پنجشنبه 26 شهریور 98، بچههای گروه نجومی انجمن علم و اندیشه پویای اهواز یه رصد عمومی برای جمعآوری کمکهای مردمی به منظور خرید لوازمالتحریر دانشآموزان نیازمند و کمک به خیریه نجوای حق، ترتیب دادند و سعادتی شد که من و تلسکوپم توی این رصد شرکت کنیم. جای همه دوستان خالی. چهار تا تلسکوپ بود که روی سیارههای مشتری و زحل تنظیم کردیم، دم ورودی پارک مستقر شدیم و آدمایی که میاومدن پارکو دعوت میکردیم تا نگاه کنن و توضیحاتی در مورد این دو سیاره بهشون میدادیم و واسه اونایی که علاقمندتر بودن توضیحات بیشتر و مفصلتر. آخر شب، حدود ساعت 12 هم ماه طلوع کرد و منظره دلنشینی بود و ما که دیگه در حال جمع کردن تلسکوپ ها و وسایل بودیم، دوباره برگشتیم و ماهِ زیبارو با تلسکوپ، زیباتر دیدیم. اینم از عکسهای اون شب:
این شبها دو تا غول گازیِ منظومه خورشیدی، مشتری و زحل مهمون آسمون شب هستن و خیلی راحت و بیدردسر میتونین اونارو توی آسمون ببینین و لذت ببرین. کمی بعد از غروب اگه به سمت جنوب غربی (حدودای قبله) نگاه کنین یه ستاره پر نور کمی بالاتر از افق توجهتون رو جلب میکنه. این ستاره پرنورِ سفید رنگ در حقیقت سیاره مشتری هست. اگه کمی سمت چپ و بالاتر از این ستاره رو نگاه کنین، یه ستاره کم نورتر و نارنجی رنگ میبینین که سیاره زیبای زحله. اگه چشمای تیزبینی داشته باشین کمی پایین تر از سیاره مشتری، یه ستاره قرمز رنگ خواهید دید که ستاره قلب العقرب هست.
روزهای 11 مهر تا 14 مهر، ماه به جمع این سیارات خوشگل اضافه میشه و منظره زیبایی رو پدید میاره. از دستش ندید.
چند تا عکس از ماه:
بزرگترین سیاره منظومه شمسی هست. قطرش حدود 11 برابر زمین و 1300 تا زمین توش جا میگیره. با اینکه 1300 بار از زمین بزرگتره (از لحاظ حجم) ولی بخاطر مواد تشکیل دهنده اون که از جنس گاز و سبک هستن، فقط 318 برابر از زمین سنگینتره. پنج برابر فاصله زمین تا خورشید، از خورشید فاصله داره و هر 12 سال یک بار به دور خورشید می چرخه، یعنی سال سیاره مشتری برابر با 12 سال زمین هست. هر 10 ساعت یکبار دور خودش میچرخه، یعنی یه شبانه روز این سیاره 10 ساعت طول میکشه. 79 تا ماه داره که چهار تا از این ماهها بسیار بزرگ هستن و با تلسکوپ یا دوربین دوچشمی دیده میشن و به اونا قمرهای گالیلهای میگن، چون حدود 400 سال پیش گالیله اونارو با تلسکوپش دید.
به خاطر حلقههاش یکی از زیباترین سیارات منظومه شمسی هست. دومین سیاره بزرگ منظومه شمسیه، اما مواد تشکیل دهنده اون عموماً گاز هستن، بخاطر همین از آب سبک تره و اگه یه استخر خیلی بزرگ داشته باشیم و زحل رو توی اون بندازیم روی آب شناور میمونه. یک سال زحل 28 سال طول میکشه و یک روز کامل حدود 10 ساعت و نیم. 150 تا ماه داره که یکی از ماه های اون به نام تیتان خیلی بزرگه و با دوربین دوچشمی یا تلسکوپ میشه دیدش.
بقیه مطالب نجومی:
رصدخانه غدیر اهواز (بازدید از رصد خانه غدیر اهواز)
طولانی ترین ماه گرفتگی قرن- پنجم امرداد 97(در مورد ماه گرفتگی- توضیح مختصری در مورد پشته سازی- زمین تخت - عکس های گرفته شده)
ماه گرفتگی 11 بهمن 96 (ماه گرفتگی - عکس هایی با نوردهی زیاد - بچه های دانشگاه)
نمایشگاه عکس نجومی(عکس هایی از نمایشگاه عکس نجومی دانشگاه)
پایان با شکوه کاسینی(فضاپیمای کاسینی - چند عکس باحال)
ماه گرفتگی در راه است (ماه گرفتگی مرداد 96)
ایستگاه فضایی بین المللی( در مورد ISS و چند تا عکس)