بی شک سریال فرندز (Friends)، یکی از برترین سیتکام های تاریخ تلویزیون است و در بین ایرانی‌ها هم از محبوبیت بالایی برخوردار است. اگر می‌خواهید اطلاعاتی در مورد سریال فرندز و حقایق آن بدانید، با ما همراه باشید.
25 سال پیش، سریال فرندز در تاریخ 22 سپتامبر 1994 از شبکه NBC پخش شد و توانست چهره سیتکام(کمدی موقعیتی) های تلویزیون را برای همیشه تغییر دهد.
چندی پیش سالگرد ۲۵ سالگی پخش اولین قسمت سریال فرندز بود. یک ربع قرنی که شاید برای خیلی‌ها مدت زمان زیادی نباشد اما اینکه پس از این مدت همچنان روز به روز به طرفداران این سریال اضافه می‌شود و شبکه‌های متفاوت اقدام به پخش قسمت‌های مختلف آن می‌کنند نکته‌ای بسیار حائز اهمیت است. نمی‌خواهم از لفظ هنری برای این سریال استفاده بکنم چرا که واقعا لقبی بسیار بزرگ برای یک سریال کمدی ساده است اما گفته‌ای وجود دارد قریب به این مضمون که بزرگ‌ترین آزمون یک اثری هنری زمان است. یعنی اگر سریالی در گذر زمان توانست همچنان قابل تماشا باشد، برای نسل‌های مختلف معنی‌دار باشد و کیفیت خود را حفظ کرد می‌توان گفت که آن اثر، اثری موفق است. سریال « فرندز » هم بلاشک از این آزمون سخت گذر کرده است. آزمونی که بسیاری از سریال‌های کمدی و حتی غیرکمدی به هیچ‌وجه توان رویارویی با آن را ندارند.
۶ شخصیت جوان عادی با دغدغه‌های روزمره که مشکلات قابل لمس و عادی دارند. این مهم‌ترین نکته برای همذات‌پنداری عمیقی است که بینندگان با این سریال کرده و می‌کنند. اکثر سریال‌های کمدی معمولا مضمونی خاص دارند ( از علم گرفته تا شغلی خاص مثل پلیس یا آتش نشانی و … ) اما فرندز حول محور هیچ‌کدام از این موارد نیست. تمام شخصیت‌های این سریال انسان‌هایی بسیار عادی اند که سر کار رفتن‌هایشان، غذا خوردنشان، معاشرت‌هایشان و کلی چیز دیگر برای ما قابل لمس است چون که زندگی خود ما نیز از همین اجزا تشکیل شده. دوستی‌های شکننده و انسان‌های شهری ساده‌ای که درگیر مشکلات انسانی و عادی می‌شوند و با کمک یکدیگر و یا به تنهایی از آن‌ها خارج می‌شوند. این سادگی باعث می‌شود تا با فرندز در سطحی متفاوت‌تر از سریال‌های دیگر درگیر بشویم، برای ما شخصی بشود، به آن خیلی نزدیک بشویم و رابطه‌ی مخاطب-اثر هنری‌ای عمیق‌تری با آن پیدا بکنیم. اما چه چیزی باعث می‌شود که اصلا تماشای این همه مشکل و درگیری و شکست برای ما جذاب بشود و از دیدن ادامه‌ی آن خسته نشویم؟ مشخصا کمدی!
علی‌رغم اینکه قابل لمس بودن شرایط شخصیت‌های سریال برای اینکه در سطحی فراتر از سریال‌های عادی قرار بگیرد بسیار کلیدی و حیاتی است اما مشخصا وقتی که با سریالی طنز طرف هستیم، کمدی آن است که در وهله‌ی اول اولویت قرار می‌گیرد. مهم‌ترین ویژگی کمدی این سریال را می‌توان این نکته دانست که تمامی شخصیت‌های آن به یک اندازه در طنز آن سهیم اند. شاید بتوان گفت که چندلر یا جویی بامزه‌تر از بقیه اند اما اصلا اینگونه نیست که باقی شخصیت‌ها هیچ‌گونه طنازی ای نداشته باشند. کنار هم قرار گرفتن ترکیب این شخصیت‌ها با ویژگی‌های خاص هر کدام، مثل علم‌محور بودن راس، رابطه‌ی خاص جویی با زنان، وسواس مانیکا نسبت به مسائل مختلف یا اعتماد به نفس بسیار پایین چندلر در برخورد با انسان‌های مختلف علی‌الخصوص زنان باعث شده است تا طنز فرندز ترکیب معجزه‌آسایی باشد که به مدت دو و نیم دهه بینندگان مختلف از سرتاسر دنیا را بخنداند.
قسمت‌های مناسبتی این سریال هم یکی دیگر از بهترین ویژگی‌های آن محسوب می‌شود. چه به قسمت‌های درباره‌ی کریسمس نگاه کنیم و یا چه به شاهکارهای سریال و بهترین قسمت‌های آن یعنی قسمت‌های مربوط به عید روز شکرگزاری. سریال ۱۰ فصل دارد و به جز فصل دوم تمامی آن‌ها یک قسمت مخصوص عید روز شکرگزاری دارند که معمولا آن‌ها را بهترین قسمت‌های سریال می‌دانیم. وجود همین اپیزودهایی که مضامین مشابه با رویکردی متفاوت دارند باعث شده است تا فرندز کیفیتی متفاوت‌تر داشته باشد.
حضور بازیگران افتخاری سطح بالا هم یکی دیگر از دلایل جذابیت بی حد و حصر این سریال است. جولیا رابرتز، بروس ویلیس و حتی برد پیت! حضور برد پیت در یک سریال سیتکام احتمالا مسئله‌ی بسیار عجیبی است اما نامزدی او با بازیگر شخصیت ریچل در این سریال باعث حضور تک‌قسمتی و افتخاری او شده بود. قسمتی که از قضا جزو بهترین‌های کل سریال بود. حتی حضور چند قسمتی بروس ویلیس در فصل ششم به عنوان پدر دوست راس جذابیت خیلی زیادی را به سریال تزریق کرده بود.
به صورت کلی دلایل بالا را می‌توان از مهم‌ترین عوامل توفیق شگفت‌انگیز این سریال دانست. سریالی که هر کسی در هر نقطه‌ای از دنیا می‌تواند آن را ببیند، ارتباط عمیقی با شخصیت‌هایش برقرار کند و تفاوتی هم در رنگ پوست و نژاد او ندارد. طنز بسیار سطح بالا که ترکیب شده است با شخصیت‌های قابل درک و عادی باعث شده است تا فرندز جایگاهی فراتر از سریال‌های کمدی عادی پیدا بکند.
سریال Friends کمک کرد که بازیگران آن به چهره‌های صمیمی خانواده تبدیل شوند و به‌مرور، به عنوان ثروتمندترین بازیگران تلویزیون در نظر گرفته شدند. محبوبیت سریال فرندز آن قدر بالا بود که مجله پرطرفدار منتال فلاس (Mental Floss)، اطلاعات و حقایق کاملی از سریال در قالب چند نسخه منتشر کرد. همچنان با گذشت چند سال، این سریال یکی از پربیننده‌ترین برنامه‌های تلویزیونی شبکه نتفلیکس (Netflix) به شمار می‌آید که طبق آمار منتشرشده، بیش از ده میلیون کاربر سریال را از این شبکه دیجیتال تماشا کرده‌اند. همچنین فراموش نکنید که با وجود سیتکام بودن، سریال Friends یکی از پرهزینه‌ترین سریال‌های ساخته شده است.
سریال فرندز بارها از تحسین منتقدان را برانگیخت و سوی بسیاری از رسانه‌ها، به‌عنوان یکی از برترین سریال‌های تاریخ تلویزیون تلقی می‌شود. فرندز تاکنون 62 بار نامزد مراسم امی (Emmy) شده و توانست در سال 2002، برنده بهترین سریال کمدی در مراسم امی شود.
در جدول زیر فصل ها و تعداد اپیزودها و تاریخ پخش سریال را می توانید ببینید:
بازیگران سریال Friends
در جدول زیر، اسامی بازیگران اصلی سریال و نقش هایشان را می‌توانید ببینید:
در این بخش به 20 حقیقت جذاب در مورد سریال فرندز می بپردازم:
1-عنوان سریال فرندز قرار بود کافه بی‌خوابی (Cafe Insomnia) باشد.
در اوایل دهه 90 میلادی، دیوید کرین و مارتا کافمن، یک طرح هفت صفحه‌ای برای یک سریال سیتکام با نام کافه بی‌خوابی نوشتند. جدا از اینکه نام سریال متفاوت بود، فیلم‌نامه پایلوت هم حال و هوای متفاوتی با فرندز داشت. به عنوان مثال، «جویی» (Joey) و «مونیکا» (Monica) قرار بود که مهم‌ترین شخصیت‌های سریال باشند. شبکه NBC از آن‌ها خواست که فیلم نامه را بازنویسی کنند. آن‌ها پس از بازنویسی‌های متعدد، نام سریال را از Cafe Insomnia، به «دوستانی مثل ما» (Friends Like Us) تغییر دادند ولی درنهایت فرندز به عنوان نام اصلی این سریال انتخاب شد.
2- قرار بود بازیگران سریال فرندز کسانی دیگری باشند!
با بازیگران شش نفره، جای تعجب نیست که بسیاری از بازیگران مختلف برای هر نقش در نظر گرفته شده‌اند. به‌عنوان مثال، کتی گریفین (Kathy Griffin) و جین لینچ (Jane Lynch) پس از ملاقات در حقیقت با هم دوستان صمیمی شدند، در حالی که هر دو برای نقش «فیبی» (Phoebe) تست داده بودند.
پیش از متیو پری، جان فاورو (John Faraveu) و جان کرایر (John Cryer) برای بازی در نقش «چندلر» (Chandler) در نظر گرفته شده بودند و متیو پری هم نتوانست نقش را در آن زمان بگیرد. در طول فیلم‌برداری پایلوت سریال فرندز، متیو پری به عنوان بازیگر، در قسمت اول سریال علمی تخیلی لکس 2194 (Lex 2194) بازی کرد. خوشبختانه، سریال لکس نتوانست شبکه‌ای برای خود پیدا کند و متیو پری در یک تست دیگر، توانست نقش چندلر را از آن خود و در پایلوت سریال فرندز ایفای نقش کند.
3- تهیه کنندگان می‌خواستند کورتنی کاکس نقش ریچل را بازی کند ولی کاکس قبول نکرد.
قبل از اینکه سریال فرندز پخش شود، کورتنی کاکس (Courteney Cox) نسبت به سایر بازیگران اصلی سریال، معروف‌تر بود. او قبلاً چند پیام بازرگانی و در موزیک ویدیو «رقص در تاریکی» (Dancing in the Dark) بازی کرده بود. تهیه کنندگان سریال فرندز در به این فکر بودند که کورتنی کاکس را برای شخصیت «ریچل» (Rachel) انتخاب کنند ولی کاکس نقش مونیکا را انتخاب کرد چون او شخصیت قوی و شجاع را دوست داشت.
4- سریال فرندز مقابل تماشاچیان سر صحنه فیلم‌برداری می‌شد (البته جز لحظات دراماتیک و حساس داستان)
فیلم‌برداری هر قسمت از سریال فرندز، پروسه طولانی را طی می‌کرد؛ معمولاً هر قسمت در طول پنج ساعت فیلم‌برداری می‌شد و برای تغییر دکوراسیون و محیط هم تقریباً بیست دقیقه زمان صرف می‌شد. اما باز هم سریال فرندز مقابل چشمان تماشاگران داخل استودیو ضبط می‌شد. معمولاً تماشاگران از طرفداران پروپاقرص سریال بودند. همه بازیگران ازجمله پری و لی بلنک با این پروسه راضی بودند.
البته باید گفت که لحظات دراماتیک داستان بدون حضور تماشاگران ساخته شد. به عنوان مثال سکانس پایانی قسمت پایانی فصل چهارم سریال بدون حضور تماشاگران ساخته شد. خب دلیلش مشخص این است؛ اینکه داستان لو نرود.
5- سریال فرندز پله ترقی برای بسیاری از بازیگران حال حاضر تلویزیون شد.
جدا از اینکه تمام شش شخصیت سریال فرندز به ستارگان معروف هالیوود تبدیل شدند، بازیگرانی که برای نخستین بار در سریال فرندز حضور یافتند، بعدها بازیگران نامداری شدند. آلن پوپمو (Ellen Pompoe) که نقش کوتاهی در سریال فرندز بازی کرده بود، بعدها به یکی از بازیگران اصلی سریال پرطرفداری گری آناتومی (Grey’s Anatomy) تبدیل شد. ملورا هاردین (Melora Hardin) و کریگ رابینسون (Craig Robinson) از سریال‌های «اداره» (The Office) و «ریوردیل» (Riverdale) پیش از آن، نقش کوتاهی در سریال فرندز بازی کرده بودند.
6- مخاطبان بریتانیایی سریال فرندز، عاشق شخصیت راس هستند.
در سال 2016، وب‌سایت کمدی سنترال (Comedy Central) نظرسنجی راه انداخت که طرفداران بریتانیایی سریال فرندز به شخصیت موردعلاقه‌شان در سریال رای بدهند. شخصیت راس گلر با کسب.6 25 درصد آرا، به عنوان دوست‌داشتنی‌ترین شخصیت سریال فرندز انتخاب شد. البته غافل نشویم که شخصیت چندلر بینگ فقط با 0.2 درصد کمتر، به عنوان دومین شخصیت پرطرفدار سریال در نظر گرفته شد.
7- سریال فرندز قرار بود حول محور چهار شخصیت باشد.
در مراحل اولیه تولید سریال، نویسندگان قصد داشتند که بر روی شخصیت‌های مونیکا، ریچل، راس و جوئی تمرکز کنند و فیبی و چندلر تنها شخصیت‌های مکملی باشند که در چند پلان در هر قسمت حضور پیدا کنند.
8- کورتنی کاکس، تنها بازیگر ثابت سریال فرندز بود که نتوانست نامزد امی شود
سریال فرندز بارها در مراسم امی نامزد جوایز اصلی شد و بازیگران سریال در هر فصل توانستند نامزد بهترین بازیگر در بخش کمدی شوند. اما نکته قابل‌توجه اینجاست که کورتنی کاکس، تنها بازیگر ثابت سریال فرندز بود که نتوانست در طول پخش سریال، نامزد امی شود. خیلی‌ها از طرفداران از نادیده گرفته شدن کورتنی کاکس از سوی آکادمی امی، عصبانی شدند.
9- سریال فرندز یکی از پربیننده‌ترین سریال‌های شبکه نتفلیکس است.
پس از گذشت بیش از 25 سال از پخش سریال فرندز، این سریال همچنان طرفداران بی‌شماری در سراسر جهان دارد. شهروندان بریتانیا همچنان با شوق و اشتیاق سریال را از شبکه دیجیتالی نتفلیکس تماشا می‌کنند. البته در آمریکا هم این سریال همچنان پربیننده است و پس از سریال کمدی The Office، این سریال در رتبه دوم برنامه‌های پربیننده نتفلیکس قرار دارد. در اواخر سال 2018، نتفلیکس تصمیم داشت که سریال فرندز را از لیست برنامه‌های خود حذف کند اما پافشاری زیاد طرفداران و جمع‌کردن رای‌های اینترنتی به منظور مخالفت با تصمیم نتفلیکس، باعث شد که این شبکه از تصمیم خود سرباز زند.
10- حضور افتخاری بروس ویلیس در سریال فرندز پس از باخت در یک شرط بندی
متیو پری تا حدودی یک قمارباز است. او با بروس ویلیس (Bruce Willis) در فیلم سینمایی در همه نه یارد (The Whole Nine Yard) همبازی شده بود. پس از پایان فیلم‌برداری و نزدیک شدن به زمان اکران فیلم، آن‌ها با هم شرط بستند؛ متیو پری شرط بست که این فیلم در هفته نخست اکرانش، رتبه یک را در جدول فروش کسب می‌کند درحالی که بروس ویلس نظر مخالفی داشت. فیلم توانست در هفته اول، رتبه یک جدول باکس را از آن خود کند و بروس ویلیس شرط را باخت. او نقش پدر دوست دختر راس را در سریال فرندز در چند اپیزود بازی کرد. پس از پایان شرط‌بندی، بروس ویلس مجبور شد که دستمزد خود را به خیریه واریز کند.
11- پیش از شروع سریال، تمام بازیگران اصلی به یک سفر چند روز به لاس وگاس رفتند.
جیمز باروز (James Burrows) که کارگردانی چند اپیزود درخشان در بین سال‌های 95 تا 97 بر عهده داشت، تصمیم گرفت که بازیگران اصلی سریال فرندز را به یک سفر چند روز به لاس وگاس (Las Vegas) بفرستد. او احساس می‌کرد که سریال فرندز می‌تواند مخاطبان زیادی را به خود جذب کند. بنابراین او آن‌ها را به هتل سزار پالاس (Caesar Palace) برد و از آن‌ها خواست که در آنجا خوش بگذرانند. باروز به آن‌ها گفت:
این آخرین عکس شما با عنوان بازیگران گمنام است. به‌محض شروع پخش سریال، شما هرگز دیگر قادر به رفتن هرجایی نیستید.
12- هیچ یک از بازیگران طرفدار تیتراژ آغازین سریال نبودند.
اگر تصور می‌کردید که بازیگران سریال فرندز با تمام وجودشان، در کنار حوض بازی می‌کنند و با آهنگ I’ll be there می‌رقصند، خب سخت در اشتباهید. هیچ‌یک از بازیگران طرفدار پروپاقرص تیتراژ آغازین سریال نیستند. جنیفر آنیستون در طی مصاحبه با مجله People، افشا کرد که هیچ‌یک از ما علاقه‌ای به تیتراژ آغازین سریال نداشتیم. او در ادامه گفت:
هیچ‌کس واقعاً هوادار بزرگ آن آهنگ نبود. مجبور نبودم این را بگویم اما کمی احساس می‌کردیم که رقصیدن کنار یک حوض یک جورایی عجیب و غریب است اما باز هم انجامش دادیم.
13- جنیفر آنیستون نزدیک بود که در فصل پایانی سریال حضور پیدا نکند.
با پایان یافتن سریال فرندز، جنیفر آنیستون به لطف بازی در فیلم‌هایی چون «دختر خوب» (Good Girl) و «بروس قادر مطلق» (Bruce Almighty)، به مشهورترین بازیگر سریال تبدیل شد و حتی همراهی با شوهر سابقش – برد پیت (Brad Pitt)، به شهرت و آوازه آنیستون کمک کرد. بنابراین شایعاتی منتشر شد که او تقریبا مسئولیت هر چه زودتر به پایان رساندن سریال فرندز را بر عهده دارد. او در سال 2004 افشا کرد که در مورد حضورش در فصل پایانی سریال شک و تردید داشت. او در آن مصاحبه گفت:
من دو مشکل داشتم که باید آن‌ها کنار می‌آمدم. من می‌خواستم وقتی مردم هنوز ما را دوست داشتند و ما در اوج کاری‌مان بودیم، سریال به پایان برسد. البته بعد این احساس را کردم که چه مقدار دیگر می‌توانم شخصیت ریچل را بازی کنم؟ بالاخره عوامل سریال او را راضی کردند که در فصل نهایی ایفای نقش کند.
14- بازیگران سریال فرندز اولین تیم بازیگری بود که دستمزدهای یکسان دریافت کردند.
در طول پخش فصل اول، دستمزد هریک از بازیگران ثابت سریال، 22 هزار دلار بود. اما گفته می‌شد که در فصل دوم، دستمزد بازیگران کمی متفاوت بود. تا اینکه تمام شش بازیگر اصلی سریال بابت عدم دریافت دستمزد یکسان، از ادامه کار منصرف شدند. تا اینکه در سال 1997،بازیگران ثابت سریال هر کدام 100 هزار دلار حقوق گرفتند.
همبستگی آن‌ها باعث شد که تا فصل پایانی سریال، هر یک از بازیگران در هر قسمت یک میلیون دلار درآمد کسب کنند.
15 – فرندز و تئوری‌های عجیبی که طرفداران می‌ساختند.
آیا تمام قصه سریال فرندز در رویای ریچل رخ می‌داد؟ یا همه در ذهن پریشان فیبی بود؟ در طول سال‌ها، طرفداران پروپاقرص سریال، تئوری‌های فراوانی درباره اتفاقات سریال ساختند و در وب‌سایت‌ها، وبلاگ‌ها و شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشتند. برخی از این تئوری‌ها بسیار عجیب و غیرقابل تصور بودند.
16- سکانس دستگیری مونیکا و چندلر در فرودگاه در لحظات پایانی مونتاژ حذف شد.
چند سکانس بامزه در فرودگاه در قسمت The One Where Rachel Tells Ross در فصل هشتم سریال فرندز قرار بود وجود داشته باشد که به دلیل هم‌زمان شدن با واقعه تلخ یازده سپتامبر، سازندگان تصمیم گرفتند که آن سکانس‌ها در تدوین نهایی خارج کنند. در این سکانس‌ها، مونیکا و چندلر توسط نیروی امنیتی فرودگاه دستگیر می‌شوند و مجبورند به سؤالات آن‌ها پاسخ دهند. طرفداران می‌توانند این سکانس‌های حذف شده را در یوتیوب و دیگر شبکه‌های اجتماعی تماشا کنند.
17- هنک آزاریا بالاخره صاحب نقشی در سریال فرندز شد.
هنک آزاریا (Hank Azaria) که اکنون یکی از بازیگران مهم سینما و تلویزیون هالیوود است،دوبار پیشنهاد بازی در نقش جوئی را رد کرد ولی بالاخره تصمیم گرفت در یک اپیزود، نقش دوست پسر دانشمند فیبی را بازی کند. بازی او تحسین منتقدان و طرفداران را برانگیخت.
18- شکستگی شانه مت له بلانک در طول فیلم‌برداری یکی از اپیزودها
مت له بلانک بعدها افشا کرد که فیلم‌برداری اپیزود The One Where No One is Ready، او به‌سرعت به سمت صندلی رفت که جوئی و چندلر به خاطر آن دعوا می‌کردند و در این میان، شانه‌اش می‌شکند. مت بلانک پیشنهاد داد که این شکستگی شانه را در فیلم‌نامه اضافه کنند و در نهایت در آن اپیزود می‌بینیم که جوئی دستش را باندپیچی کرده است.
19 – بازیگران سریال فرندز معمولاً با حیوانات خوب کنار نمی‌آمدند.
خبری به‌طور گسترده منتشر شد که کودرو از اردکی که در فصل سوم سریال حضور پیدا کرد، می‌ترسید. پیش از آن، راس یک میمون خانگی داشت که نامش «مارسل» (Marcel) بود که درواقع توسط دو میمون بانام‌های «مانکی» (Monkey) و «کیتی» (Katy) در صحنه حضور پیدا می‌کرد. شخصیت مارسل از داستان فصل دوم سریال خارج شد؛ چون‌که فیلم‌برداری از یک میمون کار زمان بری به‌حساب می‌آمد. هدایت مارسل کار بسیار سختی بود. در یکی از پشت‌صحنه‌های بامزه سریال، راس سعی می‌کند که برای مارسل مفهوم تلویزیون را توضیح دهد اما بی‌قراری‌های مارسل باعث شد که اوضاع از کنترل خارج شود.
20- بازگشت دوباره‌ای که تحقق نیافت.
در سال 2015، کورتنی کاکس در برنامه تلویزونی دیوید لترمن (Late Show with David Letterman) حضور یافت و دیوید در مورد امکان بازگشت آن‌ها از کورتنی سوال پرسید. کورتنی در جواب گفت که امکان بازگشت دوباره وجود ندارد. او حتی طعنه زد که ما شش نفر حتی نمی‌توانیم یک برنامه شام با هم بچینیم که همدیگر را ببینیم.
در سال 2014، خبرگزاری اینترینمنت ویکلی (Entertainment Weekly) با کافمن و دیوید کرین مصاحبه‌ای کرد و در مورد ساخت دوباره سریال از ان ها سؤال کرد: کرین در پاسخ گفت:
خیلی‌ها می‌خواهند که این سریال ادامه پیدا کند و ما این را می‌دانیم. البته باید بگوییم که ساخت ادامه سریال یک ایده بد است. مردم با این مسئله مخالف هستند. فکر می‌کنم که اگر ادامه سریال را بسازیم، با واکنش‌های منفی روبرو شویم.
این تنها برخی از حقایق جالبی بود که از سریال Friends با شما به اشتراک گذاشتم. با گذشت بیش از 25 سال از پخش این سریال، هنوز ذره‌ای از محبوبیت آن در میان تماشاگران کم نشده است.
نظر شما درباره این سریال چیست؟ آیا مثل من،از تماشاگرانی هستید که چندین بار به تماشای آن پرداخته‌اید؟!
