اگر شما هم مثل من تازه به کانادا مهاجرت کرده اید و از علاقه‌مندان به فرهنگ و هنر هستید ، بازدید از این موزه را باید در اولویت های اصلی خودتان قرار دهید.
سایت اصلی موزه سلطنتی آنتاریو یا Royal Ontario Museum (ROM)
برای رفتن به این موزه کافی است از طریق مترو خط شماره یک (خط زرد رنگ) به نزدیک ترین ایستگاه مترو موزه سلطنتی آنتاریو که ایستگاه‌های سنت جورج و ایستگاه موزه است بروید . هر کدام از این ایستگاه ها به یکی از ورودی های موزه نزدیک هستند. با توجه به دسترسی راحت اتوبوس و مکان این موزه در نزدیکی تقاطع خیابانهای کوئینز پارک و بلور غربی بسته به نقطه ای که هستید می توانید خیلی راحت به این موزه دسترسی پیدا کنید.
بهترین مسیرها برای دسترسی به موزه سلطنتی آنتاریو یا Royal Ontario Museum (ROM)
این موزه به غیر از 25 دسامبر در مابقی سال هر روز هفته باز است. هزینه ورودی بین 26 تا 28/5 دلار و برای افراد کمتر از هفده سال و دانش آموزان کمتر است. هزینه اشتراک یک سال یک نفره در تاریخ نگارش این مطلب 125 دلار و برای یک خانواده 225 دلار است .
لینک خرید بلیط از سایت موزه سلطنتی آنتاریو یا Royal Ontario Museum (ROM)
بعضی از گالری های داخلی در این موزه نیز به صورت فصلی برنامه‌ریزی می شوند و برای ورود به این سالن ها اگر کارت اشتراک نداشته باشید باید هزینه مجزایی پرداخت کنید .
برای مثال در تاریخ نوشتن این مطلب ، موزه ای به نام مرگ در طبقه همکف موزه در سالن Special Exhibition Gallery برگزار می شد که برای ورود به آن باید هزینه ورودی 9 دلاری پرداخت می کردید.
شما می توانید کلیه اطلاعاتی که در مورد خرید بلیط یا هزینه اشتراک شخصی ، سالیانه یا فایل های صوتی راهنمای گردشگری یا نقشه های داخلی این موزه را از طریق سایت موزه به دست آورید .
اگر می خواهید راهنمای تمامی طبقات مربوط به موزه را داشته باشید ، می توانید نسخه انگلیسی را از اینجا دریافت کنید. کلیه اطلاعات مربوط به نقشه موزه به زبان انگلیسی مربوط به طبقات متفاوت موزه در این لینک وجود دارد . شما می توانید اطلاعات تکمیلی را در لینک زیر پیدا کنید.
راهنمای اصلی طبقات موزه سلطنتی آنتاریو یا Royal Ontario Museum (ROM) در زبان های مختلف
این موزه در سال های ابتدایی قرن بیستم یعنی در سال 1912 پس از تصویب در مجلس قانونگذاری آنتاریو با فاز طراحی آغاز و در 19 مارچ سال 1914 با حضور فرماندار وقت کانادا افتتاح شده است. این ساختمان تاریخی ، پنج موزه از جمله موزه‌های باستان‌شناسی سلطنتی انتاریو، دیرینه‌شناسی، کانی‌شناسی، جانورشناسی و زمین‌شناسی را در خود جای داده است .
مشکلات مربوط به محدودیت فضا و مشکلاتی از این دست باعث شد که بازسازی هایی در این موزه انجام شود که در نهایت ورودی رو به پارک کوئینز در 12 اکتبر 1933 به عنوان یک شاهکار معماری افتتاح شد.
سقف بلند و زیبای این ورودی در بدو ورود به راحتی می تواند شما را مسحور زیبایی کم نظیر خود کند.
این موزه تا سال 1968تحت نظارت دانشگاه تورنتو بود و دائماً دستخوش تغییرات و بازسازی های محدودی هم شد ولی در نهایت در این سال به موزه مستقلی زیر نظر دولت آنتاریو تبدیل شد.
سرانجام در سال 2007 ساختمان قدیمی این موزه در طی یک فراخوان بین المللی و با بودجه حمایتی یک شهروند کانادائی - جامائیکائی به واسطه قدردانی از فرصتی که کانادا برای رشد به او داده بود بازسازی شد و در کنار ساختمان قدیمی موزه ، یک سازه مدرن با طراحی شاهکارانه و بینظیر به عنوان سمبلی جدید برای تورنتو به عنوان مقصدی فرهنگی و اجتماعی در قرن بیست و یکم افتتاح شده است.
آشنایی بیشتر با موزه سلطنتی آنتاریو یا Royal Ontario Museum (ROM) و استراتژی های توسعه این موزه
دو معمار کانادایی به نام های فرانک دارلینگ و جان پیرسون طراحان ساختمان اصلی این موزه بودند که در سال 1912 طراحی اصلی این موزه را آغاز کردند و در نهایت این سازه در سال 1914 به بهره برداری رسید .
تاریخچه موزه سلطنتی آنتاریو یا Royal Ontario Museum (ROM) و حضور ملکه الیزابت در این موزه
این موزه در سال 1978 یک بازسازی 50 میلیون دلاری را شروع کرد که در نهایت در سال 1984 با حضور ملکه الیزابت قسمت های جدید موزه مثل کتابخانه و گالری های جدید و گالری تراس به افتتاح رسیدند.
ولی کار طراحی نهایی ساختمان مولتی میلیون دلاری و مدرن موزه را استودو لیبسکایند برلین بر عهده داشت. سازه غول پیکری که از شیشه و آلومینیوم ساخته شده و شباهت کمی به دیگر آثار این معمار معروف ندارد.
این سازه الهام گرفته از مجموعه ای از جواهرات و مواد معدنی موجود در موزه کانی شناسی و زمین شناسی موزه سلطنتی آنتاریو طراحی و ساخته شده است تا به نوعی نمایان کننده نگاه ویژه او برای اتصال مفهوم موزه به شهر و ارتباط بیشتر بین موزه و شهر باشد.
این تیم در فوریه سال 2002 به عنوان رهبر پروژه رنسانس در موزه سلطنتی آنتاریو انتخاب شدند. دنیل لیبسکایند که متولد لهستان است قل از اینکه به عنوان یک معمار مطرح شناخته شود یک موسیقی دان بوده است. او طراحی موزه یهودیان در برلین و کپنهاگ دانمارک را نیز بر عهده داشته است و موزه جنگ امپراطوری شمال در منچستر انگلیس هم از جمله طراحی های این طراح برجسته است.
Architecture in our time is no longer an introvert's business. On the contrary, the creation of communicative, stunning and unexpected architecture signals a bold re-awakening of the civic life of the museum and the city. Daniel Libeskind
این سازه هدیه سی میلیون دلاری از طرف یک میلیاردر کانادائی - جامائیکایی به نام مایکل لی چین بوده است که به واسطه این کمک و اطمینانی که از نگاه دلسوزانه و هدف والایی که این شخص برای هدیه به مردم تورنتو داشته است ، نام این سازه در اصل کریستال لی چین نامیده شده است که در سمت ورودی اصلی موزه از خیابان بلور می توان آن را مشاهده کرد.
جدا از همه داستان های حاشیه ای این هدیه گرانقیمت ، این طراحی ویژه ، موزه رویال اونتاریو را امروز به یکی از مشهورترین نقاط دیدنی تورنتو تبدیل کرده است.
لی چین به واسطه کلکسیون های ماشین های فراری زیادی که دارد و فعالیت هایی که در راس شرکت های سرمایه گذاری کانادائی دارد در کانادا و علی الخصوص آنتاریو بسیار شناخته شده است ولی در سال 2010 برای اولین بار به لیست میلیاردهای فوربس پا گذاشته است.
یکی دیگر از فعالیت های پر سر و صدای لی چین در کانادا در سال 2021 خرید یک قایق تفریحی بزرگ (Superyacht) به نام Ahpo ساخت شرکت لارسن با قیمت حدود 474 میلیون دلار کانادا بوده است که به واسطه علاقه بیش از حد لی چین به مدل فراری انزو ، به نام پروژه انزو شناخته می شود.
این قایق تفریحی بی نظیر در سال 2023 به سوپر میلیونر کانادائی و دروازه بان سابق هاکی به نام پاتریک دوویگی با ارزشی در حدود 330 میلیون یورو فروخته شد و به لیدی جورجیا تغییر نام پیدا کرد.
باز هم تأکید می کنم که جدای از همه داستان های پر از اتفاق این موزه فراموش نکنیم که این موزه در نهایت قدمتی در حدود یکصد سال دارد و اگر طراحی سرویس و داستان پردازی های حاشیه این موزه و اتفاقاتش را در نظر بگیریم ، باید متوجه جایگاه اصلی روایت برای تأثیر گذاری روی مردم و شهر و ارتباط با گذشته دیرینه این اجتماع باشیم.
هرچه فکر می کنم نمی توانم به روایت جذاب این موزه برای شهر تورنتو نزدیک شوم ولی به داستان اتفاقی که برای پروژه احیای میدان جامع عتیق اصفهان فکر نکنم. قبلاً در مورد تجربه نقش جهان دوم اصفهان ، راه برای نرفتن مطلبی نوشته ام. خوشحال میشوم که نظر مقایسه ای خود در این مورد را با من به اشتراک بگذارید.
