هر ثانیہ این پنجره از دلهره وا شد
با هر تپش این قاب دلآزرده فروریخت
هر گوشہے این خانہ کسے منتظر توست
تاب و تب دیدار تو بر جان من آویخت
دل خواست تو باشے و دمے قصہ بگویے
دلخواه ترین فال مرا باز بخوانے
تا صبح مرا سخت بہ آغوش بگیرے
با هر نگهت باز بخندے و بمانے...
بی تو همہے عمر دلم چلہنشین است
یلدا شب نحسےست کہ تبریڪ ندارد
کو دست پر از مهر و نوازشگرت اے دوست
تا رنج مرا یڪ تنـہ بر باد سپارد؟!
