خدای متعال در سوره ی مبارکه ی مزمّل به رسول گرامی اش (صلی الله علیه و آله) و مومنین بر بیداری شب و خواندن نماز شب و تلاوت قرآن در دل شب شدیداً تأکید می فرماید. پس از این امر، جز رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و تعداد اندکی از همراهان ایشان به این کار همت نمی گمارند؛ امّآ خدای متعال از بقیه مومنین دست بردار نیست؛ چون می داند با انجام ندادن این عمل، چه فیض عظیمی را از دست می دهند؛ لذا خداوند خطاب به رسول خویش (صلی الله علیه و آله) می فرماید : من می دانم که شما در طول شبانه روز مشکلات و مشغولیت های زیادی دارید «عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضَىٰ»؛ برخی از شما درگیر بیماری هستید ، «وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ» برخی دیگر برای انجام ماموریت و یا کسب روزی در حال سفر هستید و بالاتر از همه «وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ»؛ برخی در حال جنگ با دشمنان خدا هستید: امّا با همه این احوال دوبار در ابتدا و انتهای آیه شریفه تأکید می کند، هرقدر که برایتان مقدور و ممکن است، قرآن بخوانید: «فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ».
به نظر می رسد، تعبیری که اهل بیت (علیهم السلام) نسبت به قرآن داشته اند و آن را «عهد الله» نامیده اند نیز برای تأکید بیشتر بر این مطلب است. عهد را باید هر روز مرور کرد، تا چیزی از قلم نیفتد. امّا این «فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ» حداقلی هم دارد که در ادامه بیان می کنیم.
از جمله دستورات سلوکی بزرگان اخلاق، همچون مرحوم آیت الله ملا حسینقلی همدانی، مرحوم آیت الله سیدعلی قاضی و مرحوم علامه طباطبایی (رضوان الله علیهم اجمعین)، مداومت بر تلاوت حداقل 50 آیه از قرآن کریم در هر شبانه روز است.
این دستور برگرفته از روایات اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) است. حداقل ده آیه برای این است که انسان در زمره غافلان نباشد امّا برای قرار گرفتن در زمره ذاکران (یعنی کسانی که اهل قرآن هستند، چراکه قرآن ذکر است)، پنجاه آیه تلاوت در هر شب آمده است.
همان بیان امیر المومنین (علیه السلام) که فرمود حداقل لازم قرائت قرآن بر مومن پنجاه آیه است و مومنی که بر این قرائت مستمر مداومت داشته باشد، در مراتب ایمان و مراتب سعادت بالا می رود و در قیامت مشاهده می کند که باطن همین قرائت قرآن، طی کردن مدارج بهشت است که به او می گویند:« بخوان و بالا برو!»؛ «فهو واجب على كل مسلم ان ينظر كل يوم فى عهده ولو خمسين آيه . و اعلم ان درجات الجنه على عدد آيات القرآن فاذا كان يوم القيامه يقال لقارى القرآن اقرا و ارق».
توصیه بزرگان این بوده است که بر اساس روایت، انسان هر روز صبح در بین الطلوعین حداقل پنجاه آیه تلاوت کند و در پنج آیه از آن تدبر کند و تلاش کند در طول روز به یک آیه عمل کند. اگر برای انسان صبح مقدور نبود همین قرائت را در شب و به خصوص نیمه های شب انجام دهد و در روز بعد به آن عمل کند.
التماس دعا.
