هستند، اما در مورد اختلال نعوظ ارتباط نزدیکی با هم دارند.
استرس اغلب یک عامل زمینه ای در اختلال نعوظ است. اما با گذشت زمان، استرس می تواند باعث اضطراب شود، که به نوبه خود استرس بیشتری را تحریک می کند و یک چرخه معیوب ایجاد می کند که هم برای سلامت روان و هم برای زندگی جنسی شما مضر است.
با این حال، اگر به جنبه فیزیکی موارد نگاهی بیندازید، به راحتی متوجه خواهید شد که استرس و اضطراب حتی بیشتر از آنچه تصور می کنید با هم مرتبط هستند.
بسیاری از مردان نمی دانند که انواع مختلفی از نعوظ وجود دارد. به طور دقیق، سه نوع.
نعوظ انعکاسی توسط تحریک فیزیکی ایجاد می شود، در حالی که نعوظ روان زا در پاسخ به یک تصویر بصری یا ذهنی خاص ایجاد می شود. نعوظ شبانه دقیقاً همان چیزی است که به نظر می رسد و نعوظی است که در هنگام خواب رخ می دهد.
هر سه این موارد شامل سیستمهای بدنی خاصی از جمله هورمونها، ماهیچهها، رگهای خونی، سیستم عصبی و احساسات میشوند. اگر هر یک از این سیستم ها به خطر بیفتد، می تواند باعث اختلال نعوظ یا کمک به آن شود.
برای ارائه شواهدی از ارتباط بین اضطراب، استرس و اختلال نعوظ، نتایج یک مطالعه منتشر شده در سال 2015 را در نظر بگیرید.
در یک مطالعه از پرونده های موردی برای 64 مرد مبتلا به اختلال نعوظ یا انزال زودرس (PE)، ارتباط معنی داری بین اختلال نعوظ با اضطراب و افسردگی یافت شد. از 64 شرکت کننده، 8 نفر دارای اختلالات افسردگی و 15 نفر دارای اختلالات اضطرابی بودند.
در اکثر پرونده های این مطالعه، اختلالات اضطرابی و افسردگی قبل از شروع اختلال عملکرد جنسی وجود داشتند، که نشان میدهد ممکن است یک عامل مؤثر و زمینه ساز بوده باشند.
ایجاد و حفظ یک رابطه سالم کار آسانی نیست. شناخت واقعی یک نفر و اعتماد به او زمان می برد.
اگر شما و شریک زندگی تان در رابطه خود با مشکل مواجه هستید، ممکن است این مشکلات به راحتی وارد زندگی جنسی شما شود.
همچنین ممکن است اختلال نعوظ شما مشکلاتی را در رابطه ایجاد کند. مثال دیگری از چرخه اختلال نعوظ که می تواند بر جنبه های مختلف زندگی شما تأثیر بگذارد.
ترمیم ارتباط اولین قدم در حل این علت خاص برای اختلال نعوظ روانی است، اما یکی از دشوارترین گام ها است.
اگر برقراری ارتباط با همسرتان برایتان دشوار است، استفاده از مشاوره می تواند به شما در درک نیازهای یکدیگر و بهبود ارتباطتان کمک کند.
اگر که افسردگی را برای خود تجربه کرده باشید، ممکن است آن را چیزی شبیه به غم و اندوه بدانید. اما از نظر بالینی، خیلی بیشتر از این است.
افسردگی بسیار شبیه یک لنگر عمل می کند، بدن و ذهن شما را سنگین می کند و تقریباً بر تمام جنبه های زندگی شما، چه ذهنی و چه فیزیکی، تأثیر می گذارد. برخی از رایج ترین علائم افسردگی عبارتند از:
همانطور که می توانید تصور کنید، این علائم می تواند لذت بردن از بسیاری از نعمت ها را دشوار کند، چه رسد به رابطه جنسی.
مطالعه ای که در سال 1998 در مجله Psychosomatic Medicine منتشر شد، ارتباط واضحی بین افسردگی و اختلال نعوظ در مردان میانسال نشان می دهد.
با استفاده از دادههای بهدستآمده از مطالعه پیری مردان ماساچوست، محققان توانستند به این نتیجه برسند که رابطه ای بین علائم افسردگی و اختلال نعوظ وجود دارد و این رابطه مستقل از پیری و جمعیتشناسی است.
در برخی موارد، تماشای بیش از حد پورنوگرافی ممکن است به افسردگی و مشکلات عملکرد جنسی مانند اختلال نعوظ کمک کند. ما این موضوع را در راهنمای تماشای پورنوگرافی و افسردگی بیشتر پوشش داده ایم.
از بسیاری جهات، اضطراب عملکرد به یک گفتگوی درونی تبدیل می شود که در آن شما از اینکه بتوانید شریک زندگی خود را راضی کنید، عصبی می شوید. این عصبی بودن می تواند شما را در اتاق خواب نیز همراهی کند و ممکن است منجر به اختلال نعوظ شود.
در برخی موارد، اضطراب عملکرد با خودگویی منفی ایجاد می شود. مانند نگرانی در مورد توانایی رسیدن به نعوظ، خوشحال کردن شریک زندگی یا اجتناب از انزال خیلی زود.
اگر در گذشته نعوظ برای شما دشوار بوده است، این تجربیات ممکن است در ذهن شما باقی بماند و بر توانایی شما برای لذت بردن در اتاق خواب تأثیر بگذارد.
بسیاری از مردانی که از اختلال نعوظ رنج می برند از اینکه نمی توانند همسر خود را راضی کنند احساس گناه می کنند. اگر مشکل ادامه یابد، احساس گناه چیزی بیش از یک مسئله جزئی می شود و اغلب می تواند به چرخه مداوم اختلال نعوظ نیز کمک کند.
احساس گناه و شرم، احساسات رایجی هستند که اغلب با مسائل مربوط به سلامت روان از جمله افسردگی شدید، مرتبط هستند. در واقع، احساس گناه یکی از علائم رایج افسردگی است.
عزت نفس پایین نیز ممکن است به اختلال نعوظ روانی کمک کند. اگر در مورد عملکرد جنسی خود اطمینان ندارید یا نگران این هستید که به اندازه کافی برای شریک زندگی خود جذاب نباشید، این می تواند بر خطر ابتلا به مشکلات عملکرد جنسی تأثیر بگذارد.
مانند بسیاری از جنبه های دیگر اختلال نعوظ روانی، مشکلات اعتماد به نفس پایین و عملکرد جنسی اغلب یکدیگر را پوشش می دهند.
در مطالعه ای که در BMJ منتشر شد، محققان دریافتند که اختلال نعوظ می تواند باعث ناراحتی جدی برای مردان شود و این ناراحتی می تواند تأثیر واقعی بر عزت نفس و کیفیت روابط داشته باشد.
رابطه بین عملکرد نعوظ و افسردگی، اضطراب و عزت نفس پیچیده است، اما به هر حال این رابطه وجود دارد.
استفاده بیش از حد از پورنوگرافی ممکن است تأثیر منفی بر عملکرد نعوظ و سلامت جنسی شما داشته باشد. تحقیقات نشان میدهد که اگر زمان زیادی را صرف تماشای پورنوگرافی و خودارضایی کنید، ممکن است باعث شود انتظارات غیرواقع بینانهای در مورد رابطه جنسی یا شریک جنسی خود داشته باشید.
هنگامی که این امر باعث می شود که در نعوظ با مشکلاتی مواجه شوید، به آن اختلال نعوظ ناشی از پورن گفته می شود.
اگرچه تحقیقات محدود است، اما تماشای پورنوگرافی و خودارضایی ممکن است سطح رضایت جنسی شما را از طریق چیزی به نام سندروم “گیره مرگ” کاهش دهد. فقدان حساسیتی که ممکن است ناشی از خودارضایی بیش از حد باشد.
اختلال نعوظ ناشی از پورن و سندرم گیره مرگ می تواند بر سطح عملکرد و لذت شما از رابطه جنسی واقعی تأثیر بگذارد.
برای سالها، مردان معتقد بودند که مشکلات جنسی مانند اختلال نعوظ بخشی طبیعی از افزایش سن است.
خوشبختانه، طب مدرن و تغییر نگرش، این افسانه را از بین برده است. اکنون درمان مشکلاتی مانند ED و لذت بردن از عملکرد جنسی خوب و زندگی جنسی رضایت بخش در هر سنی کاملاً امکان پذیر است.
اگر از نظر جسمی سالم هستید و نگران این هستید که ممکن است اختلال نعوظ روانی داشته باشید، اولین قدم برای پیشرفت این است که با پزشک صحبت کنید.
پس از تکمیل یک معاینه فیزیکی و صحبت در مورد سابقه پزشکی شما، پزشک از شما سؤالاتی می پرسد و آزمایشاتی را برای رد علل پزشکی برای اختلال نعوظ شما انجام می دهد.
علل شایع فیزیکی اختلال نعوظ شامل بیماری قلبی عروقی، سندرم متابولیک، دیابت، فشار خون بالا، بیماری مزمن کلیوی، مولتیپل اسکلروزیس و آسیب فیزیکی است که بر آلت تناسلی و ناحیه اطراف تأثیر می گذارد.
در برخی موارد، مسائل هورمونی مانند سطوح پایین تستوسترون ممکن است بر میزان علاقه شما به رابطه جنسی ویا عملکرد جنسی تأثیر بگذارد.
به منظور رد این شرایط، پزشک شما ممکن است آزمایشاتی مانند موارد زیر را در نظر بگیرد:
علاوه بر این آزمایشهای آزمایشگاهی، ممکن است پزشک از شما بخواهد که یک گزارش از خود برای سنجش سطح عملکرد جنسی خودتان تکمیل کنید.
ممکن است از شما سوالاتی در مورد میل جنسی (لبیدو)، توانایی شما در به دست آوردن و حفظ نعوظ، توانایی شما برای رسیدن به ارگاسم، سطح رضایت شما از رابطه جنسی و رضایت عمومی جنسی شما پرسیده شود.
بر اساس پاسخهای شما و نتایج آزمایشگاهی، پزشک شما ممکن است یک ارزیابی روانشناختی را برای بررسی بیشتر علت بالقوه اختلال نعوظ شما توصیه کند.
چه با پزشک صحبت کرده باشید یا نه، چند نشانه وجود دارد که می تواند نشان دهد که اختلال نعوظ شما ماهیت روانی دارد. سوالات زیر را از خود بپرسید:
پاسخ “بله” به هر یک از این سوالات همیشه به این معنی نیست که اختلال نعوظ شما روانی است، اما نشانه آن است که یک یا چند عامل روانی ممکن است در علائم شما نقش داشته باشند.
اگر فکر می کنید که علائم اختلال نعوظ شما ممکن است ارتباطی با یک مشکل بالینی سلامت روان مانند اضطراب یا افسردگی داشته باشد، صحبت با یک روانشناس بسیار مهم است.
درست مانند اختلال نعوظ که ناشی از مسائل مربوط به سلامت جسمانی است، اختلال نعوظ روانی تقریباً همیشه قابل درمان است.
با این حال، باید بدانید که درمان اختلال نعوظ روانی همیشه به سادگی مصرف یک قرص سیلدنافیل (ماده فعال در ویاگرا) قبل از رابطه جنسی نیست.
اکثر داروهای اختلال نعوظ، مهارکننده های PDE5 هستند که با افزایش جریان خون به بافت نرم آلت تناسلی شما کار می کنند. این داروها برای دور زدن علل فیزیولوژیکی اختلال نعوظ، مانند جریان خون ضعیف یا تحریک اعصاب طراحی شده اند.
علاوه بر سیلدنافیل، سایر داروهای اختلال نعوظ خوراکی که به این روش عمل می کنند عبارتند از تادالافیل، واردنافیل و آوانافیل.
اگرچه این داروها در درمان اختلال نعوظ برای بسیاری از مردان مؤثر هستند، اما به گونهای طراحی نشدهاند که تأثیری بر خلقوخو، احساسات یا افکار شما داشته باشند. به این ترتیب، آنها ممکن است برای مقابله با مسائلی مانند اعتماد به نفس پایین، اضطراب یا افسردگی به شما کمک نکنند.
بهترین راه برای درمان اختلال نعوظ روانی، کمک گرفتن از یک روانشناس و پرداختن به ریشه مشکل است، خواه یک بیماری روانی باشد یا صرفاً احساس گناه در رابطه جنسی.
درمان شناختی رفتاری (CBT) یک درمان رایج برای مسائل روانشناختی از جمله افسردگی و اضطراب است. تحقیقات همچنین نشان می دهد که به عنوان نوعی درمان برای مردان مبتلا به اختلال نعوظ مفید است.
این نوع درمان که توسط روانشناس تسهیل میشود، به شناسایی و تغییر الگوهای ناسالم تفکر و رفتار که ممکن است به اختلال نعوظ و مسائل مربوط به سلامت جنسی کمک کند، کمک میکند.
این نوع درمان مبتنی بر این ایده است که خود موقعیت (در این مورد، ناتوانی شما در دستیابی یا حفظ نعوظ) مشکل اصلی نیست – بلکه مشکل، واکنش شما به آن است.
اگر بتوانید یاد بگیرید که الگوهای فکری خود را بهتر درک کنید، ممکن است بتوانید آنها را به روشی مثبت برای حل مشکلات خود تغییر دهید.
گزینه دیگر، درمان از طریق مشاوره جنسی است. این یک شکل تخصصی از مشاوره است که برای کمک به شما (و در بسیاری موارد، شریک زندگیتان) برای غلبه بر مشکلات جنسی مانند اختلال نعوظ طراحی شده است.
اگر کاملاً آماده صحبت با یک درمانگر روانشناختی در مورد اختلال نعوظ خود نیستید، درمان های جایگزین متعددی وجود دارد که می توانید در خانه امتحان کنید. این شامل:
مدیتیشن: اگرچه هیچ تحقیق مستقیمی در مورد اثرات مدیتیشن بر اختلال نعوظ وجود ندارد، اما مطالعات نشان داده اند که برخی از اشکال مراقبه ممکن است افسردگی و اضطراب را بهبود بخشد.
تکنیک های آرامش بخش: تکنیکهای دیگر برای تقویت آرامش و کاهش استرس، مانند تنفس ریتمیک و تصویرسازی هدایتشده، ممکن است به شما در غلبه بر اختلال نعوظ و بهبود عملکرد جنسی کمک کند.
اگر از اختلال نعوظ روانی رنج می برید، احتمالاً افکار زیادی در ذهن خود دارید. به این ترتیب، فکر در میان گذاشتن مشکلات خود با یک درمانگر، ممکن است کمی خسته کننده باشد.
با این حال، درک این نکته مهم است که صحبت در مورد اختلال نعوظ با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی و شریک زندگی شما بخش مهمی از روند بهبودی است.
ممکن است متوجه شوید که درمیان گذاشتن مشکل و صادق بودن با شریک زندگی تان می تواند شما را سبک تر کند.
به شریک زندگی خود این فرصت را بدهید که سؤالاتی بپرسد تا به او کمک کند که بفهمد. حتی ممکن است بتوانید به آنها نکاتی در مورد چگونگی ایجاد روحیه برای رابطه جنسی یا کمک به شما در زمانی که شروع به تجربه مشکلات در ایجاد یا حفظ نعوظ خود می کنید، به آنها ارائه دهید.
اختلال نعوظ می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد، از مسائل فیزیکی مانند فشار خون بالا و بیماری های قلبی گرفته تا موارد روانی مانند اضطراب و افسردگی.
اگر اختلال نعوظ را تجربه می کنید و فکر می کنید که می تواند ماهیت روانی داشته باشد، همیشه بهتر است با یک مشاور جنسی صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند علت اختلال نعوظ شما را تشخیص دهند و نوع مناسبی از درمان مانند دارو ویا روان درمانی را توصیه کنند.