قرآن کریم نامه ای از جانب محبوب است تا ما را به ضیافت خود دعوت کند. حضرت امام خمینی (قدس سره) می فرمایند «با قرآن، این بزرگ کتاب معرفت آشنا شو اگرچه با قرائت آن! و راهی از آن به سوی محبوب باز کن و تصور نکن که قرائت بدون معرفت تاثیری ندارد. آخر این کتاب از طرف محبوب است برای تو و برای همه کس و نامه محبوب، محبوب است؛ اگر چه عاشق و محبّ مفاد آن را نداند و با این انگیزه حبِ محبوب که کمال مطلوب است به سراغت آید و شاید دستت را بگیرد. ما اگر چه در تمام لحظات عمر به شکرانه اینکه قرآن کتاب ما است، به سجده رویم از عهده بر نیامده ایم.»
نیروی محبت از قوای ناشناخته و البته خارق العاده وجود انسان است. حرکت حبّی، حرکت دل است و حرکت دل بدون زمان و مکان است. قدرت و سرعت محبت به سمت نامتناهی است و هیچ حد و مرزی ندارد. حضرت آیت الله بهجت می فرمود:«اعمال شرایط زیادی دارند تا بخواهند قبول شوند؛ امّا محبت چیزی است که با شرایط بسیار کم و با سرعت زیاد قبول می شود.»و می فرمودند:«محبّت و خدمت به قرآن موجب ارتباط با قرآن می شود.»
برای ایجاد رابطه محبت آمیز با قرآن معرفت لازم است و تا قدر این کتاب برای ما مجهول باشد، محبت به آن هم ایجاد نخواهد شد. هرچقدر انس و شوق انسان نسبت به قرآن بیشتر شود، قرآن نیز حقیقت خود را بیشتر به انسان نشان خواهد داد و معرفت انسان نسبت به قرآن بیشتر خواهد شد.
پس اگر میبینیم که قرآن حقیقت خود را به ما نشان نمی دهد باید بدانیم که مشکل از ماست؛ حضرت آیت الله بهجت می فرمود: «نمی دانیم چه کرده ایم که حلوا(قرآن) در ذائقه ما تلخ است؟! علتش این است که ما بیمار هستیم.»
از دیگر راه های ایجاد محبت به قرآن، خدمت به آن است. ارتباط و خدمت به قرآن می تواند کارساز باشد و محبّت به قرآن به ما که همان جلوه محّبت الهی است را به خود جلب کنیم، اگرچه این محبت و رحمت قرآن همیشگی است و محدودیت هم ندارد، امّا اشکال از ماست که ظرف دریافت این محبت نمی شویم. خدمت به قرآن باعث می شود که گره رابطه انسان با قرآن باز شود و هر خدمتی به قرآن رابطه انسان با قرآن را صمیمی تر می کند.
هر مرتبه خدمت فردی و جمعی به قرآن موجب ارتباط بیشتر و فهم بیشتر از حیات قرآن می شود و محبت را بیشتر دریافت می کنیم و اثر محبت قرآن، فهم بیشتر و هدایت بیشتر از طریق فهم و عمل به قرآنی است که محبوب ما واقع شده است. ممکن است گاهی این خدمت و محبت در نظام فردی معنا پیدا کند و فرد در ارتباط شخصی خود با قرآن، انس ویژه ای با قرآن پیدا کند. در نظام اجتماعی هم ممکن است کسی خانه اش را محل قرائت قرآن بچه های محل قرار بدهد یا تعدادی قرآن بخرد و آن را وقف مسجد و حسینیه ای کند. ممکن است که عده ای با هم قرار بگذارند که هر روز به یک نکتۀ قرآنی عمل کنند. همه این ها مصادیق خدمت و محبت به قرآن است.
التماس دعا.
