برای زندگی، برای عشق، از فضای فانتزی باید بیرون اومد، باید امادگی جراحت داشت. عشق گاهی روح رو جریحه دار میکنه. اینکه توقع داری بی مساله عاشقانه جلو بری از عشق تابو میسازه. کار رو گره میزنه. انگیزه رو ازت میگیره…. امادگی جراحت داشته باشی، قوی باش خودت رو بهش نیاز. زخم خوردن بخشی از فرآیند جرات پیدا کردن برای قدمای بزرگ عاشقانست.
اینکه گاهی عشق به سوتفاهم میکشوندت طبیعیه، اما اینکه نمیتونی با عشق سو تفاهم ها رو حل کنی خوب نیست. پس با تفاوت ها و با سو تفاهم ها بساز، ولو که بخوای زیر بار صبر کردن براش کمر خم کنی اما باید نشکنی. این مقدار از صبر ارامش فکر و امادگی روحی میخواد. زندگی تو رو با این چالش ها روبرو میکنه چه امروز چه فردا، چه با یه تجربه سخت و سنگین و تلخ چه با کلی اتفاق های ریز و درشت دیگه.…
روز عشق گذشت، و من نگران روح عشقم؛ که دست مایه فانتزی بازی ها و‌نا اگاهی ها شده…
