اگر آن قدر سرسختانه کار می کنید تا از انتقادهای دیگران جلوگیری کنید، همیشه بخاطر کار زیاد احساس خستگی و نا آرامی می کنید، به طرز بی رویه ای به چارچوب، مقررات و قوانین علاقه مندید و مدام به دنبال عیب جویی از خودتان هستید، باید بگوییم که به تله معیارهای سرسختانه و عیب جویی افراطی گرفتار شده اید. حتی اگر به اسم این تله هم کمی بیشتر دقت کنید متوجه می شوید که شما زندگی را بیش از اندازه به خودتان سخت گرفته اید. گاهی اوقات آنقدر به خودتان سخت می گیرید که ممکن است کارها را نصفه نیمه رها کنید و نتوانید خودتان را با معیارهای تعریفی تان تطبیق دهید.
شما هیچ‌گاه از کار دیگران و همچنین از کار خود راضی نیستید و مدام در حال عیب جویی می باشید. از اینکه اشتباه کوچکی انجام دهید می ترسید و به‌ندرت از موفقیت ها و پیشرفت های خود لذت می‌برید و احساس رضایت می کنید؛ چرا که همواره به دنبال کار دیگری هستید که باید برنامه‌ریزی کنید و آن را انجام دهید.
تله معیارهای سرسختانه و عیب جویی افراطی چگونه شکل می گیرد؟
اگر شما از آن دسته والدینی هستید که به کودک خود سختگیری می کنید تا کارها را عالی و در کمترین زمان ممکن انجام دهند و مدام به کودک می گویید که تو باید عاقل ترین و بهترین باشی، باید به شما بگوییم که زمینه مناسبی را برای مبتلا شدن به این تله فراهم خواهید کرد. اگر فرزند ندارید و خودتان در کودکی با چنین رفتارهایی از طرف والدینتان مواجه شده باشید، به احتمال زیاد درگیر این تله هستید.
عیب جویی افراطی و بیش از حد پدر و مادر از کودک و اینکه تنها نقاط ضعف کودک را ببینیم موجب می شود تا احساس ارزشمندی، لذت، آرامش، سلامتی، پیشرفت و رضایتمندی را در کودک سرکوب کنیم که در بزرگسالی این سرکوب ها مشکلات بزرگتری از جمله گرفتاری در این تله را برای آن ها ایجاد می کند.
یکی از والدین کودک، معیارهای بلند پروازانه داشته که نتوانسته به آن ها برسد و از فرزند خود توقع دارد که به آن ها دست یابد. به عنوان مثال همیشه دوست داشتم مهندس بشم و نشدم الان تو باید مهندس بشی.
از کجا بدانیم که درگیر این تله هستیم؟
اگر شما نشانه های زیر را در خود مشاهده کنید، احتمال اینکه به این تله گرفتار شده باشید، زیاد است.
نگاه ریزبینانه و ذره بینی نسبت به رویدادها و اتفاقات پیرامون خود دارید. کار خود را بی کیفیت تر و بی ارزش تر از کار دیگران می دانید و مدام به دنبال ایرادگرفتن بی دلیل و افراطی از کار خود هستید.
همیشه دغدغه زمان و کارآمدی دارید؛ نگران زمان هستید که ای وای دیر شد و باید کارها را سریع تر انجام می دادید تا کارهای بیشتری را به اتمام می رساندید.
همواره به دنبال اول شدن هستید؛ البته که به دنبال پیشرفت و موفقیت بودن اصلا بد نیست اما نه به هر قیمتی! شما استرس و فشار بسیار زیادی را تحمل می کنید تا همیشه اول باشید تنها به این خاطر که خودتان را ثابت کنید و به معیارهای بلند پروازانه خود دست یابید و هیچ لذتی از موفقیت خود نمی برید.
از اینکه اشتباهی هرچند کوچک انجام دهید، می ترسید تا حدی که اگر کارها بی نقص و منظم انجام نشود، احساس سرخوردگی و ناراحتی می کنید.
بیشتر روز خود را درحال کار کردن هستید، بین کار و تفریح در زندگی شما تعادلی وجود ندارد، تحت فشار هستید و کارتان، زندگی شما را مختل کرده است.
چگونه با این تله مقابله کنیم؟
در ابتدا فهرستی از معیارهای غیر معقول و سرسختانه خود تهیه کنید. مزایا و معایب سعی و تلاش برای رسیدن به این معیارها را یادداشت کنید؛ اینکه اگر به این معیارهای سرسختانه دست یابید چه اتفاقات خوب و مثبتی در زندگی شما خواهد افتاد و یا بالعکس چه تاثیرات منفی هم از لحاظ روحی و هم از لحاظ جسمی بر روی شما خواهد گذاشت. زندگی خود را بدون معیارهای سرسختانه و فشارهای ناشی از آن تصور کنید. علت شکل گیری این تله را که قبل تر در این مقاله راجع به آن صحبت کردیم، بیابید. در آخر سعی کنید با کمک یک درمانگر و فردی منطقی تر و معقول تر متوجه شوید که این معیارها تا چه حد عقلانی و امکان پذیرند و سپس با دید بهتر و منطقی تر به دنبال تحقق آن ها باشید.
