شبهه
چرا برای ارتباط با خدا باید گریه کنیم؟ چرا با خنده و رقص با خدا ارتباط نمی‌گیریم؟؟؟
پاسخ
✍ حجت‌الاسلام دکتر #قربانی_مقدم
دو دلیل می‌توان برای ضرورت گریه و تضرع بیان نمود:
1⃣ تضرع راهی برای فهم نیاز شدید انسان به خدا
🔻برای ارتباط با خدا، گریه و خنده مهم نیست، مهم آن است که انسان در برابر خداوند بزرگ و مهربان به تذلل و تواضع برسد. یعنی با عمق وجود عظمت خالق و ضعف و فقر خود را درک کند. در چنین حالی خود به خود به انسان حالت گریه و تضرع دست می‌دهد.
🔻بهترین راه برای شروع درک این حقیقت بزرگ (که تنها راه دریافت عنایات خداوندی و مهم‌ترین شغل آدمی است)، روش تربیتی معکوس است؛ یعنی آنقدر گریه و تضرع کنیم تا به فقر و ضعف خود در برابر خالق بی‌همتای خود پی ببریم؛ بفهمیم که چیزی نیستیم و هرچه هست اوست!!
2⃣ تضرع مانع از قساوت قلب می‌شود:
🔹 فرق و تفاوت میان تضرّع عندالله و تضرّع عند «بندگان خدا» در چیست؟
تضرّع در مقابل بندگان خدا برای این است که شما دل آن‌کس را که پیش او تضرّع میکنید، نرم کنید؛ [امّا] تضرّع عندالله برای این است که دل خودمان را نرم کنیم؛ دل خودمان را نجات بدهیم از قساوت؛ این مایه‌ی نجات است. اگر دل از حالت قساوت خارج شد و نرم شد، نورانیّت پیدا خواهد کرد. این نورانیّت دل است که راه‌ها را به روی انسان باز میکند، به انسان امید میبخشد، به انسان تلاش میبخشد، انسان را در راه‌های صحیح و درست هدایت میکند. تقوا وقتی بود، خدای متعال هدایتش را به انسان عنایت میکند. این تقوا ناشی از همان نرمش دل و لطافت دل و نورانیّت دل است.
(پاسخ دوم برگرفته از سخنان رهبری است: ۱۳۹۶/۳/۲۲)
