این دوبیتی‌ها را گوشۀ میز خود بچسبانید! فکر می‌کنم این حداقل کاری است که می‌توانیم برای امام زمانمان انجام دهیم: یاد ایشان.
دو تصویر مطلب، تولیدی خودم است! البته اصل تولید را استاد محمود فرشچیان انجام داده‌اند و ما فقط دوبیتی را برای زیباتر شدن تصاویر، ثبت نموده‌ایم!
شها خود آگهی از حال زارم/دگر تاب شکیبایی ندارم/همی خواهم که رخسارت ببینم/پس آنگه پیش پایت جان سپارم
خانه‌ات را حلقه بر در می‌زنم/گرد بامِ خانه‌ات پر می‌زنم/آنقَدَر در می‌زنم این خانه را/تا ببینم روی صاحبخانه را
همی‌خواهم ز یاران تو باشم/رهین خوان و اِحسان تو باشم/به هر جا می‌روم ذکر تو گویم/به هر بزمی ثناخوان تو باشم
ز ظالم دادِ مظلومان تو گیری/کنی از ناتوانان دستگیری/تو شاها پناه بی پناهان/به خود بیچارگان را می‌پذیری
شود روزی که دیدار تو بینم/گلی از گلشن رویت بچینم/شبی خار گلستان تو باشم/بَرَت زاری کنم با تو نشینم
در دل خود کشیده‌ام نقش جمالِ یار را/پیشۀ خود نموده‌ام حالت انتظار را/سوزم و سازم از غمش روزوشبان به خون دل/تا مگر ببینم آن طرۀ مشکبار را
اَلا زندانی زندان غیبت/دعا کن طی شود ایام غیبت/به آنانی که مشتاق ظهورند/به سالی بگذرد هر آنِ غیبت
