راستش رو بخواین من اصلا تا حالا سالامی نخوردم و حتی تا قبل از اینکه الان در موردش سرچ کنم، نمیدونستم همچین چیزی وجود خارجی داره.
اما چند دقیقه پیش که داشتم سعی میکردم یه پست برای مدیریت زمان بچه‌های کندر بنویسم، سراغ چند تا سایت رفتم و با این اصطلاح آشنا شدم!
مدیریت کارهای بزرگ با استفاده از روش برش‌های سالامی!
داشتم برای بچه‌ها مینوشتم که میتونن با تقسیم یک کار بزرگ و سخت، به چند تا کار کوچیک و آسون‌تر، اون روبه صورت کامل انجام بدن و فشار روانی کمتری هم برای انجامش تحمل کنن.
بعد در حین مطالعه بیشتر تو این زمینه فهمیدم که بله! این روش اسم و رسمی داره برای خودش و اصلا ما کی باشیم که بخوایم در موردش اظهار نظر کنیم.
ولی از اونجایی که به شخصه بدون اینکه در جریان باشم داشتم از این روش تو زندگیم استفاده میکردم، میخوام بگم که برش یه کار بزرگ به چند تا کار کوچیک، احتمال تموم کردن اون کار رو به میزان زیادی افزایش میده.
در واقع ما مغزمون رو گول میزنیم که قرار نیست کار زیادی انجام بدیم و اونم همراهیمون میکنه. بعد از تموم شدن هر مرحله از کار، میزان زیادی اندورفین در مغز ترشح میشه که انگیزه و احساس رضایت و شادی زیادی در ما به وجود میاره و بخاطر همین تشویق میشیم تا مرحله بعدی کار رو شروع کنیم. این روند تا اتمام کار بزرگمون ادامه پیدا میکنه و در نهایت ما با تحمل کمترین فشار روانی میتونیم کارهای بزرگمون رو به پایان برسونیم.
اینجوری هم از شر استرس انجام نشدن کارها خلاص میشیم و هم تو زمان تعیین شده میتونیم نتیجه دلخواه‌مون رو به دست بیاریم و از اهمال‌کاری در امان باشیم.
خود من برای اینکه بتونم عادت روزانه نویسی رو استارت بزنم و ادامه بدم دارم از همین روش استفاده میکنم و هر روز سعی میکنم حتی شده چند خطی بنویسم و این زنجیره رو قطع نکنم و خداروشکر فعلا برش‌های سالامی من تو وضعیت خوب و مرتبی قرار دارن :)
