باور یک شیعه
باور یک شیعه این است که روح نماز و روزه و حج و جهاد و همه‌ی تکالیف واجب و مستحب، ولایت اهل بیت (علیهم‌‌السلام) است.
در زیارت امام عصر (علیهالسلام) می‌خوانیم: «اشهد ان بولایتک تقبل الاعمال، و تزکی الافعال، و تضاعف الحسنات و تمحی السیئات، فمن جاء بولایتک واعترف بامامتک قبلت اعماله، وصدقت اقواله و تضاعف حسناته...1»؛ «گواهی می‌دهم که به ولایت تو (ای امام زمان)، (خدا) اعمال را پذیرفته، افعال را پاکیزه کرده، حسنات را زیاد کرده و گناهان را پاک می‌کند. پس کسی که معتقد به ولایت تو باشد و به امامت تو اعتراف کند، اعمالش پذیرفته، گفتارش تصدیق و حسناتش مضاعف خواهد شد...»
پس هرکس درجه‌ی معرفتش افزون‌تر است، تقرب او در ماه رمضان به امام زمانش بیشتر است و اگر تولای آن حضرت نباشد، روزه و نماز او مقبول نخواهد بود.
در زیارت ایشان می‌خوانیم: «اشهد انکم صلاتی و صومی و حجی و جهادی...»؛ «شهادت می‌دهم که شما (روح و حقیقت) نماز و روزه و حج و جهاد من هستید!»2
در ماه رمضان امام زمان علیه السلام را مقدم بداریم!
یکی از تکالیف شیعیان در عصر غیبت، مقدم‌داشتن امام عصر (علیهالسلام) بر خود است. در زیارت جامعۀ کبیره می‌خوانیم: «و مقدمکم امام طلبتی و حوائجی»؛ در تمام حوائجم، حالات و خواسته‌هایم، شما را پیش روی خود قرار می‌دهم.
سید ابن طاووس به فرزندش می‌فرماید: «حوائج آن حضرت را بر حوائج خودت مقدم بدار و فراموش نکن که ایشان به دعای تو محتاج نیست و به این وسیله ابواب رحمت خداوند به سوی توباز می‌گردد!»
در ماه مبارک رمضان و در تمام احوال و همه‌ی امور، امام زمان (علیهالسلام) را بر خود مقدم بداریم و هر ختمی که می‌خوانیم و هر خیری که می‌خواهیم انجام دهیم، دعا برای فرج آن حضرت را از دعا در حق خود، خویشان و بستگان و مشکلات خود مقدم بداریم؛ و کمال این مقدم‌داشتن آن است که در همه‌ی دعاها قصد و نیت اصلی‌مان را تعجیل فرج آن حضرت قرار دهیم.
1) بحار الانوار ۹۶/۱۱۶
2) پیوند معنوی با ساحت قدس مهدوی/ص۹۰
