چالش این روزای من استخدام یا خویش فرمایی یا استارت تاپ؟
موقعیت های مختلفی پیش روم هست و خیلی سخت بود تصمیم بگیرم کدوم راه رو برم. یه راه استارت تاپی اومده جلوم که خودم عاشق اینجور چالش هام ولی برای رفع مخارج زندگی باید تصمیم میگرفتم استخدام یا کار خودم. هر موقع بین 2 راهی گیر کردین شاید راه درستی نباشه ولی شیر یا خط بندازین موقعی که سکه بالاست دعا دعا می کنی به یه وری بیوفته اون راه رو باید بری.
بازم منتظر بودم یکی کمکم کنه بگه اینکارو کن، این راه رو برو ولی کسی نیست. ولی بسنج و ببین کدوم منطقی تره و عجولانه تصمیم نگیر. منطقی ترین راه برای من یک کار پاره وقت یا دورکاریه.
حس می کنم شهودم قوی تر از عقله نباید خیلی جاها عقلانی بود. معتقدم خدا همیشه به موقع میرسه هم چنان ازش کمک میخام از طریق نشونه ها بهم بگه چیکار کنم و چیکار نکنم البته من دیگه به درونم مراجعه می کنم. خیلی ها میگن اشتباهه ولی به نظر خودم درسته.
درسته که خودت میبینی چی میخای و تکلیفت با خودت معلومه. اصلا خارج ارزش های من بود. این اتفاق باعث شد بیشتر بفهمم و خودمو بشناسم. بدون شک دلم میخاد اونجایی باشم که باید و اصلا اهمیتی نداره( البته که عجولم برم اونجا) کی میرم. شهودم میگه اونجا جای منه و مهم تر از همه ادمای دورت هستن که کلی چیز میتونی یاد بگیری. یادتون نره 5 نفر دورتون کیان. آخ که چقد دلم واس خود قبلیم تنگ شده 5 نفر خیلی خوبی داشتم ولی الان در سردرگمی به سر میبرم. لابه لای کار و آموزش و کارایی که باید انجام بدم گم شدم البته قدر گم شدن هامو میدونم. امیدوارم مسیر باز شه برام مثل قبل.
ممنونم که میخونید و تجربه هاتون رو می نویسید.
