بازی بداهه‌ی تاکسی را می‌توان با سه تا شش بازیکن انجام داد. این یک بازی یخ‌شکن سرگرم‌کننده برای گروه‌ها است یا شما می‌توانید برای تئاتر، نمایش یا کلاس بداهه از آن استفاده کنید. این بازی برای همه‌ی سنین مناسب است و می‌توان با بچه‌ها یا اعضای باهوش گروه‌های بداهه آن را انجام داد. مهم نیست که سطح در چه حدی است، این بازی برای تماشا و اجرا سرگرم‌کننده است.
چگونه بازی بداهه‌ی تاکسی را انجام دهیم؟
1. یک بازیگر را به عنوان راننده تاکسی و تعداد دو یا بیشتر مسافر انتخاب کنید.
2. یک صندلی برای راننده و چند صندلی برای مسافران در نظر بگیرید.
3. یک بازیگر نقش راننده را بازی می‌کند. او صحنه را با پانتومیم رانندگی شروع می‌کند. برای بسط شادی و حس خوب احساس راحتی کنید. پس از چند لحظه رانندگی، بازیگر یک مسافر سوار می‌کند.
4. مسافر عقب تاکسی می‌نشیند. اینجا جایی است که بازی شروع می شود. بازیگر دوم نقش مسافر باید یک شخصیت متمایز داشته باشد. این باید قبل از شروع بازی مشخص شود و دیگر اعضا بدانند.
5. ترفند این است که راننده ویژگی‌های شخصیت مسافر خود را می‌پذیرد. هنگامی که یک مسافر جدید وارد صحنه می‌شود، راننده و سایر مسافرین شخصیت/رفتار جدید را تقلید می‌کنند. مسافران به راننده، جایی را که تصمیم دارند، بروند و برنامه‌ای را که قرار است، انجام دهند، توضیح می‌دهند.
6. پس از اینکه مسافران با یکدیگر ارتباط برقرار کردند، راننده شروع به پیاده کردن آنها می‌کند. هنگامی که یکی از مسافران پیاده و از صحنه خارج شد، هر نفر دوباره کاراکتر را تغییر می‌دهد تا زمانی که نهایتا راننده تاکسی دوباره تنها شده است و به کاراکتر اصلی خود برمی‌گردد.
یک کارگردان یا مربی ممکن است بخواهد از یک تایمر استفاده کند تا زمان ورود مسافر بعدی یا خروج یک نفر از ماشین را برای حفظ بازی نشان دهد. این می‌تواند متنوع باشد. اگر بازیگران یک نقشی را بازی می‌کنند، کارگردان می‌تواند اجازه دهد که بازی طولانی‌تر شود. اگر آنها با یک کاراکتر خوب کار نکنند، کارگردان می‌تواند مسافر بعدی را نشان دهد تا بازی تازگی خود را حفظ کند.
کاراکتر مسافر
کاراکترها می‌توانند توسط کارگردان یا مربی به طور پیش فرض آماده شوند و یا قبل از شروع بازی می‌شود از پیشنهادهای مخاطب استفاده کرد.
برای گروه‌های بداهه‌ی پیشرفته، هر بازیگر ممکن است کاراکتر مسافر را تا زمانی که وارد کابین نشده است، نشان ندهد. این چالش بزرگتری است برای کسانی که تقلید می‌کنند. پیچیدگی بیشتر این است که پیشنهاد تماشاگران را در طول بازی بشنوید.
مهارت‌های دراماتیکی که در بازی بداهه‌ی تاکسی استفاده می‌شود
این فعالیت توانایی تقلید بازیگر را توسعه می‌بخشد. شخصیت چقدر می‌تواند سبک بازیگر دیگر را تقلید کند؟ با چه سرعتی یک بازیگر می‌تواند شخصیت خود را تغییر دهد؟ چه درجه‌ای از احساسات را بازیگران می‌توانند بیان کنند.
مربیان و کارگردان‌ها باید گروه را تشویق کنند تا بسیاری از شخصیت‌ها و احساسات ممکن را امتحان کنند.
اصل مقاله را اینجا بخوانید.
